وضعیت نهادهای مدنی در هرات

در گفتگو با خلیل پارسا، رییس اجرایی نهضت ملی جوانان افغانستان و عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان حسین سرامد لطفاً در مورد نهضت ملی جوانان افغانستان، فعالیتها و برنامه های آن توضیح دهید. نهضت ملی جوانان افغانستان، یکی از نهادهای مدنی است که در حوزۀ غرب کشور فعالیت میکند. این نهاد، در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، در وزارت عدلیه ثبت شده و جواز فعالیت دریافت کرده است. مؤسسین این نهاد، تعدادی از جوانان فعال در هرات و ولایتهای همجوار آن و تعدادی هم از جوانان کابل و بامیان و بعضی از ولایتهای دیگر میباشند. نهضت ملی جوانان افغانستان، در عرصۀ تحقق دموکراسی در افغانستان، تحقق و گسترش حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و کودکان، تقویت جامعۀ مدنی، تعصب زدایی و تقویت وحدت ملی و انسجام میان اقوام و اقشار مختلف مردم افغانستان، سهمگیری، تشویق و مشارکت جوانان در پروسه های انتخاباتی و نهادینه شدن قانون در کشور و نیز برای رفع بی سوادی، تلاش میکند. نهضت ملی جوانان افغانستان، یک سال پیش عضویت شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان را به دست آورده است. در مورد وضعیت نهادهای مدنی در هرات و زمینه‏های فعالیت این نهادها در هرات توضیح دهید. زمینۀ کار و فعالیت برای نهادهای مدنی در هرات، نظر به چند سال گذشته، بهتر شده است. شرایط کاری در آنجا بهبود یافته و ما میتوانیم راحت تر کار کنیم. دولت، در بعضی از موارد، با ما همکاری میکند و مردم نیز، نظر به چند سال گذشته، با مفاهیم مدنی و اهداف و فعالیتهای نهادهای مدنی، بیشتر آشنا شده اند و نسبت به آنها اعتماد بیشتر یافته اند. قابل یاد آوری است، که گاهی سوء استفاده هایی، از نام نهادهای مدنی صورت میگیرد، که باعث بدنامی آنها میشود. این گونه نهادها، وابستگیهای سیاسی دارند و در واقع، اهدافی سیاسی را تعقیب میکنند. حتا بعضی…

ادامه خواندنوضعیت نهادهای مدنی در هرات

افغانستان و روشنفکری

خالده خرسند گفتمانی زیرعنوان "افغانستان و روشنفکری" ازسوی شبکۀ جامعۀ مدنی وحقوق بشرزون غرب بااشتراک ۳۰ تن از نماینده گان نهاد های مدنی دردفترشبکه درشهرهرات تدویر یافت. گفتمان با بحث های عمیق و ریشه ای برای تعریف واژه های روشنفکر ,کارروشنفکری و روشنفکری آغاز شد. با تشریک مساعی همه شرکت کننده گان ,مولفه ها و شاخصه های پدیدۀ روشنفکری مشخص گردید و توافق نظر بر این بود که از تعریف ذات باورانۀ واژۀ روشنفکر پرهیز شود و تلاش براین بود که تعریف موقتی,محدود و قابل ابطال باشد؛ چرا که ارائۀ تعریف جهانشمول ,دقیق,جامع و مانع از پدیدۀ روشنفکری ممکن نیست. در پیوند با این نظر گفته شد که روشنفکری یک تعداد مولفه های ثابت دارد (عقل گرائی,نقد و انتقاد پذیری, تجددخواهی و مسؤولیت پذیری) و تعدا د ی هم مولفه های متغیر شناختگری , مبارزه و ... ولی برای انسجام بحث و گرفتن نتیجۀ بهتر، تعاریف نسبی از واژه ها و مفاهیم "روشنفکر کیست" و" کار روشنفکر چیست" ارائه شد. تعامل گفتمان، نماینده های نهاد های مدنی و دولتی را برای هر چه دقیق ترشدن و مکانیزه کردن فعالیت های شان برای کار روشنفکری کمک کرده و آگاهی جمعی را تقویت بخشید. شرکت کننده گان بحث، به عرصۀ آسیب شناسی و موانع شناسی گام گذاشتند و نبود عقل گرائی در جامعۀ افغانی، حاکمیت مطلقه، سیاسی شدن زود رس، تجربه گرا نبودن جامعه و نبود اخلاق تفکر را از جملۀ موانع و آسیب هایی دانستند که بر سر راه جریانات روشنفکری در افغانستان قرار داشته و بر پیکرۀ آن آسیب وارد کرده است. بر جسته شدن نقاط آسیب پذیری کار روشنفکری و توافق نظر بر آن، دغدغۀ کار جمعی و تلاش صادقانه را در شرکت کننده گان برای تغییر بوجود آورد و آن ها را به عنوان جماعتی اندیشه ورز به هم نزدیک ساخت . این یکی از جمله…

