طنین صدای صلح از بدخشان، در بحبوحه‌ی جنگ

شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق و موسسه‌ی حقوق بشر و محو خشونت، کنفرانس یک روزه‌ای زیر عنوان «حضور معنا دار اقلیت‌های آسیب‌پذیر در روند صلح افغانستان» را به تاریخ 28 میزان 1399 برابر با 19 اکتوبر 2020 در شهر فیض‌آباد، مرکز ولایت بدخشان افغانستان برگزار کردند.در این کنفرانس ۸۰تن به شمول مقام‌های دولتی، وکلای شورای ولایتی، فعالان جامعه‌ی مدنی، موسفیدان و بزرگان اقوام قرغز، واخی، گجر، بلوچ، نورستانی و سادات اشتراک کرده بودند. شماری از استادان و دانشجویان دانشگاه‌های دولتی و غیردولتی نیز در این جلسه حضور داشتند.اخترمحمد خیرزاده معاون والی بدخشان، بانو عارفه نوید رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر بدخشان، آقای محمد ذاکر آرین، وکیل شورای ولایتی، آقای آدینه‌محمد امینی، رییس دانشگاه برنا، آقای سایس نوری استاد دانشگاه بدخشان، آقای صفی الله ظریفی، استاد دانشگاه بدخشان و خانم برگ گل خلیلی استاد دانشگاه بدخشان از سخنرانان این نشست بودند.در آغاز برنامه آقای علی پیام نادری، پژوهش‌گر موسسه‌ی حقوق بشر و محو خشونت، یافته‌های تحقیق «صدای اقلیت‌های آسیب‌پذیر در روند صلح» را ارائه کرد.در بخش دیگر این برنامه که به کنفرانس خبری اختصاص یافته بود، خانم استوری یزدان‌پرست معاون جامعه‌ی مدنی بدخشان، آقای عبدالرحمن محمودی از متنفذان قوم بلوچ، آقای سلطان محمد رییس شورای قرغزهای واخان، آقای زاهد مدیر هماهنگی کوچی های بدخشان و آقای سیدجواد دروازیان هماهنگ‌کننده‌ی شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر در بدخشان، در پنل این کنفرانس حضور داشتند.در آغاز، اعلامیه‌ی شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر، توسط هماهنگ‌کننده‌ی این شبکه در بدخشان خوانده و به پرسش‌های اشتراک‌کنندگان پاسخ داده شد.قابل یادآوری است که این برنامه توسط اتحادیه‌ی اروپا (میکانیزم حمایت اتحادیه اروپا از پروسه صلح افغانستان) حمایت می‌شود طنین صدای صلح از بدخشان، در بحبوحه‌ی جنگ اکتبر 20, 2020 بدون دیدگاه شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق و موسسه‌ی حقوق بشر و محو خشونت، کنفرانس یک روزه‌ای زیر عنوان «حضور معنا دار اقلیت‌های آسیب‌پذیر در…

ادامه خواندنطنین صدای صلح از بدخشان، در بحبوحه‌ی جنگ

«صلح باید زمینه‌ای برای رشد جوانان باشد»

