وبلاگ

امروز، دهمین روز از اعتصابِ غذاییِ خانم سیمینِ بارکزی، سپری میگردد. امّا، تصامیم لازمی که بتواند خواستهای مدنیِ خانم بارکزی را برآورده سازد، از سوی دولتِ افغانستان عملی نگردیده است. درین مدت، نهادهای جامعۀ مدنی، شخصیتهای مستقل، روشنفکران و مدافعینِ حقوقِ بشر، از خیمه یی که خانم بارکزی در آن اعتصاب نموده است، دیدن نموده و حمایتِ خود را از وی ابراز داشته اند.

خانم بارکزی، با استفاده از حقوقِ بشری خود، که دولتِ افغانستان مطابقِ قانونِ اساسی و کنوانسیونهای بین المللیِ سازمانِ مللِ متحد در پیوند به حقوق بشریِ شهروندان افغانستان به آن متعهد است، دست به این رویکردِ مدنی زده است.

نبودِ تعهد به این خواستها، زمینه های کم توجهیِ نهادهای دولتی را در پیوند به حقوق بشری شهروندان افغانستان بیشتر گردانیده و به ارزشهای حقوق بشر در افغانستان صدمه میزند. این گونه برخوردهای دولت، اعتمادِ شهروندان کشور را نسبت به دولت کاهش داده، زمینه های شکلگیریِ خشونت را در جامعه گسترش میدهد و اعتبارِ دولت افغانستان را در سطح بین المللی صدمه میزند.

شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، که متشکل از نود و دو نهاد مدنیِ ملی است، از دولتِ افغانستان میطلبد تا به گونۀ فوری و بدونِ هیچ نوع بیروکراسیِ بیجا، در موردِ خواستهای این شهروندِ کشور، تصمیم گرفته و حیاتِ وی را از خطرِ مرگ نجات دهد.

نهادهای جامعۀ مدنی افغانستان هوشدار میدهد، که اگر دولتِ افغانستان، در زمینه، به صورتِ جدی دست به اقدامِ لازم نزند، جامعۀ مدنیِ افغانستان، به نهادهای بین المللی و نهادهای مدنیِ جهانی مراجعه نموده و از دادگاه بین المللیِ حقوقِ بشر، تقاضای مداخله در زمینه را خواهند نمود.

کابل – افغانستان

۱۹/۷/۱۳۹۰ برابر با ۱۱/۱۰/۲۰۱۱