ادامه خواندنافغانستان و روشنفکری

برخورداری از اطلاعات، حقی که مسکوت مانده است

تقی واحدی «در دنیای معاصر، آزادی اطلاعات لازمۀ دموکراسی مشارکتی شناخته شده و به دلیل کارکردهای مفیدش، اکسیژن مردم سالاری لقب گرفته است؛ زیرا اگر مردم ندانند که در جامعه چه میگذرد و اگر اعمال حاکمان و مدیران جامعه از آنان پنهان باشد، در این صورت چگونه قادر خواهند بود در ادارۀ امور جامعه نقش ایفا کنند و سهم مهمی داشته باشند.» ۱ یکی از ایرادهای بزرگی که بر مردم سالاری وارد میشود این است که اکثریت عددی نمیتواند ملاک یا دلیل حقیقت یا درستی چیزی باشد. آزادی اطلاعات تدبیری است برای پاسخگویی به این ایراد. دیگر، صرف اکثریت عددی نیست که تصمیمگیری میکند، بلکه اکثریت مطلع و آگاه به مسایل جامعه، مبنای تصمیمگیری مردم سالارانه قرار میگیرد. افزون بر این در یک مردم سالاری زنده و شاداب، مردم نه تنها باید حاکمان و مدیران خود را انتخاب کنند، بلکه پس از انتخاب نیز، هر زمان که بخواهند، باید حق داشته باشند به اطلاعات راجع به نحوۀ عملکرد مدیران جامعه دسترسی داشته باشند و از آنها درخواست اطلاع رسانی کنند. دستگاه های دولتی نیز باید مکلف شوند اطلاعات خود را با رعایت برخی استثناآت، در دسترس عموم قرار دهند و تدابیر لازم برای انجام دادن این تکلیف را اتخاذ کنند. ۲ مبنای دیگر برای دفاع از آزادی اطلاعات و دسترسی به اطلاعات دولتی آن است که در یک جامعۀ مردم سالار، کُل حکومت و اطلاعات آن به مردم تعلق دارد و حاکمان و مدیران جامعه، به طور مستقیم یا غیرِمستقیم، نماینده و وکیل مردم اند. بر این اساس، هر مالکی میتواند به دارایی خود دسترسی داشته باشد و از کم و کیف ادارۀ آن مطلع شود. چنین حقی به صراحت در قانون اساسی کشور ما بیان شده است. مادۀ چهارم (بندِ اول) این قانون بیان میدارد؛ «حاکمیت ملی در افغانستان به ملت تعلق دارد که به طور مستقیم…