جوانان افغانستان به عنوان بخش بزرگی از جمعیت کشور، مانند دیگر شهروندان نگرانی‌هایی در رابطه با نتایج گفت‌وگوهای صلح دارند. برخی از فعالان جوانان به این باورند که در حکومت پس از گفت‌وگوهای صلح نباید مانعی برای رشد این گروه وجود داشته باشد. شیرمحمد تاجدار، فعال جوانان، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (ازاین به بعد «شبکه») می‌گوید از مهم‌ترین مسائل برای آنان حفظ دست‌آوردهای جوانان پس از مذاکرات صلح است. «در سال‌های اخیر جوانان پیشرفت‌های زیادی داشته و به موفقیت‌های زیادی دست یافته‌اند. این دست‌آوردهای آنان پس از گفت‌وگوهای صلح نیز باید حفظ شود.» شبکه: مشارکت طالبان در قدرت چه تاثیری بر فعالیت‌های جوانان، به‌ویژه دختران جوان خواهد داشت؟ تاجدار: بدیهی است که دید سنتی طالبان چالش‌هایی برای جوانان، مخصوصا دختران ایجاد خواهد کرد، اما بانوان به عنوان بخش بزرگی از جمعیت کشور و اعضای فعال جامعه می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند تا بتوانند در بخش‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نقش فعال داشته باشند. شبکه: کدام موضوعات مربوط به جوانان باید در مذاکرات مورد بحث قرار بگیرد؟ تاجدار: در نخست، باید در رابطه با فعالیت و ایجاد زمینه‌ی کار بحث شود و حقوقی که در سال‌های اخیر به آنان داده شده حفظ شود. حضور نمایندگان جوانان در گفت‌وگوهای صلح فرصت خوبی است تا بتوانند خود را به اثبات برسانند و از حقوق خود دفاع کنند. آقای تاجدار می‌افزاید، جوانانِ دیگر می‌توانند با استفاده از موقعیت، نشست‌ها و گفتمان‌هایی را با جوانانی که تفکر تندروانه دارند برگزار کنند تا از این طریق با افکار یکدیگر آشنایی پیدا کنند و کوشش کنند از این راه، تلاش‌ها برای تحقق صلح و بهبود زندگی شهروندان را تقویت کنند. شبکه: آیا گفت‌وگو با گروهی که پیشینه‌ی خوبی ندارند و زنان در دوران حاکمیت‌شان آسیب‌های فراوانی دیده‌اند، به نتیجه‌ی درستی خواهد رسید؟ سرنوشت زنان پس از توافق با این…

ادامه خواندن«صلح باید زمینه‌ای برای رشد جوانان باشد»

«حقوق قانونی زنان به هیچ‌صورت قابل انکار نیست»

یکی از نگرانی‌های بزرگ مربوط به نتایج گفت‌وگوهای صلح، ایجاد محدودیت‌هایی در بخش حقوق زنان است. شماری به این باورند که اگر طالبان منع حضور زنان در جامعه و تحصیل آنان را به آموزه‌های دینی ربط بدهند، به هیچ‌صورت درست نیست؛ زیرا چنین حقوقی در دین برای زنان در نظر گرفته شده است و سلب آن از سوی این گروه، برای هیچ‌کس قابل قبول نیست.عبیدالله فیضی، رییس انجمن جوانان در ولسوالی سرخرود ولایت ننگرهار، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (از این به بعد «شبکه») می‌گوید، آنان طرف‌دار آزادی زنان طبق قانون و شریعت استند و حقوقی که اسلام برای زنان در نظر گرفته است، قابل انکار نیست «از آن‌جا که می‌دانیم آموزش و پرورش در اسلام، بر مرد و زن فرض است، این‌که طالبان بگویند زنان حق تعلیم و تحصیل ندارند، برای هیچ‌کس قابل قبول نیست. همچنان بر اساس قوانین افغانستان، زنان و مردان حق رای یکسان دارند و در کل از حقوق برابر برخوردارند.»شبکه: آیا با شریک‌شدن طالبان در قدرت، فعالان حقوق زن می‌توانند آزادانه فعالیت کنند؟فیضی: با گذشت زمان مشخص خواهد شد که طالبان تا چه اندازه با این موضوع موافقت می‌کنند. با این حال امیدواریم که طالبان مشکلی با فعالیت زنان نداشته باشند.شبکه: به نظر شما نقش زنان در مذاکرات صلح چه‌قدر رضایت‌بخش است؟فیضی: زنان در فرهنگ ما از جایگاه بالایی برخوردار استند، در برخی مناطق کشور، زنان به عنوان میانجی برای حل مشکلاتی که بین مردم پیش می‌آید وارد عمل می‌شوند. نقش صلح‌آفرینی زنان در مذاکرات هم به همین اندازه غیر قابل انکار است. ما از زنان تیم مذاکره‌کننده حمایت می‌کنیم و می‌دانیم که آنان می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند.شبکه: آمادگی و توانایی گروه مذاکره‌کننده‌ی صلح را چگونه ارزیابی می‌کنید؟فیضی: متاسفانه شماری از اعضای تیم مذاکره‌کننده‌ی دولت در نشست افتتاحیه، توانایی کافی برای افهام و تفهیم مسائل از خود…

