در مورد رتبه بندی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان توسط کمیته فرعی آی سی سی، را لطفاً روی لینک زیر کلیک کنید. International Coordinating Committee Sub--‐Committee on Accreditation (ICC-SCA) – Afghanistan Independent Human Rights Commission (AIHRC) Stakeholders’ Submission
دهم دسامبر، برابر است با روز جهانی حقوق بشر. بزرگداشت از این روز، رسمی است جا افتاده و پُرمفهوم؛ به‌ویژه برای فعالان و مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان. این روز یادآور تجربه‌های پرفراز و نشیب در تاریخ مبارزات جهانی به خاطر آرمانهای حقوق بشری است. یادآوری از جایگاه و اهمیّت حقوق بشر، با استقبال از کارکردهای حقوق بشریِ بازیگران مدنی، پاسداست از جایگاه قربانیان حقوق بشر و گوشزد کردن مسؤولیتهای حقوق بشریِ دولتها، راه را برای تحقق و گسترش اصول و ارزشهای حقوق بشری هموار می‌گرداند. بدینگونه، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، با راه‌اندازی همایشی، با حضور اعضای جامعۀ مدنی و خبرنگارن در کابل، از این روز بزرگداشت به عمل آورد. برنامه با تلاوت آیاتی از قرآن کریم، توسط محمد صادق احمدی، آغاز شد و بعداً بخش نخستِ برنامه، با سخنرانی ارزش‌مند آقای نعیم نظری، رییس اجرایی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، گشایش یافت. سپس، مهمانانِ سخنران هریک، بانو فرخنده زهرا نادری، عضو مجلس نمایندگان، دکتر ملک ستیز، پژوهش‌گر روابط بین‌الملل و صدیق الله توحیدی، مسؤول دیدبان رسانه‌ها در دفتر نی، به ترتیب پیرامون «نقش رسانه‌ها در ترویج فرهنگ حقوق بشر»، «حقوق مدنی، سنگ‌پایۀ حقوق بشر» و «وضعیت حقوق بشری خبرنگارن درافغانستان»، سخنرانیهای مبسوط و مطولی ارایه کردند. بخش دوم برنامه دربرگیرندۀ اهدای تندیسهای ستایشی به خاطر قدردانی از کارکردهای حقوق بشری برخی از خبرنگاران فعال بود. نامهای خبرنگارانی که از سوی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر مورد ستایش قرار گرفتند، از این قرار اند: بانو شکیلا ابراهیمخیل، بانو صالحه سادات و آقای سید عازم آرش، خبرنگاران شبکۀ تلویزیونی طلوع، آقایان سجاد محمدی و نذرالدین مصلح از شبکۀ تلویزیونی یک، بانو فرحناز فروتن از آریانا نیوز، آقای ایوب آروین، خبرنگار رادیو بیبی سی، آقای اکبر رستمی، از روزنامۀ هشت صبح، بانو پشتنه عربزی، خبرنگار تلویزیون شمشاد و آقای امیرشاه جویا، شبکۀ تلویزیونی آرزو.…
باری سلام، رییس رادیو صبح بخیر افغانستان، در یک گفتگوی اختصاصی با مجلۀ انگاره صباح ۲۸ اپریل ۲۰۱۰ هنوز نخستین گامهای قانونمندسازی رسانه های آزاد در افغانستان برداشته نشده بود، که رادیویی با بینش جدید و پیام جدید، در کانون رسانه های جنگزدۀ افغانستان ظهور کرد. نام این رسانۀ رسالتمند را «رادیو صبح بخیر افغانستان» گذاشتند. دست اندرکاران این رادیو، به این باور بودند، که «صبح بخیر افغانستان»، صبح روشن و رایحۀ جدید و دلپذیری را به رسانه های کشور ارایه کرده، امید جدیدی برای افغانها به بار می آورد و تأثیراتش را بر بینش اجتماعی، پیرامون مسایل افغانستان، میگذارد. چنین هم شد؛ به زودی رادیوی «صبح بخیر افغانستان»، به پُرشنونده ترین رادیوی افغانستان مبدل گردید.