ادامه خواندنبرخورداری از اطلاعات، حقی که مسکوت مانده است

زبان، تساهل و دموکراسی

نویسنده: محمد فهیم نعیمی زبان، نقشِ بس مهمی را در جوامع انسانی، خصوصاً در جوامعِ دموکراتیک بازی می کند. زبان، یکی از مهمترین وسیله هایی است، که انسانها توانسته اند با آن به بازتولیدِ مفاهیمِ انسانی و دموکراتیک، بپردازند. دموکراسی، به عنوانِ رژیمِ سیاسی مدرن و همه گیر، تنها از طریقِ گفتگو و از برکتِ زبان شکل گرفته است. زبانِ گفتگویی را می توان مادرِ دموکراسی نامید. دموکراسی گفتگویی، تنها در صورتِ وجودِ گفتگوی عمومی و در بسترِ مناسب برای گفتگو، ایجاد می شود. با توجه به ظرفیتهای زبانی در راه اندازی گفتگو، به سادگی می توان به نقشِ زبان در دموکراسی پی برد. انسانهای سراسرِ جهان، تنها از طریقِ زبان می توانند مفاهیم و اطلاعاتِ سیاسی و فرهنگی را به صورتِ دقیق و صریح، به همدیگر منتقل نمایند. به هر اندازه یی که ظرفیتِ علمی و فرهنگی زبان بیشتر باشد، به همان اندازه، امکانِ گفتگو و تبادلِ نظرِ علمی ـ فرهنگی، پیرامونِ مفاهیمِ دموکراتیک بیشتر خواهد بود. اهمیتِ زبانِ با ظرفیتِ بلندِ علمی و فرهنگی را در شکلگیری و نهادینه شدن دموکراسی، به هیچ وجه نمی توان نادیده گرفت. شکلگیری دموکراسی در هر جامعه، متناسب با تلاشهایی است که برای ظرفیت سازی در زبانِ همان جامعه صورت می گیرد. زبانِ هر جامعه آیینۀ فرهنگِ همان جامعه است؛ برای شکلگیری ارزشهای فرهنگی دموکراسی، باید زبان را توانمند ساخت. از جانبی هم برای رشدِ زبان، هر جامعه یی نیازمندِ بستری است که در آن تساهل، به عنوانِ ارزشِ مهمِ انسانی، به رسمیت شناخته شود. اگر یک گامِ دیگر فراتر بگذاریم، باید بپذیریم که زبان نه تنها به تساهل نیازمند است، بلکه مؤلد آن نیز است. زبانِ گفتگویی، تنها در بسترِ فرهنگی جامعۀ می تواند رشد نماید و باعثِ شکلگیری ارزشها و ساختارهای دموکراتیک گردد، که در آن حدِ اقلِ تساهل، موجود باشد. در هر جامعه یی، نبودِ حدِ اقلِ…

ادامه خواندنزبان، تساهل و دموکراسی

شبکۀ رادیو تلویزیون آریانا در تعمیم ارزشهای حقوق بشر و دموکراسی

نگاهی از «انگاره» تلویزیون آریانا از آوان تأسیس خویش تلاش نموده تا نقش مهمی را در روشن سازی ذهنیتهای اجتماعی از ارزشهای دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون داشته باشد. راه اندازی برنامه های پربیننده یی چون دیدگاه، حقیقت، گفت وگوهای ویژه پیرامون مسایل مهم کشور را میتوان ازین نمونه های خوب یادآوری کرد. برنامه های پژوهشی آریانا در گسترۀ روابط بین المللی، جایگاه ویژه یی را در سطح کشور باز کرده است. برنامه های پژوهشیی که با اشتراک پژوهشگران و متخصصین کشور راه اندازی میگردد، فرهنگ پژوهش را در کشور تعمیم بخشیده و باعث گسترش گفتمانهای ارزشمندی در صحنۀ مناسبات بین المللی افغانستان گردیده است. تلویزیون آریانا از نخستین روزهای کار خویش، به عنوان رسانۀ متعهد به ارزشهای ملی و اصول خبر نگاری به کار پرداخت. برنامه های خبری تلویزیون آریانا با نماینده گی در ولایات کشور ونماینده گیهای فعال در اروپا و امریکا، خبرهای آریانا را غنی و با محتوای خوب خبری ساخته است. تحلیل بر خبر، از نمونه های دیگر و خوب آریانا بوده است که همراه بوده است با دیدگاههای تحلیلی صاحبنظران داخلی و خارجی. تلویزیون آریانا توانسته است با پخش برنامه های هنری، بویژه موسیقی، سینما و نقاشی، کارهای ارزشمندی را راه اندازی نماید. یکی از ابتکارت جالبی که تلویزیون آریانا درزمینۀ موسیقی به اجرا گذاشته است، ارایۀ جوایز نقدی و ارزشی برای هنرمندان موسیقی کشور، به گونۀ سالانه است که از سوی هیئت متخصصین این تلویزیون به شکل گسترده راه اندازی میگردد. سالیانه ازین طریق، ده ها هنرمند بخش موسیقی، صاحب جوایز و نشانهای تشویقی گردیده اند که دامنۀ خلاقیت هنرمندان جوان را گسترده تر ساخته است. یکی از ویژه گیهای تلویزیون آریانا را جهانی بودن آن تشکیل میدهد. شبکۀ جهانی آریانا توانسته است پل ارتباطی باشد میان خانواده های از هم پاشیدۀ افغانستان که در گوشه و کنار جهان پراگنده شده…

ادامه خواندنشبکۀ رادیو تلویزیون آریانا در تعمیم ارزشهای حقوق بشر و دموکراسی

گرامیداشت از دومینِ سالروزِ فعالیتهای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در صفحاتِ شــــــمالِ کشـــــور

