رادیو صبح بخیر افغانستان، آذرخشی در آسمان پر تلاطم رسانه های کشور

باری سلام، رییس رادیو صبح بخیر افغانستان، در یک گفتگوی اختصاصی با مجلۀ انگاره صباح ۲۸ اپریل ۲۰۱۰ هنوز نخستین گامهای قانونمندسازی رسانه های آزاد در افغانستان برداشته نشده بود، که رادیویی با بینش جدید و پیام جدید، در کانون رسانه های جنگزدۀ افغانستان ظهور کرد. نام این رسانۀ رسالتمند را «رادیو صبح بخیر افغانستان» گذاشتند. دست اندرکاران این رادیو، به این باور بودند، که «صبح بخیر افغانستان»، صبح روشن و رایحۀ جدید و دلپذیری را به رسانه های کشور ارایه کرده، امید جدیدی برای افغانها به بار می آورد و تأثیراتش را بر بینش اجتماعی، پیرامون مسایل افغانستان، میگذارد. چنین هم شد؛ به زودی رادیوی «صبح بخیر افغانستان»، به پُرشنونده ترین رادیوی افغانستان مبدل گردید.بدون تردید، «صبح بخیر افغانستان» را میتوان از نخستین رسانه های رسالتمند و متعهد به تعمیم ژورنالیسم آزاد و دموکراتیک در کشور دانست. «صبح بخیر افغانستان»، اندیشه هایش را به سایر رسانه ها نشأت بخشید و تأثیرات خیلی مفیدی را بر سایر رسانه های نوپای کشور به جا گذاشت. یکی از ویژه گیهای مهم این رسانۀ خوب را، در گام نخست، آموزش و آمیزش میساخت. دست اندرکاران رادیو «صبح بخیر افغانستان»، در گام نخست، برنامه های آموزشی را در زمینه های ژورنالیسم و ارزشهای آزادی بیان و آزادی رسانه ها در داخل و خارج از کشور فرا گرفتند. از سویی هم، دست اندرکاران این رسانه توانستند، زمینه های خوبی را برای جذب جوانان مستعد و برخی از روشنفکران توانمند کشور مساعد سازند. آنان، توانستند با استفاده از طرفیتهای خویش، ساختارهای جالبی از برنامه های جدید ارایه دهند. این برنامه ها طوری راه اندازی میگردید، که ظرفیتهای تخصصی در چهارچوبه های معینی از برنامه ها جا به جا میگردید و پیامدهای جالبی را به بار می آورد. ویژه گی مهم و جالب رادیو «صبح بخیر افغانستان»، در خلاقیت و ابتکارهای بی نظیری دست اندرکارانش…

ادامه خواندنرادیو صبح بخیر افغانستان، آذرخشی در آسمان پر تلاطم رسانه های کشور

پیام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در پیوند به انتخابِ خانم طیبه خاوری، به عنوانِ رئیس شورای ولایتی بامیان