ادامه خواندن«حقوق قانونی زنان به هیچ‌صورت قابل انکار نیست»

«به راحتی نرسیده‌ایم که به سادگی برگردیم»

پس از دوره‌ی طالبان، فرصت‌های کاری و حضور در اجتماع و سیاست کم و بیش برای زنان افغانستان مهیا شد و این روند در سال‌های اخیر سیر صعودی پیدا کرد. اکنون با آغاز مذاکرات صلح، زنان نگران‌اند که یک‌بار دیگر چون دوره‌ی طالبان وادار به کناره‌گیری از فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی شوند.نظیفه شریفی، روزنامه‌نگار، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر(از این به بعد«شبکه») می‌گوید، نگرانی آنان این است که زنان پس از توافق صلح به حاشیه رانده شوند و نتوانند مثل امروز در بخش‌های گوناگون مشارکت داشته باشند. «خط سرخ ما باید حفظ ارزش‌هایی که با کار کردن و زحمت‌کشیدن در اجتماع به دست آورده‌ایم باشد. ما زنان افغانستان در سال‌های گذشته قربانی زیادی داده‌ایم. ما به راحتی به این‌جا نرسیده‌ایم که حالا روی دست‌آوردهای ما معامله صورت گیرد و به حاشیه رانده شویم، برگشتن به دوران سیاه طالبانی برای ما قابل قبول نیست.»شبکه: به عنوان یک روزنامه‌نگار ارزیابی شما از دیدگاه شهروندان زن به نتایج گفت‌وگوهای صلح چیست؟شریفی: بر بنیاد آن‌چه هنگام مصاحبه با بسیاری از زنان، به‌ویژه زنان تخاری می‌شنویم، آنان زیاد به نتایج این گفت‌وگوها امیدوار نیستند. نگرانی برخی از این زنان این است که روی دست‌آوردهای آنان معامله شود؛ زیرا این همان چیزی است که طالبان می‌خواهند.شبکه: به نظر شما حضور زنان در میز مذاکره تا چه اندازه می‌تواند بر موقف طالبان تاثیرگذار باشد؟شریفی: یکی از دلایل نگرانی بیشتر زنان، به‌ویژه در تخار ترکیب هیئت مذاکره‌کننده‌ی دولت در گفت‌وگوهای صلح است. من به این باورم که از میان زنانی که عضو تیم مذاکره‌کننده استند، شاید تنها یک‌تن از ظرفیت خوبی برخوردار باشد و بتواند قاطعانه از حقوق زنان دفاع کند، فکر می‌کنم اگر پیش از آغاز گفت‌وگوها در ترکیب این هیئت تجدید نظر صورت می‌گرفت بهتر بود. باید زنانی با ظرفیت بالاتر در این بخش انتخاب می‌شدند تا می‌توانستند به گونه‌ی…

ادامه خواندن«به راحتی نرسیده‌ایم که به سادگی برگردیم»

