وضعیت حقوق بشر در بامیان
در گفتگویی با اسماعیل ذکی هماهنگ کنندۀ شبکۀ جامعه مدنی و حقوق بشر در زون مرکزی حسین سرامد لطفاً در مورد وضعیت حقوق بشر در بامیان، توضیح دهید؟ تا آنجا که مربوط به مردم بامیان است، مردم تا حدود زیادی ارزشهای حقوق بشری را در روابط شان با همدیگر، احترام و رعایت میکنند و به نظر میرسد که فرهنگ حقوق بشر در این شهر، کم ـ کم جا باز میکند و مردم تاحدودی نشان داده اند، که پذیرای ارزشهای حقوق بشری استند. از این رو، وضعیت حقوق بشر در بامیان، در مقایسه با بعضی از ولایات دیگر کشور، به طور نسبی خوبتر شده است؛ امّا دولت، در رابطه با بهبود وضعیت زندگی مردم و در زمینۀ تأمین حقوق اقتصادی و اجتماعی آنها، توجهی نداشته و کاری را انجام نداده است. شاید در جریان باشید، که تعدادی از مردم بامیان، هنوز در مغاره های کوهپایه ها زندگی میکنند و زندگی شباروزی شان را با وضعیت رقتباری، بدون سرپناه سپری مینمایند و به حدِاقل امکانات آسایشی دسترسی ندارند؛ این خود نقض بسیار آشکار و صریح حقوق شهروندان میباشد. وضعیت عمومی بامیان نشان میدهد، که در آنجا مخالفت ورزی با حقوق بشر، نسبت به مناطق دیگر کمتر است. به نظر شما چه نکاتی باعث شده، که مردم بامیان، برای پذیرش حقوق بشر و نورمهای مدنی آمادگی بیشتر داشته باشند؟ بامیان، در درازای تأریخ کشور، یکی از مناطق محروم بوده و در سالهای متمادی، مورد بی مهری حاکمان کشور قرار گرفته و قربانی تبعیضات گوناگون بوده است. علاوه بر آن، سالهای دشوار جنگ نیز مردم بامیان را بسیار رنج داده است. حتا در همین دوره های اخیر، مردم بامیان، توسط رژیم ضد بشری طالبان، قتل عام گردیدند و خانه های شان به آتش کشیده شد و تعداد زیادی از مردم، مجبور به ترک سرزمینهای شان شدند. بناءً هر حرکتی که مبنی بر…