پیام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در پیوند به انتخابِ خانم طیبه خاوری، به عنوانِ رئیس شورای ولایتی بامیان ۲ قوس۱۳۹۳ خورشیدی، برابر با ۲۳نوامبر۲۰۱۴ میلادی کابل ـ افغانستان      شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان خرسند است که مردم شریف و آزادۀ بامیان، با سهم‌گیری پُرشور و فعال در انتخابات ۱۳۹۳ خورشیدی، نماینده‌گان خویش را برای عضویت در شورای ولایتی بامیان، برگزیدند.      انتخابات، یکی از مهمترین ارکانِ دموکراسی است و مردم با رفتن به پای صندوق‌های رأی، نقش و مسؤولیتِ مهم و اساسیِ خویش را برای گزینشِ افراد و شخصیت‌های برجسته، در پُست‌ها و نهادهایی که ممثلِ ارادۀ جمعیِ شهروندان شمرده می‌شوند، ایفا می‌کنند.      شوراهای ولایتی، از جمعِ نهادهای دموکراتیکی است که اعضای آن با ایفای نقشِ مهم و سازندۀ خویش، «قدرت» را به «اقتدارِ مشروع»، مبدل می‌سازند. حضورِ افراد و شخصیت‌های پاک، با درک و متعهد در نهادهای ممثلِ ارادۀ جمعی، پویایی و کارایی این نهادها را تضمین نموده، بر میزانِ رضایتِ شهروندان و استمرارِ مشروعیتِ نظام، اثرِ مستقیم می‌گذارد.      اعضای محترمِ شورای ولایتیِ بامیان، با گزینشِ خانم طیبه خاوری به عنوان رئیس شورای ولایتیِ این ولایت، ظرفیتِ دموکراتیک و ارادۀ مدنیِ خویش را به نمایش گذاشتند و افتخارِ انتخابِ خردمندانۀ نخستین زن را در ریاستِ شورای ولایتی، به نامِ ولایتِ باستانیِ بامیان، ثبت کردند.      شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، گزینشِ خانم طیبه خاوری را به این سِمت، عبور از برخوردهای صوری و شکلی با زن دانسته، آرزو می‌برد که این گزینش، آغازِ خجسته‌یی باشد در راستای استحکامِ نقش و مشارکتِ واقعیِ زنانِ توانای کشور.      ما، ضمنِ قدردانی از تمامیِ اعضای شورای ولایتی بامیان، از این انتخابِ نیک و به‌جا حمایت نموده،با کمالِ صراحت و صداقت اعلام می‌داریم که همکاری‌های سالم و سازندۀ خویش را با خانم طیبه خاوری و نهادِ محترمِ شورای ولایتیِ بامیان، استحکامِ…

ادامه خواندنپیام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در پیوند به انتخابِ خانم طیبه خاوری، به عنوانِ رئیس شورای ولایتی بامیان

هفتمین مجمعِ عمومیِ شبکۀ جامعه مدنی و حقوق بشر راه اندازی شد

۲۸ حوت ۱۳۹۱ خورشیدی برابر به ۱۸ مارچِ ۲۰۱۳ میلادی کابل ـ افغانستان فروزان درویش هفتمین مجمعِ عمومیِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، با حضورِ نهادهای عضو از کابل و ولایات، به تأریخِ ۲۸ حوت ۱۳۹۱ خورشیدی برابر به ۱۸ مارچِ ۲۰۱۳ میلادی، در هوتل صافی لاندمارک، راه اندازی گردید. مجمعِ عمومیِ شبکه، در هر دوسال یکبار تدویر می‌یابد. مجمعِ عمومی، عالی ترین ارگانِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر شمرده می‌شود، که مسؤولیتِ بررسی و تصویبِ استراتیژی و برنامه های ملی شبکه را عهده‌مند می‌باشد. همچنان مجمع عمومی، بورد، کمیتۀ نظارت بر عضویت پذیری و کمیتۀ تهیۀ اعلامیه ‎ ها پیام‎های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر را انتخاب می‌نماید. مجمع، با تلاوتِ آیاتی از قرآنِ مجید،توسطِ محمد اسماعیل ذکی، هم‌آهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در زونِ مرکز،آغاز گردید . سپس، محمد نعیم نظری، رئیس اجرایی شبکۀ جامعۀمدنی و حقوقِ بشر، ضمنِ اظهارِ سپاس از حضورِ گرمِ اشتراک کننده‌گان، از آنان خواست، تا رئیسِ نشست را برگزینند. با گزینشِ ملک ستیز، مشاور ارشدِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، برای مدیریت و تسهیل‌گری، هفتمین مجمعِ عمومی، به شکلِ رسمی آغاز یافت. ملک ستیز، مشاور ارشدِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان، کارکرد های خانم سیلی غفار، رئیسِ پیشینِ بوردِ شبکه را موردِ تمجید قرار داد و از او دعوت نمود تا دیدگاه‌های خویش را پیرامونِ شبکه، بیان نماید. خانم سیلی غفار، با ارایۀ سخنرانیِ همه جانبه، از حضورِگرم و پُررنگِ نماینده‌گانِنهادهای عضو شبکه از کابل و ولایات، استقبال نمود. بانو سیلی غفار، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر را به عنوان یکی از مهمترین نهادهای چترِ حقوق بشری در افغانستان دانسته که در زمینۀ حمایت و تقویتِ حقوقِ بشر، فعالیت دارد. بانو سیلی غفار، پیرامونِ اهمیتِ همکاری میانِ نهادهای عضو با ساختارهای شبکه، تأکید ورزیده و از روحیۀ همکاری و همگرایی…