زنان و اراده‌ی پیشرفت پس از گفت‌وگوهای صلح؛تنها حفظ دست‌آوردها کافی نیست

شماری از فعالان حقوق زن به این باورند که اگرچه زنان افغانستان پس از سقوط طالبان، با وجود شرایط دشوار دست‌آوردهای زیادی داشته‌اند، اما این دست‌آورد‌ها برای آنان کافی نیست و برای حضور معنادار در حوزه‌های مختلف به پیشرفت نیاز دارند. نفیسه دانش، فعال حقوق زن در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (از این به بعد«شبکه») می‌گوید، دست‌آوردهای زنان پس از توافقات صلح باید تقویت شود. «طالبان باید درک کنند که ما می‌خواهیم در مذاکرات صلح راه را برای حقوق و آزادی‌های بیشتر زنان باز کنیم» شبکه: در کنار حفظ و تقویت دست‌آوردها، خواست‌های دیگر زنان که باید در گفت‌وگوها مورد بحث قرار بگیرد، چیست؟ دانش: توقف خشونت‌ها یکی از این خواست‌ها است؛ زیرا زنان از جمله گروه‌هایی‌اند که بیشترین قربانی را در جنگ داده‌اند. خواست دیگر ما این است که دختران و زنان با خیال آسوده به مکتب و دانشگاه بروند، امنیت‌شان تامین باشد و امکانات بیشتری به آنان داده شود. شبکه: ارزیابی شما از میزان آگاهی زنان ساکن ولایات از حقوق‌شان چیست؟ دانش: وقتی با بانوان در مناطق دوردست در مورد حقوق زن صحبت می‌کنیم، یک حالت تهاجمی به خود می‌گیرند و ما را تهدید می‌کنند. آنان می‌گویند حرف‌های ما در اسلام نیست. این زنان از حقوق خود به صورت درست آگاهی ندارند. برخی زنان در ولایت‌هایی چون ننگرهار، پکتیا و کنر زندگی خوبی ندارند و دلیل آن رسوم ناپسندی چون ازدواج اجباری، بد دادن و موارد دیگر است. بانو دانش می‌افزاید، زنان در پایتخت و بزرگ‌شهرها وضعیت بهتری نسبت به مناطق دوردست و روستاها دارند و به همین دلیل دولت باید در کنار شهرها، به این مناطق نیز توجه کند و حقوق و مزایایی که برای زنان شهرنشین در نظر گرفته می‌شود، در دسترس زنان مناطق دور و روستاها هم قرار بگیرد. شبکه: نگرانی‌های عمده‌ی شما در رابطه با توافقات صلح چیست؟…

ادامه خواندنزنان و اراده‌ی پیشرفت پس از گفت‌وگوهای صلح؛تنها حفظ دست‌آوردها کافی نیست

«هر بهایی برای صلح نخواهیم پرداخت»

احتمال طرح‌شدن برخی محدودیت‌ها از سوی طالبان در مورد حقوق زنان و نگرانی از پذیرفته‌شدن آن از سوی تیم دولت در گفت‌وگوهای صلح، به یکی از موضوعات مورد بحث در میان فعالان حقوق زن تبدیل شده است. برخی از این فعالان می‌گویند، صلحی که در نتیجه‌ی ایجاد محدودیت‌هایی در رابطه با حقوق زنان به میان بیاید برای آنان پذیرفتنی نیست و آنان حاضر نیستند هر قیمتی برای صلح بپردازند.مریم آروین بارکزی، فعال حقوق زن و استاد دانشگاه، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (از این به بعد «شبکه») می‌گوید، در صورتی که پس از توافقات صلح به حقوق اساسی مردم احترام گذاشته شود و تساوی حقوق زن و مرد در نظر گرفته شود، می‌توان با مشارکت طالبان در قدرت کنار آمد. «شماری می‌گویند ما به هر قیمتی خواهان صلح استیم، اما من به این باور نیستم، ما نمی‌توانیم هر قیمتی برای صلح بپردازیم. چه تضمینی وجود دارد که صلح همیشگی در کشور تامین می‌شود، ضمانت اجرایی برای صلح همیشگی در افغانستان وجود ندارد و ما نمی‌توانیم صلح را به هر قیمتی بپذیریم.»شبکه: به نظر شما تیم مذاکره‌کننده ظرفیت و توانایی دفاع از حقوق اساسی شهروندان را دارد؟بارکزی: با اینکه مردم حق دارند بدانند در گفت‌وگوها چه می‌گذرد، اما متاسفانه مذاکرات پشت درهای بسته صورت می‌گیرد؛ به همین دلیل باید تا اعلام نتیجه‌ی گفت‌وگوها منتظر بمانیم تا بدانیم تیم مذاکراتی دولت تا چه اندازه توانسته است از حقوق اساسی شهروندان دفاع کند. بهتر بود موضوعاتی که مربوط به شهروندان کشور است با مردم به اشتراک گذاشته می‌شد.به باور بانو آروین، باید به مردم افغانستان، به‌ویژه زنان اطمینان داده شود که حقوق اساسی‌شان نادیده گرفته نمی‌شود، به‌ویژه این‌که حقوق زنان باید از خطوط سرخ تیم مذاکره‌کننده باشد.شبکه: دیگر چه موضوعاتی باید از خطوط سرخ دولت باشد؟بارکزی: تمام حقوق اساسی شهروندان که شامل حق تحصیل، حق کار، آزادی‌های…