سروش کاظمی، هم آهنگ کنندۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در صفحاتِ شمال برای گرامیداشت از دومین سالروزِ فعالیتهای مرکزِ هم آهنگیِ شمالِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، محفلی با اشتراکِ رییسِ ساحه ییِ کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، نمایندگانِ نهادهای فعالِ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشری، روشنفکران، نمایندگانِ رسانه ها و دانشجویانِ ولایتِ بلخ، برگزار گردید. در آغاز، سروشِ کاظمی، هم آهنگ کننده شبکه جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در شمالِ کشور، ضمنِ سپاسگزاری از حضورِ گرمِ اشتراک کنندگان، گفت: «دو سال پیش، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، نخستین دفتر ساحه ییِ خویش را در شهرِ باستانیِ مزارِ شریف، با راه اندازیِ گفتمانِ حقوقِ بشر، ایجاد کرد. از آن روز به اینسو، شبکه با راه اندازیِ برنامه های آموزشی، گفتمانها و هم آهنگی میانِ نهادهای جامعۀ مدنیِ که در راستای تعمیمِ حقوقِ بشر فعالیت دارند، چهرۀ کارای خود را متبارز ساخت. در این مدت، دفترِ شمالِ شبکه توانست برنامه های متعددی را در ۹ ولایتِ شمال و شمالشرقِ کشور راه اندازی نماید. هرچند داشته های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، نمی تواند نیازمندی گستردۀ نهادهای مدنی در صفحاتِ شمالِ کشور را کفایت کند، ولی با آنهم شبکه توانست، زمینه های گفتمانهای سازنده یی را برای نهادهای جامعۀ مدنی در زونِ شمال فراهم سازد. راه اندازیِ کنفرانسهای حقوقِ بشر و جامعۀ مدنی در عرصه های حقوقِ مدنی و سیاسی و حقوقِ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، از نمونه های ارزشمندِ برنامه های دفترِ شمالِ شبکه می تواند به حساب آید. از سوی دیگر، دفترِ شمالِ شبکه، برای تأثیرگذاریهای لازم بر نهادهای دولتی و جامعۀ بین المللی، گامهای مهمی را برداشته است. در این زمینه می توان از راه اندازیِ سمپوزیمِ «گفتمانِ ملی» نام برد، که با استقبالِ گستردۀ مسؤولینِ نهادهای حکومتی، شورای ولایتی، نهادهای جامعۀ مدنی، رسانه ها، دانشجویان و روشنفکرانِ ولایتِ بلخ رو…

ادامه خواندنگرامیداشت از دومینِ سالروزِ فعالیتهای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر در صفحاتِ شــــــمالِ کشـــــور

تلویزیون و رفع خشونت علیه زنان

(به بهانۀ روز جهانی تلویزیون و روز جهانی رفع خشونت علیه زنان) م. ح. خرسند هفتۀ گذشته، دو مناسبت جهانی را یکجا در خود داشت: روز جهانی تلویزیون و روز جهانی رفع خشونت علیه زنان. هرچند در ظاهر، این دو مناسبت کاملاً جدا از همدیگر اند و تقارن آنها بیانگر هیچ ارتباطی نیست: بیست و یکم نوامبر، معادل است با روز جهانی تلویزیون و بیست و پنجم نوامبر، معادل است با روز جهانی رفع خشونت علیه زنان. روز جهانی تلویزیون، در سال ۱۹۹۶ میلادی، از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به عنوان روز جهانی تلویزیون تعیین شد و روز جهانی رفع خشونت علیه زنان، در سال ۱۹۹۹ میلادی، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تصویب شد. روز جهانی رفع خشونت علیه زنان، به خاطر بهبود وضعیت زندگی زنان و بهره مندی بیشتر آنان از حقوق اولیۀ شان نامگذاری شد. تجلیل از این روز و نامگذاری این روز به این نام، در واقع، داعیۀ زنانی است که همواره قربانی خشونت بوده اند. خشونت علیه زنان، جنبه های بسیار گسترده دارد و در جوامع قبیله یی و بدوی، بسیار بیشتر است. چیزی که مسأله را بسیار جدی تر و قابل تأمل تر میسازد این است، که خشونت علیه زنان، ریشه در فرهنگ سنتی اکثر جوامع دارد. وقتی فرهنگ جامعه، پذیرای خشونت علیه زنان باشد، خشونت به رفتار عام و همگانی آن جامعه تبدیل میشود. در این صورت زنان در متن جامعه و باورهای سنتی آن محکوم به خشونتی دانسته میشود، که گرفتار آن شده است. از این رو میتوان گفت زنان، در کنار کودکان، آسیب پذیرترین و بی پناه ترین قشر اکثر جوامع بشری، به ویژه جوامع سنتی را تشکیل میدهند. روز جهانی رفع خشونت علیه زنان به این خاطر تصویب شده است، که زنان را از این سرنوشت محتوم نجات دهد و زمینه ها و فرصتهای عادلانه و…