ادامه خواندنهفتمین مجمعِ عمومیِ شبکۀ جامعه مدنی و حقوق بشر راه اندازی شد

نقشِ جامعۀ مدنی پیرامون تقویتِ حقوق بشر

به تأریخ ۲۱ حمل ۱۳۹۱ هجری ـ خورشیدی، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، کنفرانس تحلیلی را پیرامون ارزیابی از برنامۀ عمل ۱۳۹۰ خویش، در شهر مزارشریف، راه اندازی کرد. برنامه با تلاوت آیاتی از قرآن عظیم الشأن آغاز گردید و قاضی سید محمد سامع، رییس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در شهر مزارشریف، حضور اشتراک کننده گان را خیر مقدم گفت. در این برنامه، داکتر سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر، آقایان احمد فهیم حکیم، معاون کمیسیون مستقل حقوق بشر، موسی محمودی، رییس اجرایی کمیسیون مستقل حقوق بشر، عبدالاحد فرزام، رییس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در بامیان، احمد سیر لعلی، به نماینده گی از مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و خانم هما علیزوی، به نماینده گی از شبکۀ زنان افغان، سخنرانی داشتند. اینک متن سخنرانی آقای لعلی را، که در برنامۀ مذکور ایراد فرمودند، به نشر میرسانیم. ………………………………………………………………… به نام خداوند دادگر و توانا نقشِ جامعۀ مدنی پیرامون تقویتِ حقوق بشر همکاران گرانقدر، سلام! نخست اجازه دهید تا از نام شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، راه اندازی این برنامۀ با اهمّیت را استقبال نموده و به دست اندرکاران آن موفقیت آرزو نمایم. تعمیم و ترویج ارزشهای حقوق بشر را نمیتوان برون از نقشِ با اهمّیت جامعۀ مدنی در جامعه، مورد ارزیابی قرار داد. حقوق شهروندی، جوهر ارزشی جامعۀ مدنی معاصر را تشکیل میدهد، که با آزادیهای مدنی شهروندان، گره محکمی خورده است. پژوهشگران حقوقی و مردم شناسی به این باورند که جامعۀ مدنی و نقش بارز آن در جامعه، زیربنای مشروعیتِ نظام را شکل میدهد. جامعۀ مدنی، نه تنها ترویجگرِ ارزشهای حقوق بشر است، بل، مشروعیت نظام را نیز تقویت میبخشد. این دو اصل، پیوندِ گسست ناپذیری با حاکمیتِ قانون دارند، که در واقع زمینه های حسابدهی و شفافیت را در نظام سبب میگردد. نکتۀ با اهمّیتِ دیگر اینست که جامعۀ…

ادامه خواندننقشِ جامعۀ مدنی پیرامون تقویتِ حقوق بشر

مکتب زمستانی در پیوند به ترویجِ حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی

در افغانستان، نیروهای رزمیِ بیش‌تر از چهل کشورِ جهان، دست به برنامه‌های نظامی و کشفی می‌زنند.      گزارش‌های جهانی نشان می‌دهند، که کمیتِ قابلِ ملاحظه‌یی از افرادِ بی‌گناه و غیرنظامی، که بیش‌ترینه کودکان، زنان و سال‌مندان را دربر می‌گیرد، در این برنامه‌ها قربانی می‌گردند.      از سوی دیگر، نیروهای مخالفِ دولت نیز از شهروندانِ بی‌گناه، به عنوانِ سپرِ محافظتیِ خویش استفاده می‌نمایند. با تأسف باید گفت، که در این برنامه‌های نظامی، قوانینِ بشردوستانۀ بین‌المللی، به گونۀ گسترده، موردِ تخطی قرار می‌گیرند.      همچنان، نبودِ اطلاعاتِ کافی از فرهنگِ حقوقِ بشرخواهانه در ساختارِ نظامِ سیاسی، سبب گردیده است که نقشِ دادخواهانۀ نهادهای مدنی در پیوند به حقوق بشرخواهانه، محسوس نباشد.      شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، برای ترویج و تعمیمِ فرهنگِ حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، سلسله‌یی از برنامه‌های آگاهی‌دهی و تقویتِ ظرفیت‌ها را راه‌اندازی می‌نماید. در این سلسله، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، برنامه‌های آموزشِ آموزگاران را در کابل و زون‌های شمال و شمال‌شرق، غرب، جنوب‌شرق، مناطقِ مرکزی و شرق کشور راه‌اندازی نمود و «دست‌نامۀ آموزشی حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی» را طرح‌ریزی کرد، که هماکنون، به دست‌رسِ نهادهای مدنی قرار دارد.      در مکتبِ زمستانی که پیرامونِ حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی، در هوتلِ سنترالِ شهر کابل راه‌اندازی گردیده بود، ۶۵ تن از آموزگاران و دست‌اندرکاران کلیدی شبکه، از کابل و ولایاتِ مختلفِ افغانستان، اشتراک داشتند و روی چالش‌های پیش روی ارزش‌های حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، بحث‌های گسترده‌یی را راه‌اندازی نمودند.      به باورِ شرکت‌کننده‌گان این مکتب و بربنیادِ حقوقِ بشرخواهانۀ بین‌المللی، باید دولتِ افغانستان، جامعۀ بین‌المللی و تمامی اطرافِ درگیر، تعهد و مسؤولیتِ شان در احترام و رعایتِ این ارزش‌ها را، به گونۀ واضح و صریح، مطرح ‌سازند.      بخشِ دومِ برنامه را اجرای موسیقی زنده، توسطِ هنرمندِ مستعد و جوان، عبدالله میلاد کبیری، تشکیل می‌داد، که دربرگیرندۀ پیام‌های والای انسانی، از مجرای موسیقی بود.      قرار است که به…

ادامه خواندنمکتب زمستانی در پیوند به ترویجِ حقوقِ بشردوستانۀ بین‌المللی

تفسیرِ حقوقی بر تصمیم شورای ملی مبنی بر رد کرسی پارلمانی برای هم‌وطنان اهل هنود

نویسنده: ملک ستیز این تصمیم شورای ملی، با تمام اصول و هنجارهای حقوقی از دیدگاه حقوق ملی و حقوق بین‌المللی مخالفت دارد. من اطمینان کامل دارم که این تصمیم با ضوابط علوم جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی نیز مغایرت کامل دارد، امّا چون تخصصی در زمینه ندارم، از انسا‌ن‌های آگاهی که در زمینه ظرفیت دارند، می‌طلبم تا واکنش نشان دهند و نگذارند هم‌میهنان اهل هنود، احساس تجرید اجتماعی کنند. امّا به عنوان یک پژوهش‌گر حقوق بین‌الملل دیدگاه‌هایم را مطرح می‌کنم. امیدوارم هم‌کارانم در جامعۀ مدنی، احزاب سیاسی و بالاخره در پارلمان کشور، با توجه به حساسیتِ ملّی این معضل، احساس مسؤولیت بیش‌تر نموده و در زمینه، واکنش‌هایی مطلوب ارایه دهند.   از دیدِ حقوق ملی یکی از پیش‌فرض‌های اساسی نظام سیاسی را مشروعیت حقوقی آن می‌سازد. این مشروعیت، پی‌آمد ارادۀ مردم است که سبب اقتدار مشروع در هر نظام سیاسی می‌گردد. کم‌بهادهی به نقش شهروندان به‌صورت هم‌سان، مشروعیت نظام سیاسی را تحدید و تضعیف می‌کند. این اصل در مادۀ بیست و دوم قانون اساسی افغانستان چنین تسجیل یافته است: «هر نوع تبعیض و امتیاز بین اتباع افغانستان ممنوع است». تفسیری که از تبعیض ارایه می‌گردد چنین است: «تبعیض در برابر شهروندانِ یک نظام، تفاوت در عمل‌کرد ِحقوقی یک نظام است.» این عمل‌کردِ حقوقی، پای‌گاه‌های اجرایی حکومت را ایجاد می‌کند و قانون را در جامعه تعمیم می‌بخشد. تعمیم قوانین تبعیض‌آمیز، پیش‌زمینه‌های تخطی‌های صریح حقوق بشری را در جامعه فراهم می‌گرداند و آن را به فرهنگ اجتماعی مبدّل می‌سازد. تصمیم پارلمان‌ها که پس از توشیح رییس دولت به قانون مبدل می‌گردد چنین روندی را می‌گذراند. از دید حقوقی، تصمیم مجلس نماینده‌گان، این روند را سپری کرده است و با توشیح رییس جمهور، ما شاهد نقض صریح قانون اساسی و ارزش‌های حقوق شهروندی در افغانستان می‌گردیم.   از دیدِ حقوق بین‌الملل دولت افغانستان، یکی از نخستین نهادهای تشکیل‌دهندۀ سازمان ملل متحد است و…