ادامه خواندن«هر بهایی برای صلح نخواهیم پرداخت»

«باید با یک صدا مخاطب طالبان بود»

پیش از آغاز گفت‌وگوهای صلح با طالبان و همچنین اکنون که این مذاکرات در جریان است، نکته‌ی مهمی که همواره از سوی آگاهان به آن تاکید شده، هماهنگی در میان اعضای تیم مذاکره‌کننده‌ی دولت بوده است. بسیاری از آگاهان به این باورند که اتفاق نظر میان اعضای این تیم در گفت‌وگو با طالبان تاثیرگذاری و احتمال موفقیت آنان را بیشتر می‌کند.میر احمد جوینده، آگاه مسائل سیاسی، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (از این به بعد «شبکه») می‌گوید، کسانی که عضو هیئت افغانستان استند اگر بخواهند می‌توانند از مسائل مهم و مورد بحث دفاع کنند، اما برای این منظور، تیم نیاز به انسجام بیشتر دارد. «اعضای تیم ظرفیت و توانایی دفاع را دارند، اما در ترکیب این هیئت هنوز یک هماهنگی قوی به وجود نیامده است؛ به همین دلیل نیاز دارند در مورد اجنداهای مهم بحث کنند تا به تفاهم برسند.»شبکه: به نظر شما گفت‌وگو با گروهی که به اصطلاح آزموده است، چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟جوینده: اگر همگی صادقانه برای صلح کار کنند، به نتیجه خواهد رسید، در غیر این صورت به نظر من دو طرف مذاکره دو قطب متضادی استند که رسیدن‌شان به توافق مشکل است. این‌که آنان بر سر فقه حنفی و فقه جعفری یا هم حکومت اسلامی بحث می‌کنند، نشان می‌دهد که طالبان هنوز در موقف قبلی خود استند؛ به همین دلیل این موضوع به زمان نیاز دارد و باز هم تاکید می‌کنم که هیئت افغانستان باید با انسجام بیشتر و منطق نیرومندتر حرف و تصمیم خود را به طالبان بگوید. اگر در میان اعضای هیئت افغانستان تفاهم نباشد و حرف‌های مشترک نداشته باشند، به مشکل برخواهند خورد.شبکه: با این همه، به نظر شما به موضوعات زنان در این گفت‌وگوها تا چه اندازه پرداخته خواهد شد؟جوینده: متاسفانه شمار زنان در ترکیب هیئت افغانستان بسیار کم است و از سویی در تیم طالبان…

ادامه خواندن«باید با یک صدا مخاطب طالبان بود»

«حفظ نظام کنونی، باید خط سرخ دولت باشد»

