دولت و جامعۀ مدنی

محمد علم نظری ـ بلخ در بحث کنونی خویش، ابتدا در مورد دولت و بعداً در مورد جامعۀ مدنی و چگونه گی پیدایش آن و رابطۀ آنها نسبت به همدیگر معلومات مختصرارائه میدارم. در ارتباط با چگونه گی پیدایش دولت، نظریات متعددی از طرف دانشمندان علم حقوق ارائه شده که گاهی دولت به معنی کشور است و منظور از آن، واحد سیاسیی است که دارای جمعیت، قلمرو وقدرت سیاسی یا حاکمیت میباشد و گاهی دولت به معنی قوۀ مجریه است که شامل رئیس قوۀ مجریه و کلیه وزراء را در بر میگیرد. نظریاتی که در مورد پیدایش دولت از طرف دانشمندان ارائه شده، به بخشهای عمدۀ ذیل تقسیم میگردد که عبارت اند از: نظریۀ الهیون، نظریۀ فطری بودن دولت، نظریۀ تکامل اجتماعی، نظریۀ قرارداد اجتماعی، نظریۀ غلبه و زور و نظریۀ اقتصادی میباشد. به نسبت همین تعدد نظریات، نمیتوان از آن یک تعریف مشخص و جامعی ارائه داد؛ با آن هم، تعاریف ذیل را میتوان از تعاریف جامع بشمار آورد که در رابطه به دولت ارائه شده است: - دولت، عبارت از ساخت قدرتی که در سرزمین معین، بالای مردمان معین تسلط پایدار داشته، ازنظر داخلی، نگهبان نظم واز نظر خارجی، پاسدار سرزمین و منافع ملت و یکایک شهروندان خویش است؛ که این تعریف باهمان تعریف حکومت، نزدیکی دارد. - دولت، عبارت است از جمعی از افراد انسانی، که در سرزمین معین، تشکیل جامعۀ سیاسی داده و قدرت عالیه یی بر آن اعمال حاکمیت مینماید. - دولت به مفهوم وسیع کلمه عبارت از جامعه ایست که در آن، قدرت سیاسی طبق قوانین اساسی تعیین وتشریح شده باشد. - دولت به مفهوم محدود کلمه، عبارت از قدرتی است که سرنوشت جامعه رادردست دارد. و یا دولت به مفهوم عام تر آن: عبارت از مجموعۀ سازمان اجرایی است که قدرت ادارۀ جامعه به آن داده شده و متشکل از اجزای…

ادامه خواندندولت و جامعۀ مدنی

صـلح، انگارۀ تاب‌ناکِ مجـلّۀ «انگاره»

دبیرخانۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، با مسرّتِ تمام اعلام می‌دارد که شمارۀ جدید مجلّۀ وزین «انگاره» به گرداننده‌‎گی فهیم رسا از چاپ بیرون شد. مبحثِ صلح و احترام به ارزش‌های امنیتِ اجتماعی، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های راه‌بُردی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان به این باور است که صلح، بستر مساعدی برای تأمین، ترویج و دفاع از ارزش‌های حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون به شمار می‌آید. از سوی هم، صلح را نمی‌توان از ارزش‌های عدالتِ اجتماعی به‌دور دانست. به باور شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، تأمین حقوق بشر یکی از پیش‌زمینه‌های مهمی برای تعمیمِ صلح شمرده می‌شود. احترام به حقوق زنان در کشور، یکی از این ارزش‌ها را می‌سازد. از همین‌جا است که شمارۀ جدید انگاره، گفتمانِ صلح را به مثابۀ بارزترین خواست اجتماعی مردم افغانستان مورد بحث قرار داده است. این شماره، ویژۀ صلح و چالش‌های آن در افغانستان و نقش آن بر امنیت بین المللی گردیده است. دست‌اندرکاران مجلۀ انگاره کوشیده‌اند تا با پرداختِ کارشناسانه، عواملِ تشنّجات و جنگ‌های دوام‌دار را در افغانستان از دیدگاه‌های سیاسی، حقوقی و جامعه‌شناختی مورد بررسی قرار دهند. هدف نشر این شماره را تلاش در جهت دادخواهی برای تأمین صلح و ثبات در کشور می‌سازد. در این شماره، نویسنده‌گان، تحلیل‌گران و پژوهش‌گرانِ ملّی و بین‌المللی، مقالات و دیدگاه‌های‌شان ‌را پیرامون صلح مطرح کرده‌اند که کم‌تر نهادها و رسانه‌ها درکشور بدان پرداخته‌اند. در این شماره، آقای رهنورد زریاب، نویسندۀ نام‌دارِ کشور پیرامون ارزش‌های صلح در ادبیّات پارسی مقالۀ ارزش‌مندی ارایه کرده‌اند. در این شماره گفت‌وشنود ارزنده‌یی با آقای احمدرشید تحلیل‌گر و روزنامه‌نگارِ مشهور پاکستانی پیرامون وضعیت صلح در منطقه و نقش‌های بازی‌گرانِ صلح صورت گرفته است که درخورِ اهمیت بالایی است. داکتر سیما سمر، رییس کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و از مبارزان بنامِ حقوق بشر، گفت‌و‌شنود…

