به تاریخ ۹ ثور ۱۳۸۸ برابر با ۲۹ اپریل ۲۰۰۹ مرکز هماهنگی شمالِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر ، کارگاه آموزشی یک روزه یی را برای بیست تن جوانان دانشجو و دانش آموز در سالون برگزاری برنامه های شبکه دایرنمود.
نسیمه ازکیا، کارمند شبکه، از روش شناخت و میتدولوژی آموزش در شبکه، به عنوان روش های مؤثر و ممد و کار شده در داخل افغانستان یاد کرده، هدف راه اندازی کارگاه های آموزشی و مباحثات را تقویۀ ظرفیت و آگاهی در زمینه های مفاهیم اساسی حقوق بشر، جامعۀ مدنی و تقویت فرهنگ مباحثه و گفت و گو خواند.
هنگام گشایش کارگاه، سروش کاظمی مسؤول برنامه های شمال شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، ضمن ادای سلام و ابراز خیرمقدم به اشتراک کننده ها گفت: «بدون شک، این برنامه های آموزشی و مباحثات، ما را کمک میکند تا بیشتر شناخت خلق شود و همچنان این برنامه ها ابزاری است برای تحقق دورنمای شبکه (جامعۀ استوار بر دموکراسی و حاکمیت قانون) و برای تأثیر گذاری در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی اجتماع ما.»
مراحل سیر تاریخی حقوق بشر از تبارز تا معیاری قرار گرفتن حقوق بشر، پیمان های بین المللی و
اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و موادی که افغانستان به آنها ملحق گردیده است، از مباحث محوری کارگاه بود.
سهراب سامانیان آموزگار شبکه در مرکز هماهنگی شمال، ضمن ابراز خرسندی از برنامه های آموزشی سیستماتیک و دوره یی در سطوح مختلف، افزود: « به گونه یی که در تاریخ بشریت ما شاهد تحول به طور نمونه از انسان عصر سنگ تا دوره های شکار، فیودالیسم، صنعت و تکنولوژی استیم، به همین گونه شاهد تحول از ۱۷۸۹ تا ۱۹۹۲ و بالاخره تا به امروز در مفهوم حقوق بشر استیم که نشانگر خواست و حرکت بشریت و انسان ها بر مبنای نیازمندی ها و زمان است.»
مهدی محمدی دانشجو و یکی از اشتراک کننده های برنامۀ کارگاه، میثاق های به امضاء رسیده از طرف دولت افغانستان به خصوص اعلامیۀ جهانی حقوق بشر را کاملاً در تعارض و تناقص با ارزش ها و مواد قوانین افغانستان خواند.
اسد سمیر اسماعیل زاده، شرکت کنندۀ دیگر، حقوق بشر را مفهوم سیاسی تلقی کرده و آن را زادۀ فرهنگ و تفکر خاص پنداشت و گفت که این ابزاری است آسان برای تحریم و منزوی کردن بعضی از کشور ها توسط مدعیان حقوق بشر و دموکراسی مثل امریکا.
اماآقای یاسین ، یکی دیگر از شرکت کننده ها حقوق بشر و تمامی پدیده ها را زادۀ مقتضیات و نیازمندی های انسان در مقطع های مختلف تاریخی میداند. او گفت که بشریت در موارد زیادی بر اساس نیازمندی ها میاندیشد و بر مبنای نیازمندی ها نظم به وجود میاورد؛ بناً حقوق بشر از نیازمندی ها و خواست جمعی انسان ها برای انتظام منشأ میگیرد.
در پایان کارگاه، سروش کاظمی ضمن قدردانی از سهم فعال شرکت کننده ها گفت: « من فکر میکنم که حقوق بشر زنده گی روز مره گی همۀ ما است. ما نیازمند به فراگیری و آموزش، نیازمند به غذا و کار، نیازمند به مسافرت، نیازمند به تفریح و بالاخره نیازمند به گرایشات سیاسی استیم. ما همکار های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، به این باور استیم که به خاطر تحقق قانون و رسیدن به حاکمیت قانون از همدیگر بیشتر بشنویم و از چنین مباحث سازنده و مؤثراستفادۀ لازم کنیم.»