ادامه خواندنتلویزیون و رفع خشونت علیه زنان

حق دسترسی به اطلاعات چیست؟ رادیوها و تلویزیونها در تأمین این حق چه نقشی دارند؟

نویسنده: فهیم نعیمی دولتهای مدرن و دموکراتیک امروزی دارای ماهیت و ساختارهای خاصی هستند، که نقش مردم به شکل توده یی در بوجود آوردن آنها خیلی برازنده است. در واقع دولتهای دموکراتیک مشروعیت شان را از آرای تودۀ مردم کسب می کنند. مردم به اساس آرای خود تعیین می کنند که ساختار دولت شان چگونه باشد، کی رییس جمهور باشد، کیها به حیث نمایندگان شان در پارلمان حضور بیابند و چه نوع قوانینی بر جامعۀ شان حاکم باشد. خلاصه این که مردم، عالی ترین مرجع در جوامع دموکراتیک و مدرن هستند، قبول و رد هر موضوعی، در نهایت، به رأی آنها و نمایندگان شان بستگی دارد. اما این که مردم با رأی خود حاکمیت را در جامعه بسازند، به تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید مردم حق داشته باشند حاکمیت را مورد نظارت قرار بدهند و ببینند که آیا اقتدار موجود در جامعه در ایجاد فضای مورد نظر آنها می کوشد یا نه. آیا تأمین منافع عموم شهروندان "منفعت ملی" را مد نظر دارد یا نه؟ در این زمینه، شهروندان حق دارند بدانند که در سطوح مختلف حکومت، پارلمان و قضاء چه می گذرد؟ این حق، به نام حق دسترسی به اطلاعات یاد می شود، که وجه مشترکی با آزادی مطبوعات و آزادی بیان دارد. دسترسی به اطلاعات تنها به معنای این نیست که مردم حق دارند به اسناد و اطلاعاتی که در دوایر دولتی موجود است، دسترسی داشته باشند؛ بلکه وجود میکانیزمهای دموکراتیک برای رسانیدن اطلاعات به صورت شفاف و صادقانه به شهروندان نیز شامل حق دسترسی به اطلاعات می شود. یعنی دولتها مکلف دانسته می شوند تا به ایجاد و یا حمایت مکانیزمهای دسترسی به اطلاعات بپردازند. در جوامع دموکراتیک، میکانیزمهایی وجود دارد که نقش مهمی را در تأمین حق "دسترسی به اطلاعات" شهروندان بازی می کنند، که یکی از آن میکانیزمها رسانه های گروهی اند. رسانه…

ادامه خواندنحق دسترسی به اطلاعات چیست؟ رادیوها و تلویزیونها در تأمین این حق چه نقشی دارند؟