ادامه خواندنصـلح، انگارۀ تاب‌ناکِ مجـلّۀ «انگاره»

دموکراسی، اقتدار قانونی و حقوق مردم

حسین سرامد      چنانچه می‌دانیم، دموکراسی نظامی برخاسته از اراده و رضایت مردم است و مشروعیت حکومت را نیز ناشی از اراده و رضایت شهروندان می‌دانند. هرگاه در نظر داشته باشیم که جامعه متشکل از اقشار و گروه‌های مختلف است که هرکدام دارای خواست‌های متفاوتی می‌باشند، به این نکته پی می‌بریم که ادارۀ امور سیاسی و اجتماعی، ما را با خواست‌های مختلف مواجه می‌سازد که از یک طرف دموکراسی به هرکدام آن‌ها باید توجه کند و از سوی دیگر، میان این خواست‌ها، به گونه‌یی، تعادل و توازن ایجاد کند، که بعضی از خواست‌ها در برابر خواست‌های دیگر، سرکوب نشود و یا به فراموشی سپرده نشود. از طرف دیگر، دموکراسی نظامی است که بر حقوق و آزادی‌های مردم تأکید و توجه دارد. روشن است که منظور از حقوق و آزادی‌های مردم، حقوق و آزادی‌های تک تک افراد است. امّا، مسأله این است که چگونه می‌توان حقوق و آزادی‌های افراد را رعایت و حمایت کرد، که مخل اقتدار و اتوریتۀ نظام نباشد؟ نکتۀ تناقض‌آمیز اینجا است که اگر مبنا را بر خواست تک تک افراد بگذاریم و حکومت را نیز تابع آن بشماریم، ثبات و اقتدار سیاسی توسط خواست‌های متکثر و گاه متناقض افراد، با محدودیت‌ها و چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شود؛ زیرا ارادۀ افراد، تابع شرایط و منافع شخصی است و اتوریته و اقتدار حکومت، ناشی از اطاعت‌پذیری مردم و ثبات نسبی است. دموکراسی، به هیچ‌وجه نظامی نیست که ضرورت اقتدار سیاسی را برای حکومت نفی کند بلکه می‌خواهد آن را با مبناهای دموکراتیک، مشروعیت ببخشد. ضرورت ثبات نیز به همان صورت مورد توجه و تأکید دموکراسی است. امّا، شرط دموکراسی در این مورد این است که ثبات و اقتدار سیاسی نباید سرکوب‌گر ارادۀ آزاد مردم باشد. ظاهراً طرح سخن به این صورت تناقض‌آمیز به نظر می‌رسد؛ زیرا، آن‌گونه که در بالا تذکر رفت، ثبات و اقتدار، با آزادی و…

