وبلاگ

جادۀ شهید اجملِ نقشبندی، توسطِ رییسِ اتحادیۀ ملیِ ژورنالیستانِ افغان، رسماً‌ افتتاح شد.

به تأریخِ ۲۶ جون ۲۰۱۰، شماری از ژورنالیستان، نهادهای جامعۀ مدنی و مسؤولانِ رسانه ها، جهتِ افتتاحِ جادۀ شهید اجملِ نقشبندی، گردِهم آمدند. جاده یی، که به نامِ شهید اجملِ نقشبندی نامگذاری شده، از چهارراهیِ دهنِ باغ آغاز و در چهارراهیِ برکی پایان مییابد.

در مراسم افتتاح این جاده، عبدالحمید مبارز، رییسِ اتحادیۀ ملیِ ژورنالیستان افغانستان، محمد نعیم نظری، هماهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر و عضو شورای عالی رسانه ها، صـــدیق الله توحیـــدی، رییس دیده بانِ رسانه ها، باری سلام، رییسِ آوانما پرودکشن، فهیم دشتی، مدیرِ مسؤولِ هفته نامۀ کابل، سید علی محمد رضوانی، مدیر مسؤول هفته نامۀ اقتدارِ ملی، شماری از اعضای خانوادۀ شهید اجملِ نقشبندی و خبرنگاران رسانه های مختلف، حضور داشتند.

مراسم، با سخنانِ عبدالحمید مبارز، رییسِ اتحادیۀ ملیِ ژورنالیستانِ افغانستان، آغاز گردید. وی، در بخشی از سخنانِ خویش، گفت: «این جاده را جهتِ ارجگزاری به این ژورنالیست، به نامِ اجملِ نقشبندی مسمی میکنیم». وی، از دولت خواست تا به امنیتِ روزنامه نگاران، توجه جدی کند؛ چون بدتر شدنِ وضعیتِ امنیتی، تأثیرِ مستقیم بر کارِ روزنامه نگاران دارد.

صدیق الله توحیدی، رییس دیده بانِ رسانه ها نیز، طی مصاحبه یی با رسانه ها گفت: « همه ساله، امنیتِ ژورنالیستان کشور، رو به خرابی بوده و شمارِ زیادی از ژورنالیستان و خبرنگاران، از سوی جناحهای مختلف، لت و کوب شده اند. وی، از دولت خواست تا در تأمینِ امنیتِ ژورنالیستان، جدیتِ بیشتر به خرچ دهد».

این در حالی است، که پیش از این رحیم الله سمندر، رییسِ انجمنِ آزادِ ژورنالیستان، به رسانه ها گفته بود، که در سال ۲۰۰۹ میلادی، ۱۲۰ مورد خشونت، شاملِ جراحت، بازداشت، اختطاف، لت و کوبِ ژورنالیستان و مسدود شدنِ رسانه ها صورت گرفته است.

آقای نقشبندی، هنگامِ همراهی با «دانیل ماستروجیاکومو»، خبرنگارِ ایتالیایی و سید آقا، رانندۀ این دو خبرنگار، روز ۵ مارچ ۲۰۰۷، از سوی افرادِ ملا داد الله، از فرماندهانِ ارشدِ طالبان، به گروگان گرفته شدند. طالبان، در ابتدا، سید آقا، رانندۀ آنها را به قتل رساندند و سپس، پیغام دادند که حاضرند در بدلِ آزادی اعضای گروه طالبان از زندانهای افغانستان، اجملِ نقشبندی و خبرنگارِ ایتالیایی را آزاد کنند.

پس از یک ماه کشمکش بین طالبان و حکومتِ افغانستان، بالاخره روزنامه نگارِ ایتالیایی، در برابرِ رهایی پنج نفر از طالبان، آزاد شد؛ ولی اجملِ نقشبندی، همچنان در اسارتِ طالبان باقی ماند.

طالبان، اعلام کردند، که حاضر اند در برابرِ آزادیِ یکی دیگر از افرادِ شان، اجملِ نقشبندی را نیز رها سازند؛ امّا دولتِ افغانستان، به دلایلِ خاصی، به درخواستِ طالبان، جوابِ درستی نداد و سرانجام، در ۸ اپریل ۲۰۰۷، یکی از سخنگویانِ طالبان، ضمنِ انتقاد از دولتِ افغانستان، خبرِ بریدنِ سرِ اجملِ نقشبندی را اعلام کرد.

پس از شهادتِ اجملِ نقشبندی، صدها نفر، با افروختنِ شمع و اهدای گل، برای او سوگواری کردند .

جایزۀ صلح

در همین حال، وزارتِ اطلاعات و فرهنگِ افغانستان، در نخستین سالروزِ شهادتِ اجمــلِ نقشبندی، جایزۀ ویژه یی روزنامه نگاری «صلح» را به نامِ این روزنامه نگار، اعلام کرده است.

وزارتِ اطلاعات و فرهنگ، در اعلامیه یی که به این مناسبت منتشر شد، نگاشته است: «وزارتِ اطلاعات و فرهنگ، به مناسبتِ اولین سالِ شهادتِ اجملِ نقشبندی، یک جایزۀ ژورنالیسمِ صلح را به نامِ او اعلام میکند».

اجملِ نقشبندی، در سالِ ۱۳۶۰ هجری ـ خورشیدی، در شهرِ کابل تولد شده بود. وی، بعد از ختمِ مکتب، شاملِ کورسهای روزنامه نگاری گردیده و سپس، به شغلِ روزنامه نگاری روی آورده بود.