پیش از آغاز مذاکرات و نیز اکنون که چندین روز از آغاز این گفت‌وگوها می‌گذرد، موضوعات گوناگونی از جمله حفظ نظام جمهوریت، از سوی شهروندان مطرح شده است که به باور آنان باید از سوی تیم مذاکره‌کننده‌ی دولت به عنوان خطوط سرخ در گفت‌وگوهای صلح مورد تاکید قرار بگیرد.حشمت‌الله اسحاق‌زاده، رییس جامعه‌ی مدنی ولایت کاپیسا، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (ازاین به بعد«شبکه») می‌گوید، فعالان مدنی پیش از آغاز مذاکرات صلح، پیام خود را در مورد خواست‌های‌شان از این مذاکرات با حکومت در میان گذاشته‌اند. «در جرگه‌ی مشورتی صلح که برای جمع‌آوری دیدگاه‌های مردم برگزار شده بود، پیام مجموعی این بود که در گام نخست باید نظام کنونی که برای به دست‌آوردنش هزاران تن از نیروهای امنیتی قربانی شده‌اند حفظ شود تا تمام دست‌آوردهای دیگر شهروندان نیز بر سر جایش باقی بماند.»شبکه: به نظر شما مشارکت طالبان در قدرت، چه تاثیری بر فعالیت‌های مدنی و حقوق بشری شهروندان خواهد گذاشت؟اسحاق‌زاده: به نظر من نباید اجازه داد که شهروندان افغانستان به عقب برگردند. باید برای فعالان جامعه‌ی مدنی و کسانی که فعالیت‌های رضاکارانه انجام می‌دهند فضای مناسب فراهم شود. حتی در صورت مشارکت طالبان در قدرت نیز، باید فعالیت‌های مدنی افزایش یابد، همین فعالان مدنی استند که صدای رسای مردم مظلوم می‌شوند، اما با این حال شهروندان، به‌ویژه زنان در این مورد نگرانی‌هایی دارند. اعضای تیم مذاکره‌کننده که به نمایندگی از حکومت و مردم افغانستان برای گفت‌وگو با طالبان تعیین شده‌اند، باید به صورت جدی در این مورد بحث کنند تا پس از توافق صلح، زمینه‌ی فعالیت‌های بیشتر و بهتر برای زنان و فعالان مدنی فراهم شود، نه این‌که فعالیت آنان محدود شود.شبکه: به فعالیت زنان اشاره کردید؛ به نظر شما چه چیزی باید به عنوان مهم‌ترین مسائل مربوط به زنان در گفت‌وگوهای صلح مورد بحث قرار بگیرد؟اسحاق‌زاده: در چند سال گذشته زمینه‌های خوبی برای…

ادامه خواندن«حفظ نظام کنونی، باید خط سرخ دولت باشد»

«هیچ‌ نوع محدودیتی در مورد حقوق زنان پذیرفتنی نیست»

از آغاز گفت‌وگوهای صلح تا کنون، در کنار امیدواری‌ها برای برقراری صلح و آتش‌بس همیشگی، بیم و هراس‌هایی در مورد احتمال وضع محدودیت‌هایی در رابطه با حقوق زنان از سوی طالبان، در میان زنان و فعالان جامعه‌ی مدنی به وجود آمده است. این افراد می‌گویند اگر چنین موضوعی از سوی تیم طالبان مطرح شود، تیم مذاکره‌کننده‌ی دولت به هیچ‌صورت نباید آن را بپذیرد. بصیر احمد دانشیار، فعال مدنی و استاد دانشگاه، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر(از این به بعد«شبکه») می‌گوید، یکی از موضوعات مهم مورد بحث در مذاکرات صلح، موضوع حقوق زنان است که باید به درستی مورد تمرکز قرار بگیرد و هیچ‌نوع محدودیتی در مورد آن پذیرفتنی نیست. «کار و تحصیل زنان و حضور آنان در حوزه‌های سیاسی، مدنی و اجتماعی از موضوعاتی است که هیچ نوع محدودیتی در آن قابل قبول نیست. دست‌آوردهای زنان در بخش‌های مختلف باید سیر صعودی داشته باشد و برای تقویت آن کوشش شود.» شبکه: به نظر شما نفس حضور زنان در مذاکرات صلح تا چه اندازه بر موقف طالبان تاثیرگذار است؟ دانشیار: به نظر من طالبان از حضور بانوان در تیم مذاکره‌کننده و حتی زنان خبرنگار در گفت‌وگوهای صلح راضی نیستند و این برای‌شان خوش‌آیند نیست. همچنین حضور زنان در حکومت پس از توافق صلح نیز برای آنان قابل قبول نیست، اما به دلیل فشار جامعه‌ی جهانی، طالبان تقریبا مجبورند که به این موضوع تن بدهند و حضور زنان را بپذیرند. شبکه: حضور طالبان در قدرت چه تاثیری بر فعالیت‌های جوامع مدنی خواهد داشت؟ دانشیار: به باور من طالبان دیگر نمی‌توانند آزادی‌های مدنی و آزادی اندیشه و بیان را از شهروندان بگیرند یا حتی قادر نخواهند بود دادخواهی‌های فعالان مدنی را محدود کنند. ممکن است به مرور زمان اصطکاک‌هایی به وجود بیاید که آن هم با توجه به درایتی که فعالان مدنی و اجتماعی دارند، رفع خواهد…