ادامه خواندندموکراسی، اقتدار قانونی و حقوق مردم

دموکراسی، در نبود دسترسی به اطلاعات، متصور نیست

(گفت و شنودی با اساتید دانشگاه بامیان، آقای موسی شفق «قوم یاری»، خانم نیکبخت «فهیمی»، آقای رمضان «احمدی»، خانم شیرین «همتی» و آقای نجیب الله اخلاقی، آمر آمریت جوانان بامیان و مدیر مسؤول هفته نامۀ «سرنوشت» و ماهنامۀ جوانان) شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، مسودۀ قانون دسترسی به اطلاعات را تهیه نموده و در رابطه گفتمانها، سیمینارها و سمپوزیمهایی را با روشنفکران، اساتید دانشگاهها، اندیشمندان و صاحبنظران، در زونهای مختلف کشور، راه اندازی کرده است. این بار، گفت و شنودی را با چهار تن از استادان دانشگاه و یک تن از روزنامه نگاران مطرح بامیان، در سالون کنفرانسهای مرکز هماهنگی زون مرکزی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، به راه انداخته ایم، که توجه شما را به متن این گفت و شنود، جلب میکنیم. گفتگو گردان: اسماعیل ذکی تشکر و سپاس از شما اساتید گرانقدر، که در این گفت و شنود حاضر شدید! یکی از ویژه گیهای قوانین اساسی دموکراتیک، تضمین حق دسترسی به اطلاعات است، که خوشبختانه این حق، در قانون اساسی کشور ما هم تسجیل شده است. به نظر شما، چرا این موضوع، تا کنون، ضمانت اجرایی پیدا نکرده است؟ نجیب الله اخلاقی: به نظر من، وقتی ما از حق دسترسی مردم به اطلاعات سخن میگوییم، در اینجا دولت، ملت و رسانه ها، هر سه دخیل اند. در کشور ما، در هر سه بخش، معضله و مشکل وجود دارد. نخست این که در اینجا دولت، اکثراً اطلاعات را در اختیار رسانه ها قرار نمیدهد و یا اطلاعات ناقص و وارونه را در اختیار مردم و رسانه ها قرار میدهد. معضله و مشکل رسانه ها را میتوان به چهار بخش تقسیم کرد: ۱ ـ آماتور بودن بانیان نهادهای اطلاع رسانی و مسلکی نبودن شان، که باعثِ کمبودِ دسترسی شهروندان به اطلاعات میشود؛ ۲ ـ جانبدار بودن تعداد زیادی از رسانه ها، که در مسایل بسیار داغ،…

ادامه خواندندموکراسی، در نبود دسترسی به اطلاعات، متصور نیست

دستنامۀ گفتمان حق زن در افغانستان

پیشگفتار دورنما، دانش و ارزش سیر تکامل اجتماعات بشری به ما آموخته است که دورنما، دانش و ارزش، سه عنصر مهم برای رسیدن به هر هدفی به شمار می رود. این سه مولفۀ اساسی، قطب نمای هر کشتی است، که به قول مولانای بزرگ بلخ، به بالا می رود. تعمیم حقوق بشر در افغانستان، که یکی از مهمترین و دشوارترین مراحل سیر تکاملی خویش را می گذراند، نیاز مبرمی به این مؤلفه ها دارد. پس از ایجاد فضای جدید در افغانستان، ارزشهای جدیدی نیز شکل گرفتند. نخستین بسترهای گفتمان ارزشی هموار گردید و زمینه ها برای آزادی بیان مساعد شد. حقوق بشر در دستورِ کارِ جامعۀ افغانی و نهادهای بین المللیِ مشغول در افغانستان، قرار گرفت. دموکراسی، به عنوان روش قبول شده، در ذهنیتهای مردم راه پیدا کرد و به مفهومِ بارزِ این گفتمانِ ارزشی مبدل گشت. جامعۀ مدنی نیز، جایگاه مهمی در این گفتمان پیدا کرد و مبحث اقتدار و مشروعیتِ حاکمیت قانون، این گفتمان ارزشی را بارورتر گردانید. امّا این گفتمان ارزشی، با چالشهای مهمی نیز مواجه گشته است. راه اندازی مباحث پیرامونِ همچو گفتمان ارزشی، در برخی از حلقات، سوء تعبیرها را باعث شد؛ تندروان، در برابر این گفتمان ارزشی، قدعلم کردند و کمبود آگاهی ابتدایی ازین ارزشها، بر ضرورتِ ایجادِ این گفتمان نیز صدمه وارد کرد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از اوان فعالیتهای خویش، به این گفتمانِ ارزشی پرداخته است. راه اندازی مباحث کوچک و بزرگ پیرامون بحثهای چون حقوق مدنی ـ سیاسی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، دموکراسی و حاکمیت قانون، از کارهایی است، که شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر به آن پرداخته است و می توان به آن ارجگذاری نمود. ایجادِ گفتمـــــان، یک ضرورت عینی است. بدون گفتمان، نمی توان هم آهنگی ایجاد کرد؛ بدون گفتمان، نمی توان همنوایی و همبستگی خلق کرد؛ بدون گقتمان، نمی توان فرهنگِ…

ادامه خواندندستنامۀ گفتمان حق زن در افغانستان

دیدارِ مسؤولینِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، با دوکتور داؤود صبا، والی ولایتِ هرات

