دست نیافتن به اطلاعات حق کُشی است!
عبدالاحمد یکی از اهالی شهر بامیان: مصاحبه کننده: طیبه خاوری پرسش: شما به حیث یک شهروند، آیا دسترسی به اطلاعات را به عنوان یک حق میبینید یا خیر؟ پاسخ: بله حق هر شهروند است که باید دسترسی به اطلاعات داشته باشد. من یک افغان هستم و در این مملکت زنده گی میکنیم و در تمام غم و شادی این مملکت شریک هستم، پس باید این حق را داشته باشم که از جریانات کشور خود با خبر باشیم. پرسش: به نظر شما حق دسترسی به اطلاعات در زنده گی روزمرۀ انسان چه تأثیر و اهمیتی دارد؟ پاسخ: وقتی دسترسی به اطلاعات داشته باشیم، از همه تحولات جهان و از تمام جریاناتی که در کشور ما و سایر کشور ها اتفاق می افتد باخبر میشویم و اگر باخبر نباشیم، چه میدانیم که عدالت هست یا نیست و چه جریانی میگذرد، مثل این است که در تاریکی زنده گی نماییم. پرسش: به نظر شما بی خبری از اطلاعات چه پیامدی را در پی خواهد داشت و چرا حق دسترسی به اطلاعات باید تأمین گردد؟ پاسخ: دست نیافتن به اطلاعات حق کشی است، تخطی از قانون است. هر قدر ظلم و فساد در دولت باشد ما بیخبر خواهیم بود و نمیدانیم این دولت به نفع ماست یا به ضرر ما، دولت ما خیانتکار است و یا خدمتگزار مردم. بی خبری مردم از رویدادهای سیاسی و اجتماعی کشور، افزایش بی عدالتی، ظلم و فساد، نا امنی، نادیده گرفتن مسؤولیتها و صدها مصیبت دیگری را در پی خواهد داشت. در مورد این که پرسیدید چرا باید حق دسترسی به اطلاعات تأمین گردد، باید گفت که با دسترسی مردم به اطلاعات، زمینه یی برای تأمین حقوق انسانها بوجود می آید؛ زیرا وقتی ما از فساد و عاملین آن باخبر باشیم، با آن مجادله صورت میگیرد و بالاخره فساد از بین میرود. کمی و کاستی ارگانها…