ادامه خواندنتفسیرِ حقوقی بر تصمیم شورای ملی مبنی بر رد کرسی پارلمانی برای هم‌وطنان اهل هنود

آزادی اندیشه و گفتار و زنگیِ مستِ شمشیر به دست

رهنورد زریاب فرهنگِ لاروس می‌گوید که حافظ شیرازی در سال ۱۳۲۵ میلادی به جهان آمد و در سالِ ۱۳۹۰ میلادی از جهـــــان رفت. [۱] بر این بنیاد، این غزل‌سرای زمانه‌ها، در سدۀ چاردهم میلادی، شصت‌وپنج سال زنده‌گی کرد. گفته می‌شود که بسیاری از سرودهای رندانه، طنزآمیز و پرخاش‌گرانۀ این قلندرِ آزاده و روشن‌گر، با ردّ و انکار محتسبان و خُرده‌فروشان بازارِ شرع، روبه‌رو بودند و این بی‌دردانِ تُنُک‌مایه، بر بسا از غزل‌های رقصان و دل‌نواز حافظ، مُهرِ شُنعَت و گناه می‌زدند. از جمله، معروف است که غزل شورانگیزِ خواجه، با مطلع: در همه دَیرِ مغان نیست چو من شیدایی خـــــرقه جــایی گــروِ بــاده و دفــتر جـایی سروصدایی فراوان زهدفروشانِ سیه‌دل را برانگیخت و آنان، خواجۀ روشن‌روان و تزویرستیز را، آماجِ خدنگ‌های نفرین و ناسزا ساختند؛ زیرا در مقطعِ این غزل آمده بود: گر مسلمانی از این است حافظ دارد آه اگر از پسِ امروز بود فردایی! بر پایۀ همین بیت، آن کوردلانِ شب‌پرست، بر حافظ خُرده‌‌ها گرفتند و ـ حتّا ـ بر آن پیرِ روشن‌دل، اتهام کفر بستند و نیز، گفته‌اند که شخصِ شاه‌شجاع، بانی این غایله بود. خلاصه این‌که، فریاد سر دادند که خواجۀ شیراز، فرارسیدنِ روز رستاخیز را با دیدۀ شک و گمان نگریسته است ـ زنگیِ مستِ شمشیر به ‌دست، باز هم، خشم‌گین شده بود. و آورده‌اند که، سرانجام، خرخشۀ این تکفیربازی هول‌ناک، به اندازه‌یی بالا گرفت که زنده‌گی خواجه در خطر افتاد. و اگر گفتۀ امیر تقی‌الدّین را در عرفات‌العاشقین بپذیریم، بر خانۀ حافظ حمله شد تا او را بکشند. بانوان خانه، تمامی آثار و نبشته‌های او را در چاه انداختند تا به دستِ مهاجمان نیفتند. خواجه، ناچار، به نزدِ شیخ زیدالدّین ابوبکر تایبادی رفت و قصدِ بدخواهان را با او در میان گذاشت. آن شیخ، از بهرِ رهایی خواجه، تدبیری به او بنمود و خواجۀ شیراز، با به‌کاربستنِ همین تدبیر، یعنی با افزودنِ…

ادامه خواندنآزادی اندیشه و گفتار و زنگیِ مستِ شمشیر به دست

اعلامیۀ مشترک شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون تصویب قانون دسترسی به اطلاعات