رسالت نهادهای مدنی بلند بردن آگاهیهای مدنی مردم و ایجاد فرهنگ مدنی است

گفتگو با عصمت الله هاتف، رییس مجتمع فرهنگی ـ اجتماعی گزینش نو و عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان حسین سرامد • در ابتدا لطفاً در مورد نهاد «مجتمع فرهنگی ـ اجتماعی گزینش نو» و فعالیتهایی که انجام میدهد، توضیح دهید. تشکر از فرصتی که به ما دادید. «مجتمع فرهنگی ـ اجتماعی گزینش نو»، متشکل از تعدادی از دانشجویانی است، که از دانشگاههای مختلف کابل و ولایات فارغ شده اند. هدف از تشکیل این نهاد، ایجاد یک محوریت جدید برای دوستانی بود که علاقمند کارهای مدنی، فرهنگی و اجتماعی اند؛ تا بتوانند تواناییها و ظرفیتها را، به دور یک محوریت جمع کنند و با یک پوتانسیل خوبتر در جامعه وارد کار شوند. «گزینش نو»، در ابتدا، به نام «مجتمع فرهنگی ـ اجتماعی زندگی»، در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، در وزارت عدلیۀ جمهوری اسلامی افغانستان، ثبت و راجستر شد؛ ولی بعد از یک سال، بنا به تصمیم مجمع عمومی نهاد، نام آن به «مجتمع فرهنگی ـ اجتماعی گزینش نو» تغییر یافت و در سال ۱۳۸۷ خورشیدی، دوباره در وزارت عدلیه، با نام جدید، ثبت و راجستر گردید و جواز فعالیت به دست آورد. این نهاد، بیشتر، در راستای آگاهیدهی برای مردم، در زمینۀ حقوق شهروندی و تعمیم و تأمین حقوق بشر، کار میکند. بخشی از کارما در راستای فعالیتهای آموزشی است. ما، همین حالا، یک مرکز آموزشی داریم، که در آن حدود ۸۰۰ تن مشغول آموزش استند. تلاش میکنیم تا از طریق این مرکز آموزشی، آموزشهای ابتدایی را با فیس بسیار اندک و در بعضی از موارد، به صورت مجانی، در اختیار دانش آموزان قرار دهیم. همچنان، پیشاپیش انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی، یک پروژۀ آگاهیدهی برای مردم در زمینه انتخابات را، در هماهنگی با کمیسیون مستقل انتخابات، در بعضی از ولسوالیهای ولایت غزنی داشتیم، تا به مردم آگاهی داده شود و تشویق شوند، که به صورت…

ادامه خواندنرسالت نهادهای مدنی بلند بردن آگاهیهای مدنی مردم و ایجاد فرهنگ مدنی است

شهرِ هرات، میزبانِ گفتمان حقِ زن

خالده خرسند در چند سالِ اخیر، تلاشها برای ایجادِ جامعۀ مدنی و توضیحِ ابعادِ گفتمانهای حقوق بشری در کشور، گسترش یافته است. بسیاری از خبرگان و کارشناسانِ شایستۀ کشور، چه در داخل و چه در خارج از افغانستان، کوشیده اند تا با گفته ها و نوشته های خویش، سطحِ آگاهیِ مردم را نسبت به این مفاهیم بالا ببرند. از سوی دیگر، کارکردهای تعدادی از انجمنها و نهادهای مدنی، در شرح و بسطِ این گونه مفاهیم، تأثیراتِ قابلِ ملاحظه یی داشته است. با آن هم، کشورِ جنگزده، فقیر و سنتیِ مانندِ افغانستان، امروزه بیش از پیش، به شناختِ جهانِ مدرن و مفاهیمِ انسانیِ آن نیاز دارد. تأریخِ معاصرِ افغانستان، در رویارویی با تمدن و فرهنگِ غرب رقم خورده است و کسانی که تلاش کرده اند تا با نگاه «غرب ستیزانه» یا «غرب گرایانه»، سرنوشتِ این رویارویی را رقم بزنند، هرکدام به نوعی، دچارِ افراط و تفریط شده اند و بر بن بستهای تأریخیِ این کشور، بن بستِ دیگری افزوده اند. بدین گونه، حس می شود که عمده ترین چالش فراروی رویکردهای جامعۀ مدنی و گفتمانهای حقوقِ بشر، نسبت دادنِ افراطیِ این پدیده ها به جامعۀ غربی و غیرِ مؤثر پنداشتنِ هرکدام برای جوامعی چون افغانستان است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، پیوسته در تلاش است تا در موردِ مفاهیم جامعۀ مدنی و گفتمانهای حقوقِ بشری، رویکرد های ارزشی داشته باشد. در این راستا، شبکه، به دنبالۀ گامهای پیشینِ خویش، اینبار به جدی ترین چالشِ فراروی جامعۀ مدنی، یعنی گفتمانِ حقوقِ زن، پرداخته و با ترتیبِ دستنامه یی در این مورد، تصویرِ دقیقی از این مفاهیم ارایه داده است. دستنامۀ گفتمانِ حقِ زن در افغانستان، یک مجموعۀ انتقادی بوده و تناقض میانِ تفسیرهای عمده در موردِ گفتمانِ حقِ زن را مطرح کرده است. دستنامۀ گفتمانِ حقِ زن در افغانستان، در گامِ نخست، در قالبِ برنامۀ یک هفته یی، به…

ادامه خواندنشهرِ هرات، میزبانِ گفتمان حقِ زن