بدون تردید، «صبح بخیر افغانستان» را میتوان از نخستین رسانه های رسالتمند و متعهد به تعمیم ژورنالیسم آزاد و دموکراتیک در کشور دانست. «صبح بخیر افغانستان»، اندیشه هایش را به سایر رسانه ها نشأت بخشید و تأثیرات خیلی مفیدی را بر سایر رسانه های نوپای کشور به جا گذاشت. یکی از ویژه گیهای مهم این رسانۀ خوب را، در گام نخست، آموزش و آمیزش میساخت. دست اندرکاران رادیو «صبح بخیر افغانستان»، در گام نخست، برنامه های آموزشی را در زمینه های ژورنالیسم و ارزشهای آزادی بیان و آزادی رسانه ها در داخل و خارج از کشور فرا گرفتند. از سویی هم، دست اندرکاران این رسانه توانستند، زمینه های خوبی را برای جذب جوانان مستعد و برخی از روشنفکران توانمند کشور مساعد سازند. آنان، توانستند با استفاده از طرفیتهای خویش، ساختارهای جالبی از برنامه های جدید ارایه دهند. این برنامه ها طوری راه اندازی میگردید، که ظرفیتهای تخصصی در چهارچوبه های معینی از برنامه ها جا به جا میگردید و پیامدهای جالبی را به بار می آورد. ویژه گی مهم و جالب رادیو «صبح بخیر افغانستان»، در خلاقیت و ابتکارهای بی نظیری دست اندرکارانش…
پیام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در پیوند به انتخابِ خانم طیبه خاوری، به عنوانِ رئیس شورای ولایتی بامیان ۲ قوس۱۳۹۳ خورشیدی، برابر با ۲۳نوامبر۲۰۱۴ میلادی کابل ـ افغانستان شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان خرسند است که مردم شریف و آزادۀ بامیان، با سهم‌گیری پُرشور و فعال در انتخابات ۱۳۹۳ خورشیدی، نماینده‌گان خویش را برای عضویت در شورای ولایتی بامیان، برگزیدند. انتخابات، یکی از مهمترین ارکانِ دموکراسی است و مردم با رفتن به پای صندوق‌های رأی، نقش و مسؤولیتِ مهم و اساسیِ خویش را برای گزینشِ افراد و شخصیت‌های برجسته، در پُست‌ها و نهادهایی که ممثلِ ارادۀ جمعیِ شهروندان شمرده می‌شوند، ایفا می‌کنند. شوراهای ولایتی، از جمعِ نهادهای دموکراتیکی است که اعضای آن با ایفای نقشِ مهم و سازندۀ خویش، «قدرت» را به «اقتدارِ مشروع»، مبدل می‌سازند. حضورِ افراد و شخصیت‌های پاک، با درک و متعهد در نهادهای ممثلِ ارادۀ جمعی، پویایی و کارایی این نهادها را تضمین نموده، بر میزانِ رضایتِ شهروندان و استمرارِ مشروعیتِ نظام، اثرِ مستقیم میگذارد. اعضای محترمِ شورای ولایتیِ بامیان، با گزینشِ خانم طیبه خاوری به عنوان رئیس شورای ولایتیِ این ولایت، ظرفیتِ دموکراتیک و ارادۀ مدنیِ خویش را به نمایش گذاشتند و افتخارِ انتخابِ خردمندانۀ نخستین زن را در ریاستِ شورای ولایتی، به نامِ ولایتِ باستانیِ بامیان، ثبت کردند. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، گزینشِ خانم طیبه خاوری را به این سِمت، عبور از برخوردهای صوری و شکلی با زن دانسته، آرزو می‌برد که این گزینش، آغازِ خجسته‌یی باشد در راستای استحکامِ نقش و مشارکتِ واقعیِ زنانِ توانای کشور. ما، ضمنِ قدردانی از تمامیِ اعضای شورای ولایتی بامیان، از این انتخابِ نیک و به‌جا حمایت نموده،با کمالِ صراحت و صداقت اعلام می‌داریم که همکاری‌های سالم و سازندۀ خویش را با خانم طیبه خاوری و نهادِ محترمِ شورای ولایتیِ بامیان، استحکامِ…