به نام خداوند دادگر و توانا اعلامیۀ مشترک شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون تصویب قانون دسترسی به اطلاعات ۱۱ سرطان ۱۳۹۳ خورشیدی، برابر با ۲ جولای ۲۰۱۴ میلادی کابل ـ افغانستان مجلس نماینده‌گان افغانستان، طرح قانون دسترسی به اطلاعات را،در جلسۀ روز دوشنبه، مؤرخ۹ سرطان ۱۳۹۳، بعد از بحث روی مواد اختلافی، در شش فصل و ۳۲ ماده، با اکثریت قاطع آراء، به تصویب رساند. طرح این قانون،از سه سال به این‌سو، در نهادهای حکومتی، زیر بررسی قرار داشت وبیش‌تر از دو ماه می‌شد، که برای تصویب به مجلس نماینده‌گان فرستاده شده بود. بحث اصلی پیرامون حق دسترسی به اطلاعات به مثابۀ یکی از حقوق بشری شهروندان، برای بار نخست در افغانستان، در سال ۲۰۰۵ میلادی، توسط شبک ۀ جامع ۀ مدنی و حقوق بشر مطرح گردید و اولین مسودۀ قانون دسترسی به اطلاعات، توسط یکی از گروه‌های کاری این شبکه، در شهر مزارشریف، تهیه گردید. مسودۀ مذکور، با تلاش‌های پیگیر و خسته‌گی‌ناپذیر نهادهای عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان، فعالین مدنی و ژونالیستان کشور، با رایزنی‌ها و مشورت‌های گستردۀ ملی در سراسر کشور، به پایۀ اکمال رسید و بعد از غور و تدقیق بیش‌تر از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ، شورای عالی رسانه‌ها، وزارت عدلیه و شورای وزیران، به شورای ملی کشور فرستاده شد. ما تصویب این قانون را از سوی مجلس نماینده‌گان، گام مهم برای گسترش شفافیت، بهبود روند حسابدهی و مؤثریت برنامه‌های انکشافی در افغانستان، می‌دانیم. این قانون، فرصت‌ها و زمینه‌های مبارزه با فساد اداری و تقویت نقش رسانه‌ها در اطلاع رسانی را، فراهم می‌کند. مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان و شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، ضمن ابراز سپاس از نمایندگان مردم در مجلس نماینده‌گان، نکات ذیل رادر رابطه به این رویداد مهم…

ادامه خواندناعلامیۀ مشترک شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و مؤسسۀ نی، حمایت کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون تصویب قانون دسترسی به اطلاعات

اعلامیۀ مشترکِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان و مؤسسۀ نی حمایت از رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون طرح قانونِ دسترسی به اطلاعات

به نامِ خداوند آگاه و دادگر اعلامیۀ مشترکِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان و مؤسسۀ نی حمایت از رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون طرح قانونِ دسترسی به اطلاعات ۲۳ جدی ۱۳۹۲ خورشیدی، برابر با ۱۳ جنوری ۲۰۱۴ میلادی کابل ـ افغانستان   دسترسی به اطلاعات، یکی از مهم‌ترین پیش‌زمینه‌های شکل‌گیریِ شهروندانِ آگاه و مسؤول و نهادها و سازمان‌های سیاسیِ دموکراتیک، به حساب می‌آید.      قانون  دسترسی به اطلاعات، نقشِ شهروندان را در روندِ دولت‌سازی و ملت‌سازی تقویت نموده و مشروعیتِ نظامِ سیاسی را مساعدتر می‌گرداند.      شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، که متشکل از ۱۲۹ نهاد عضو است، در هم‌آهنگی و مشارکتِ سازندۀ نهادهای جامعۀ مدنی، روشنفکران، متخصصین و فعالان حقوق بشر، نخستین پیش‌نویسِ «قانونِ دسترسی به اطلاعات» را تهیه نموده و آن‌را در سه سمپوزیمِ تحلیلی، موردِ پژوهش و تحقیقِ همه‌جانبه قرار داده است.      از سوی دیگر، این پیش‌نویس، با هم‌آهنگیِ گروه کاری، از سوی نهادهای اکادمیک، جامعۀ مدنی، رسانه‌ها و دیگر دست‌اندرکارانِ امور، مورد ارزیابیِ همه‌جانبه، قرار گرفته است.      در سالِ گذشته، وزارتِ محترم اطلاعات و فرهنگِ جمهوری اسلامی افغانستان، علاقه‌مندیِ خویش را به طرحِ قانونِ دسترسی به اطلاعات نشان داده و از تصویبِ آن حمایت نموده بود.      بر بنیادِ تعهدِ وزارتِ محترمِ اطلاعات و فرهنگ، کمیتۀ مشترک تحقیق و ارزیابی پیرامونِ این مسوده شکل گرفت، تا پیش‌نویسِ مذکور را مورد ارزیابیِ مجدد و همه‌جانبه قرار دهد.      شورای عالیِ رسانه‌ها نیز، حمایتِ خویش را از تصویبِ قانون دسترسی به اطلاعات نشان داده و از حکومتِ افغانستان تقاضا نموده است، تا این روند، به گونۀ سازنده و فعال، تعقیب گردد.      مسودۀ قانون دسترسی به اطلاعات، از سوی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و وزارتِ محترمِ اطلاعات و فرهنگ، به وزارتِ محترمِ عدلیۀ جمهوری اسلامی افغانستان، ارایه گردیده است.      این طرح، از سوی نهادهای مدنی، سیاسی و رسانه‌یی،…