مأموریتِ اعزامیِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر به ولایتِ هرات، همراه با اعضای دبیرخانۀ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در زونِ غرب، با رهبریِ مقامِ ولایتِ هرات، پیرامونِ برنامه های مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در راستای کاهشِ خشونتهای خانواده گی، در دفترِ مقامِ ولایتِ هرات، ملاقات نمود. در این ملاقات، آقای ملک ستیز، مدیرِ برنامه های مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، آقای نعیم نظری، هماهنگ کنندۀ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، آقای وزیر احمد خرمی، مسؤولِ ارتباطاتِ داخلیِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، بانو عزیزه خیراندیش، هماهنگ کنندۀ زونِ غرب، بانو خالده خرسند، مشاور برنامه های مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در زونِ غرب و آقای رامین احمدی، مسؤولِ اداری مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در زونِ غرب، حضور داشتند. ابتدا، آقای ملک ستیز، پیرامونِ برنامه های مؤسسه، به صورتِ کُل و برنامه های کاهشِ خشونتِ خانواده گی، به صورتِ خاص، معلومات ارایه کرد. آقای ملک ستیز، از این که شخصیتِ ارزشمند و روشنفکر، آقای دوکتور داؤود صبا، در رأسِ این ولایت قرار گرفته است، ابرازِ خشنودی کرد و حمایتِ جامعۀ مدنی و فعالانِ حقوقِ بشر را از این انتخابِ شایسته، ابراز داشت. سپس، دوکتور صبا، والیِ ولایتِ هرات، حمایتِ همه جانبۀ خویش را از برنامه های مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در پیوند با کاهشِ خشونتهای خانواده گی در هرات، ابراز داشت. در اخیر، تحلیلی که از سوی دفترِ زونِ غربِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، در پیوند با کاهشِ خشونتهای خانواده گی در ولایتِ هرات، تهیه گردیده بود، به والیِ ولایتِ هرات، توسطِ خانمِ عزیزه خیراندیش، تقدیم گردید. بربنیادِ این تحلیل، کمیتۀ هماهنگی برای کاهشِ خشونتهای خانواده گی در هرات، که متشکل است از نماینده گانِ، مقامِ ولایتِ هرات، کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشر، مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، ریاستِ امورِ زنانِ ولایتِ هرات، پولیس…

ادامه خواندندیدارِ مسؤولینِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، با دوکتور داؤود صبا، والی ولایتِ هرات

متنِ بیانیۀ محمد نعیم نظری، هماهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، در ششمین مجمعِ عمومی شبکه

به نامِ خداوندِ آگاه و توانا دوستانِ محترم، شرکت کننده گانِ ششمین مجمعِ عمومیِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان! اجازه دهید تا در گامِ نخست، حضورِ شما را در این نشستِ با اهمیت، خیرِمقدم بگویم. یک سال و چهار ماه پیش از امروز، پنجمین مجمعِ عمومیِ شبکه، در همین سالونِ امروزی تدویر گردیده بود، از آن روز به اینسو، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، برنامه های مؤثر و گسترده یی را در کابل و ولایاتِ کشور راه اندازی نموده است. در این مدت، پیامدهای مهمِ این برنامه ها، در برخی از حالات، دستاوردها و در برخی دیگری از حالات، چالشهایی را در برابرِ ما قرار داده است. دبیرخانۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، به عنوانِ دستگاه اجرایی استراتیژی شبکه، شمه یی از مهمترین فعالیتهای شبکه را تهیه دیده است، که اینک خدمتِ شما همکارانِ گرانقدر تقدیم مینماییم. در زمینۀ هماهنگی: شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، در این مدت، دامنۀ همکاریها، گفتگوها و مباحثاتِ خویش را، گسترده تر نموده و توانسته است با نهادهای ملی و بین المللی بیشتری، هماهنگی نماید. ـ ایجادِ دفترِ زونِ مرکزی شبکه در ولایتِ باستانیِ بامیان: این دفتر، به تأریخِ ۲۴ سنبلۀ ۱۳۸۸ ، در شهرِ بامیان افتتاح گردید، که به زودی توانست به یکی از مهمترین آدرسهای حقوقِ بشری و جامعۀ مدنی مبدل گردد (در این زمینه، هماهنگ کنندۀ زونِ مرکزی شبکه، معلومات لازم را خدمتِ شما ارایه خواهند کرد)؛ ـ تکمیل شدنِ ساختارهای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر: در این زمینه، مجمعِ عمومیِ، در چهار دفترِ ساحوی شبکه دایر گردیده و ساختارهای شبکه، به گونۀ دموکراتیک انتخاب و تکمیل گردید؛ ـ در این مدت، با ۲۸۴ نهادِ ملی و بین المللی، هماهنگی صورت گرفته و استراتیژی، اهداف و برنامه های شبکه، با ایشان شریک گردیده و زمینه های همکاریها، گسترده تر گردیده است؛ ـ در…