۲۸ حوت ۱۳۹۱ خورشیدی برابر به ۱۸ مارچِ ۲۰۱۳ میلادی کابل ـ افغانستان فروزان درویش هفتمین مجمعِ عمومیِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، با حضورِ نهادهای عضو از کابل و ولایات، به تأریخِ ۲۸ حوت ۱۳۹۱ خورشیدی برابر به ۱۸ مارچِ ۲۰۱۳ میلادی، در هوتل صافی لاندمارک، راه اندازی گردید. مجمعِ عمومیِ شبکه، در هر دوسال یکبار تدویر می‌یابد. مجمعِ عمومی، عالی ترین ارگانِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر شمرده می‌شود، که مسؤولیتِ بررسی و تصویبِ استراتیژی و برنامه های ملی شبکه را عهده‌مند می‌باشد. همچنان مجمع عمومی، بورد، کمیتۀ نظارت بر عضویت پذیری و کمیتۀ تهیۀ اعلامیه ها پیام‌های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر را انتخاب می‌نماید. مجمع، با تلاوتِ آیاتی از قرآنِ مجید،توسطِ محمد اسماعیل ذکی، هم‌آهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در زونِ مرکز،آغاز گردید . سپس، محمد نعیم نظری، رئیس اجرایی شبکۀ جامعۀمدنی و حقوقِ بشر، ضمنِ اظهارِ سپاس از حضورِ گرمِ اشتراک کننده‌گان، از آنان خواست، تا رئیسِ نشست را برگزینند. با گزینشِ ملک ستیز، مشاور ارشدِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، برای مدیریت و تسهیل‌گری، هفتمین مجمعِ عمومی، به شکلِ رسمی آغاز یافت. ملک ستیز، مشاور ارشدِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان، کارکرد های خانم سیلی غفار، رئیسِ پیشینِ بوردِ شبکه را موردِ تمجید قرار داد و از او دعوت نمود تا دیدگاه‌های خویش را پیرامونِ شبکه، بیان نماید. خانم سیلی غفار، با ارایۀ سخنرانیِ همه جانبه، از حضورِگرم و پُررنگِ نماینده‌گانِنهادهای عضو شبکه از کابل و ولایات، استقبال نمود. بانو سیلی غفار، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر را به عنوان یکی از مهمترین نهادهای چترِ حقوق بشری در افغانستان دانسته که در زمینۀ حمایت و تقویتِ حقوقِ بشر، فعالیت دارد. بانو سیلی غفار، پیرامونِ اهمیتِ همکاری میانِ نهادهای عضو با ساختارهای شبکه، تأکید ورزیده و از روحیۀ همکاری و همگرایی…
به تأریخ ۲۱ حمل ۱۳۹۱ هجری ـ خورشیدی، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، کنفرانس تحلیلی را پیرامون ارزیابی از برنامۀ عمل ۱۳۹۰ خویش، در شهر مزارشریف، راه اندازی کرد. برنامه با تلاوت آیاتی از قرآن عظیم الشأن آغاز گردید و قاضی سید محمد سامع، رییس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در شهر مزارشریف، حضور اشتراک کننده گان را خیر مقدم گفت. در این برنامه، داکتر سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر، آقایان احمد فهیم حکیم، معاون کمیسیون مستقل حقوق بشر، موسی محمودی، رییس اجرایی کمیسیون مستقل حقوق بشر، عبدالاحد فرزام، رییس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در بامیان، احمد سیر لعلی، به نماینده گی از مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و خانم هما علیزوی، به