ادامه خواندن«هیچ‌ نوع محدودیتی در مورد حقوق زنان پذیرفتنی نیست»

«وضع محدودیت در مورد کار و تحصیل زنان قابل قبول نیست»

شبکه: به نظر شما هیئت مذاکره‌کننده‌ی دولت در مذاکرات صلح توانایی دفاع از چنین موضوعاتی را خواهد داشت؟رشید: این گفت‌وگوها به بحث زیاد و استدلال‌های منطقی نیاز دارد و به نظر من شماری از اعضای هیئت توانایی ارائه‌ی استدلال‌های منطقی در چنین مذاکراتی را ندارند. مردم نگران معامله‌شدن حقوق زنان و دست‌آوردهای سال‌های اخیر استند. باید هرچه در این مذاکرات مورد بحث قرار می‌گیرد، با مردم و رسانه‌ها به اشتراک گذاشته شود.شبکه: به نظر شما موضوعات مهم دیگر که مربوط به زنان است و باید در گفت‌وگوها مورد توجه و تاکید قرار بگیرد، چیست؟رشید: مشارکت زنان در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی یکی از این موضوعات مهم است. دیگر این‌که محکمه‌های صحرایی که در زمان طالبان اجرا می‌شد و هنوز هم در مناطق تحت تسلط آنان وجود دارد، باید برای همیشه متوقف شود. شبکه: به نظر شما مذاکره با گروهی که پیشینه‌ی خوبی ندارد، نتیجه‌ی مطلوبی خواهد داشت؟رشید: به نظر من موقف طالبان اکنون کمی بهتر شده است. آنان درک کرده‌اند که زنان در پیشرفت اجتماع نقش مهمی دارند و باید اجازه‌ی تحصیل و فعالیت‌های مدنی داشته باشند، اگرچه ممکن است طالبان در بخش تعلیم و تحصیل زنان محدودیت‌هایی را طرح کنند که امیدوار استیم روی آن بیشتر بحث صورت بگیرد و از سوی تیم مذاکره‌کننده‌ی دولت پذیرفته نشود. امیدواریم این گروه به حقوق زنان احترام بگذارند و زنان وضعیتی چون دوران حاکمیت طالبان را دوباره تجربه نکنند. شبکه: به نظر شما مشارکت طالبان در قدرت چه تاثیری بر وضعیت زنان خواهد گذاشت؟رشید: همان‌طور که پیشتر هم گفتم، به نظر من ذهنیت طالبان تا اندازه‌ای تغییر کرده است و آنان به این موضوع پی برده‌اند که زنان به عنوان بخش بزرگی از جمعیت کشور در پیشرفت جامعه نقش مهمی دارند. حقوق زنان، هم از لحاظ قوانین حاکم در کشور و هم بر اساس کنوانسیون‌های جهانی تضمین شده است؛ بنابراین نقض‌شدن آن…

ادامه خواندن«وضع محدودیت در مورد کار و تحصیل زنان قابل قبول نیست»