ادامه خواندنمتنِ بیانیۀ محمد نعیم نظری، هماهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، در ششمین مجمعِ عمومی شبکه

مادۀ پنجم:

هیچ کس را نمی توان شکنجه داد یا در معرضِ رفتار یا مجازاتِ ظالمانه، غیرانسانی یا خفت بار قرار داد. شکنجه و برخوردهای غیرِانسانی به مثابۀ ننگین ترین اعمال علیه بشریت شناخته می شوند. برای شناسایی شکنجه و راهیافتهای منعِ اعمال این پدیدۀ شوم، که اعلامیۀ جهانی حقوق بشر آن را در مادۀ پنجم به صورتِ جداگانه جا داده است، به بررسی می پردازیم.   شکنجه ………………………………………………………………………………………………………….. Torture  هرعملی که از لحاظِ فزیکی یا روحی، به عذابِ شهروندی، به خاطرِ به دست آوردنِ اطلاعات، در موردِ خود و یا شخصِ دوم و یا سوم بیانجامد، شکنجه شمرده می شود. در اسنادِ بین المللی، به شکنجۀ سیستماتیک توجه بیشتر صورت گرفته، که اکثراً توسطِ دولتها اعمال می گردد. این تفسیر را میثاقِ جهانی منعِ شکنجه ارایه کرده است. در برخی از اسنادِ جهانی، اعمالِ غیرِانسانی از قبیلِ اهانت، توهین و تحقیر را نیز شکنجۀ غیرِفزیکی خوانده اند. تحریمِ شکنجه، احتمالاً بیشتر از هر عنصرِ دیگر، در حقوق بشرِ جهانی تصدیق شده است. در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر می خوانیم: «هیچکس را نمی توان موردِ شکنجه یا مجازاتِ ظالمانه، غیرِانسانی و یا غیرِعادی قرار داد». بعدها، این اعلامیه ها، از سطحِ تحریم خارج گردیده و دولتها را به منع و جلوگیری کاملِ شکنجه موظف نموده اند. پروتوکولِ اختیاری سازمانِ مللِ متحد، منعقدۀ دسامبرِ سالِ ۲۰۰۲، به گونۀ روشن، از تحریمِ شکنجه فراتر رفته و به سوی منعِ شکنجه به پیش رفته است و صرفِ نظر از تصویبِ آن، یکی از معاهداتِ اصلی توسطِ کلیه دولتها حساب شده و لازم الاجرا می باشد. نقش دولت برای منع شکنجه ................................................ The role of State to prevent torture باید مطابق به قوانین ملی، کلیه اعمالِ شکنجه آمیز، به عنوانِِ جنایت رسمیت یابند. مفهومِ شکنجه، برای حقوق بشرِ بین المللی، غیرِقابلِ توجیه می باشد. شاید، بعضاً، مدافعاتی در زمینه وجود داشته باشد؛ امّا مدافعات به…

ادامه خواندنمادۀ پنجم:

کنفرانسِ یک روزه در پیوند با مصالحه و عدالت

به تأریخِ ۱۹ عقربِ ۱۳۸۹ خورشیدی، برابر با ۱۰ نوامبرِ ۲۰۱۰ میلادی، کنفرانسی زیرِ نامِ «مصالحه و عدالت»، از سوی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، جامعۀ بازِ افغانستان، دفتر نماینده گی سازمانِ مللِ متحد در افغانستان (یوناما) و مرکزِ بین المللیِ عدالتِ انتقالی، در شهرِ کابل، راه اندازی شد. در این برنامه، به تعدادِ هفتاد تن از نماینده گانِ نهادهای بین المللی، نهادهای جامعۀ مدنی و اعضای شورای ولایتی، از نقاطِ مختلفِ کشور، گردِ هم آمده بودند.  برنامه، با تلاوتِ آیاتی از قرآن عظیم الشأن، آغاز شد. سپس محمد نعیم نظری، هماهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، ضمنِ اظهارِ خوش آمدید به مهمانان، پیرامونِ ضرورتِ راه اندازی این برنامه و دستورِ کارِ آن، سخنانی ابراز کرد. سپس، آقایان استیفن دمستورا، نمایندۀ سرمنشی سازمانِ مللِ متحد در افغانستان، محمد معصوم ستانکزی، رییسِ دارالانشای شورای عالی صلح، فرانسس ویندریل، نمایندۀ پیشینِ اتحادیۀ اروپا در افغانستان، احمد رشید، روزنامه نگار و تحلیگرِ برجستۀ مسایل منطقه و باریِ سلام، رییسِ رادیو صبح بخیر افغانستان و عضوِ کمیتۀ اعلامیه ها و پیامهای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، به عنوانِ سخنرانانِ بخشِ نخستِ برنامه، دیدگاههایشان را پیرامونِ صلح پروری و مصالحه در افغانستان، ابراز نموده، به پرسشهای اشتراک کننده گان، پاسخهای مفصل ارایه کردند. در بخشِ دومِ سخنرانیها، آقایان نادر نادری، سخنگوی کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، محمد اسماعیل قاسمیار، عضوِ شورای عالیِ صلح، و خانم سمیرا حمیدی، رییسِ شبکۀ زنانِ افغانستان، طیِ سخنانی، دیدگاههایشان را پیرامونِ عدالت و مصالحه، بیان کردند و در ختمِ سخنرانیها، به پرسشهای اشتراک کننده گان، پاسخ دادند. بخشِ بعدیِ کنفرانس، دربرگیرندۀ چهار کارِ گروهی بود. پیامِ کنفرانس، با درنظرداشتِ دیدگاههای مطرح شده در سخنرانیها و نتایجِ به دست آمده از کارهای گروهی تهیه گردید و به تأییدِ تمامی اشتراک کننده گان رسید. سپس، این پیام، توسطِ آقای نظری، در حضورِ اشتراک کننده گان…

ادامه خواندنکنفرانسِ یک روزه در پیوند با مصالحه و عدالت

گزارشِ مختصری از کارگاه سه روزۀ «رسانه ها و حقوق بشر»

گزارشگر: گل بشره احمدزی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، به تأریخ ۷ ، ۸ و ۹ اگست ۲۰۱۰، برنامۀ آموزشی سه روزه یی را با حمایتِ مالی کمیسیون مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، زیرِ نامِ «رسانه ها و حقوق بشر»، برای نماینده گانِ سی رسانۀ ملی، دایر کرد. این کارگاه، که در سالونِ برنامه های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر راه اندازی شده بود، با سخنانِ وزیر احمدِ خرمی، مسؤول ارتباطات داخلی شبکه، آغاز شد. آقای خرمی، علاوه بر معرفی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، از ارتباطاتِ نیکِ شبکه و کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، سخن گفت و بر ضرورتِ استمرارِ همکاری میانِ کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و رسانه های کشور تأکید کرد. سپس، آقای خرمی، اجندا و دستورِ کارِ این برنامۀ سه روزه را مطرح کرد و رشتۀ سخن را به آقای صدیق الله توحیدی، رییسِ دیده بانِ رسانه های افغانستان، که پیشبرندۀ نخستین بخشِ برنامه بود، سپرد. دیده بانِ رسانه های افغانستان، از بخشهای کلیدی مؤسسۀ نی، که مرکزِ حمایتِ رسانه های افغانستان است و عضویتِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر را نیز دارا میباشد، شمرده میشود. آقای توحیدی، بحثهای جالبی را پیرامونِ «تأریخِ رسانه های افغانستان»، «شناسایی قانون رسانه های همگانی کشور»، «استفادۀ مسؤولانه از آزادی بیان» و «چیستی دسترسی به اطلاعات»، مطرح کرد، که با پرسشهای زیادِ اشتراک کننده گان مواجه شد و پاسخهای کارشناسانه یی پیرامون پرسشهای مذکور، ارایه کرد. پیشبرندۀ بخشِ دومِ روزِ نخستِ این برنامه، آقای سید احمدِ مهران، از آموزگارانِ ارشدِ کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشر بود، که موضوعاتِ مفیدی را در موردِ «ارتباطِ محیطِ زیست با حقوقِ بشر»، «انواعِ محیطِ زیست»، «عواملِ آلوده کنندۀ محیطِ زیست» و «نقشِ رسانه ها در حفاظت از محیطِ زیست»، برای اشتراک کننده گان پیشکش کرد. در روزِ دومِ کارگاه، آقای سنجرِ سهیل، خبرنگارِ موفق…

ادامه خواندنگزارشِ مختصری از کارگاه سه روزۀ «رسانه ها و حقوق بشر»