نماینده گی از شبکۀ زنان افغان، سخنرانی داشتند. اینک متن سخنرانی آقای لعلی را، که در برنامۀ مذکور ایراد فرمودند، به نشر میرسانیم. ………………………………………………………………… به نام خداوند دادگر و توانا نقشِ جامعۀ مدنی پیرامون تقویتِ حقوق بشر همکاران گرانقدر، سلام! نخست اجازه دهید تا از نام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، راه اندازی این برنامۀ با اهمّیت را استقبال نموده و به دست اندرکاران آن موفقیت آرزو نمایم. تعمیم و ترویج ارزشهای حقوق بشر را نمیتوان برون از نقشِ با اهمّیت جامعۀ مدنی در جامعه، مورد ارزیابی قرار داد. حقوق شهروندی، جوهر ارزشی جامعۀ مدنی معاصر را تشکیل میدهد، که با آزادیهای مدنی شهروندان، گره محکمی خورده است. پژوهشگران حقوقی و مردم شناسی به این باورند که جامعۀ مدنی و نقش بارز آن در جامعه، زیربنای مشروعیتِ نظام را شکل میدهد. جامعۀ مدنی، نه تنها ترویجگرِ ارزشهای حقوق بشر است، بل، مشروعیت نظام را نیز تقویت میبخشد. این دو اصل، پیوندِ گسست ناپذیری با حاکمیتِ قانون دارند، که در واقع زمینه های حسابدهی و شفافیت را در نظام سبب میگردد. نکتۀ با اهمّیتِ دیگر اینست که جامعۀ…
در افغانستان، نیروهای رزمیِ بیش‌تر از چهل کشورِ جهان، دست به برنامه‌های نظامی و کشفی می‌زنند. گزارش‌های جهانی نشان می‌دهند، که کمیتِ قابلِ ملاحظه‌یی از افرادِ بی‌گناه و غیرنظامی، که بیش‌ترینه کودکان، زنان و سال‌مندان را دربر می‌گیرد، در این برنامه‌ها قربانی می‌گردند. از سوی دیگر، نیروهای مخالفِ دولت نیز از شهروندانِ بی‌گناه، به عنوانِ سپرِ محافظتیِ خویش استفاده می‌نمایند. با تأسف باید گفت، که در این برنامه‌های نظامی، قوانینِ بشردوستانۀ بین‌المللی، به گونۀ گسترده، موردِ تخطی قرار می‌گیرند. همچنان، نبودِ اطلاعاتِ کافی از فرهنگِ حقوقِ بشرخواهانه در ساختارِ نظامِ سیاسی، سبب گردیده است که نقشِ دادخواهانۀ نهادهای مدنی در پیوند به حقوق بشرخواهانه، محسوس نباشد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، برای ترویج و تعمیمِ فرهنگِ حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، سلسله‌یی از برنامه‌های آگاهی‌دهی و تقویتِ ظرفیت‌ها را راه‌اندازی می‌نماید. در این سلسله، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، برنامه‌های آموزشِ آموزگاران را در کابل و زون‌های شمال و شمال‌شرق، غرب، جنوب‌شرق، مناطقِ مرکزی و شرق کشور راه‌اندازی نمود و «دست‌نامۀ آموزشی حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی» را طرح‌ریزی کرد، که هماکنون، به دست‌رسِ نهادهای مدنی قرار دارد. در مکتبِ زمستانی که پیرامونِ حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی، در هوتلِ سنترالِ شهر کابل راه‌اندازی گردیده بود، ۶۵ تن از آموزگاران و دست‌اندرکاران کلیدی شبکه، از کابل و ولایاتِ مختلفِ افغانستان، اشتراک داشتند و روی چالش‌های پیش روی ارزشهای حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، بحث‌های گسترده‌یی را راه‌اندازی نمودند. به باورِ شرکت‌کننده‌گان این مکتب و بربنیادِ حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، باید دولتِ افغانستان، جامعۀ بین‌المللی و تمامی اطرافِ درگیر، تعهد و مسؤولیتِ شان در احترام و رعایتِ این ارزش‌ها را، به گونۀ واضح و صریح، مطرح سازند. بخشِ دومِ برنامه را اجرای موسیقی زنده، توسطِ هنرمندِ مستعد و جوان، عبدالله میلاد کبیری، تشکیل می‌داد، که دربرگیرندۀ پیام‌های والای انسانی، از مجرای موسیقی بود. قرار است که به…