ادامه خواندناعلامیۀ مشترکِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان و مؤسسۀ نی حمایت از رسانه‌های آزاد افغانستان پیرامون طرح قانونِ دسترسی به اطلاعات

اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامون ازدیاد خشونت علیه زنان در هرات

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامون ازدیاد خشونت علیه زنان در هرات ۲۸ قوس ۱۳۹۲، برابر با ۱۹ دسامبر ۲۰۱۳ هرات ـ افغانستان در این اواخر، ولایت هرات، شاهد فجیع ‎ تربن برخوردهای ضدانسانی علیۀ زنان بوده است. حادثه‌یی که بر بانوی جوان، ستاره، رخ داد، وجدان جامعۀ هرات و تمام شهروندان کشور را خدشه‌دار گردانید. برخی انسان‌های ظالم با ذهنیت وحشیانه، بدترین و زشت‌ترین جنایت را در جامعۀ ما مرتکب می شوند، که وجدان بشری را به درد می‌آورد. آن‌ها، حتا منکر نقش و جایگاه انســـــانی زنان استند و فراموش می‌کنند که خداوند (ج) بر جایگاه شامخ زنان، تأکید ورزیده است.      دفتر زونِ غرب شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، با شنیدن این خبر تکان‌دهنده، همراه با سایر مدافعین و فعالان حقوق بشر، دست به راه انداری تظاهرات زده و انزجار عمیق خود را نسبت به این اعمال نشان داده است.      از سوی دیگر، دفتر زون غرب شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، اطلاعاتی به‌دست آورده است که رقم جنایات و برخوردهای ضدبشری در برابر زنان در شهر و ولسوالی‌های ولایت هرات، بالا گرفته است. مطالعات ما از بررسی بیمارستان‌ها و ملاقات‌ با قربانیانِ این حوادث نشان می‌دهند، که اکثریت آسیب‌دیده‌گان، دچار خشونتِ خانواده‌گی بوده و توسط همسران و یا سایر مردانِ خانواده، مورد آزار فزیکی و برخوردهای توهین‌آمیز قرار می‌گیرند.      شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان اذعان می‌دارد، که اگر جلو این برخوردهای غیرانسانی گرفته نشود و عاملان آن به دادگاه کشانیده نشوند، هرات، دچار یک فاجعۀ بزرگ بشری خواهد شد. دولت افغانستان، بر بنیاد قانون اساسی، قانون مدنی و تعهدات بین‌المللی خویش مکلف است تا حقوق زنان را صیانت نموده و آن‌را احترام گذارد. کنوانسیون منع تبعیض علیۀ زنان، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و قطع‌نامۀ شماره ۱۳۲۵ شورای…

ادامه خواندناعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامون ازدیاد خشونت علیه زنان در هرات