نویسنده: ملک ستیز این تصمیم شورای ملی، با تمام اصول و هنجارهای حقوقی از دیدگاه حقوق ملی و حقوق بین‌المللی مخالفت دارد. من اطمینان کامل دارم که این تصمیم با ضوابط علوم جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی نیز مغایرت کامل دارد، امّا چون تخصصی در زمینه ندارم، از انسا‌ن‌های آگاهی که در زمینه ظرفیت دارند، می‌طلبم تا واکنش نشان دهند و نگذارند هم‌میهنان اهل هنود، احساس تجرید اجتماعی کنند. امّا به عنوان یک پژوهش‌گر حقوق بین‌الملل دیدگاه‌هایم را مطرح می‌کنم. امیدوارم هم‌کارانم در جامعۀ مدنی، احزاب سیاسی و بالاخره در پارلمان کشور، با توجه به حساسیتِ ملّی این معضل، احساس مسؤولیت بیش‌تر نموده و در زمینه، واکنش‌هایی مطلوب ارایه دهند. از دیدِ حقوق ملی یکی از پیش‌فرض‌های اساسی نظام سیاسی را مشروعیت حقوقی آن می‌سازد. این مشروعیت، پی‌آمد ارادۀ مردم است که سبب اقتدار مشروع در هر نظام سیاسی میگردد. کم‌بهادهی به نقش شهروندان به‌صورت هم‌سان، مشروعیت نظام سیاسی را تحدید و تضعیف می‌کند. این اصل در مادۀ بیست و دوم قانون اساسی افغانستان چنین تسجیل یافته است: «هر نوع تبعیض و امتیاز بین اتباع افغانستان ممنوع است». تفسیری که از تبعیض ارایه میگردد چنین است: «تبعیض در برابر شهروندانِ یک نظام، تفاوت در عمل‌کرد ِحقوقی یک نظام است.» این عمل‌کردِ حقوقی، پای‌گاه‌های اجرایی حکومت را ایجاد می‌کند و قانون را در جامعه تعمیم میبخشد. تعمیم قوانین تبعیض‌آمیز، پیش‌زمینه‌های تخطی‌های صریح حقوق بشری را در جامعه فراهم می‌گرداند و آن را به فرهنگ اجتماعی مبدّل می‌سازد. تصمیم پارلمان‌ها که پس از توشیح رییس دولت به قانون مبدل میگردد چنین روندی را می‌گذراند. از دید حقوقی، تصمیم مجلس نماینده‌گان، این روند را سپری کرده است و با توشیح رییس جمهور، ما شاهد نقض صریح قانون اساسی و ارزشهای حقوق شهروندی در افغانستان می‌گردیم. از دیدِ حقوق بین‌الملل دولت افغانستان، یکی از نخستین نهادهای تشکیل‌دهندۀ سازمان ملل متحد است و…
رهنورد زریاب فرهنگِ لاروس می‌گوید که حافظ شیرازی در سال ۱۳۲۵ میلادی به جهان آمد و در سالِ ۱۳۹۰ میلادی از جهـــــان رفت. [۱] بر این بنیاد، این غزل‌سرای زمانه‌ها، در سدۀ چاردهم میلادی، شصت‌وپنج سال زنده‌گی کرد. گفته می‌شود که بسیاری از سرودهای رندانه، طنزآمیز و پرخاش‌گرانۀ این قلندرِ آزاده و روشن‌گر، با ردّ و انکار محتسبان و خُرده‌فروشان بازارِ شرع، روبه‌رو بودند و این بی‌دردانِ تُنُک‌مایه، بر بسا از غزل‌های رقصان و دل‌نواز حافظ، مُهرِ شُنعَت و گناه می‌زدند. از جمله، معروف است که غزل شورانگیزِ خواجه، با مطلع: در همه دَیرِ مغان نیست چو من شیدایی خـــــرقه جــایی گــروِ بــاده و دفــتر جـایی سروصدایی فراوان زهدفروشانِ سیه‌دل را برانگیخت و آنان، خواجۀ روشن‌روان و تزویرستیز را، آماجِ خدنگ‌های نفرین و ناسزا ساختند؛ زیرا در مقطعِ این غزل آمده بود: گر مسلمانی از این است حافظ دارد آه اگر از پسِ امروز بود فردایی! بر پایۀ همین بیت، آن کوردلانِ شب‌پرست، بر حافظ خُرده‌‌ها گرفتند و ـ حتّا ـ بر آن پیرِ روشن‌دل، اتهام کفر بستند و نیز، گفته‌اند که شخصِ شاه‌شجاع، بانی این غایله بود. خلاصه این‌که، فریاد سر دادند که خواجۀ شیراز، فرارسیدنِ روز رستاخیز را با دیدۀ شک و گمان نگریسته است ـ زنگیِ مستِ شمشیر به دست، باز هم، خشم‌گین شده بود. و آورده‌اند که، سرانجام، خرخشۀ این تکفیربازی هول‌ناک، به اندازه‌یی بالا گرفت که زنده‌گی خواجه در خطر افتاد. و اگر گفتۀ امیر تقی‌الدّین را در عرفات‌العاشقین بپذیریم، بر خانۀ حافظ حمله شد تا او را بکشند. بانوان خانه، تمامی آثار و نبشته‌های او را در چاه انداختند تا به دستِ مهاجمان نیفتند. خواجه، ناچار، به نزدِ شیخ زیدالدّین ابوبکر تایبادی رفت و قصدِ بدخواهان را با او در میان گذاشت. آن شیخ، از بهرِ رهایی خواجه، تدبیری به او بنمود و خواجۀ شیراز، با به‌کاربستنِ همین تدبیر، یعنی با افزودنِ…
به نام خداوند دادگر و توانا اعلامیۀ مشترک شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون تصویب قانون دسترسی به اطلاعات ۱۱ سرطان ۱۳۹۳ خورشیدی، برابر با ۲ جولای ۲۰۱۴ میلادی کابل ـ افغانستان مجلس نماینده‌گان افغانستان، طرح قانون دسترسی به اطلاعات را،در جلسۀ روز دوشنبه، مؤرخ۹ سرطان ۱۳۹۳، بعد از بحث روی مواد اختلافی، در شش فصل و ۳۲ ماده، با اکثریت قاطع آراء، به تصویب رساند. طرح این قانون،از سه سال به این‌سو، در نهادهای حکومتی، زیر بررسی قرار داشت وبیش‌تر از دو ماه می‌شد، که برای تصویب به مجلس نماینده‌گان فرستاده شده بود. بحث اصلی پیرامون حق دسترسی به اطلاعات به مثابۀ یکی از حقوق بشری شهروندان، برای بار نخست در افغانستان، در سال ۲۰۰۵ میلادی، توسط شبک ۀ جامع ۀ مدنی و حقوق بشر مطرح گردید و اولین مسودۀ قانون دسترسی به اطلاعات، توسط یکی از گروه‌های کاری این شبکه، در شهر مزارشریف، تهیه گردید. مسودۀ مذکور، با تلاش‌های پیگیر و خسته‌گی‌ناپذیر نهادهای عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان، فعالین مدنی و ژونالیستان کشور، با رایزنی‌ها و مشورت‌های گستردۀ ملی در سراسر کشور، به پایۀ اکمال رسید و بعد از غور و تدقیق بیش‌تر از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ، شورای عالی رسانه‌ها، وزارت عدلیه و شورای وزیران، به شورای ملی کشور فرستاده شد. ما تصویب این قانون را از سوی مجلس نماینده‌گان، گام مهم برای گسترش شفافیت، بهبود روند حسابدهی و مؤثریت برنامه‌های انکشافی در افغانستان، می‌دانیم. این قانون، فرصت‌ها و زمینه‌های مبارزه با فساد اداری و تقویت نقش رسانه‌ها در اطلاع رسانی را، فراهم می‌کند. مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان و شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، ضمن ابراز سپاس از نمایندگان مردم در مجلس نماینده‌گان، نکات ذیل رادر رابطه به این رویداد مهم…