اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ زمینه‌سازی برای برنامه‌های نظامیِ غیرقانونی در افغانستان

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ زمینه‌سازی برای برنامه‌های نظامیِ غیرقانونی در افغانستان ۲۴ عقرب ۱۳۹۱ ، برابر با ۱۴ نوامبر ۲۰۱۲ کابل ـ افغانستان به تازه‌گی، شماری از نیروهای سیاسی، بحث ساختنِ گروه‌های نظامی را مطرح کرده و از سامان‌دهی برنامه‌های رزمیِ مستقل سخن گفته‌اند. زمینه‌سازی برای برنامه‌های رزمی برون از ساختار نظام، در شرایطی به پیش کشیده می‌شود که مردم و دولت افغانستان، برای تقویتِ دولتِ ملّی و هم‌گرایی ملّی متعهد هستند. طرحِ این‌گونه برنامه های غیرِقانونی، در شرایطی مطرح می‌گردد، که ذهنیت عامۀ جهان و حامیان افغانستان، برای تقویتِ دولتِ فعال، که دارای ساختارها و سازوکارهای حرفه‌یی باشد، معطوف گردیده است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، طرحِ چنین برنامه‌ها را سخت نکوهش می‌کند و آن ‌را برخلاف منافع ملی، وحدت ملّی، حاکمیت قانون و روندِ هم‌گرایی برای صلح و ثبات در کشور می‌داند. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از روند دولت سازی در محور ایجاد نظام کارا و فعال، که دارای پولیس، استخبارات و ارتشِ متعهد، کارآزموده و حرفه‌یی باشد، استقبال می‌کند و از شکل‌گیری هرگونه واحد نظامی و رزمی موازی با ساختارهای قوای مسلحِ دولت، انزجارِ عمیق خویش را ابراز می‌دارد. مردم افغانستان، که طعمِ تلخِ جنگ‌های داخلی را با تمامِ وجود چشیده‌اند و از خودسری‌های گروه‌های نظامیِ لجام‌گسیخته به ستوه آمده‌اند، به هیچ‌وجه تحمّل قوم‌گرایی، تنظیم‌گرایی و تبارگرایی را نداشته و خواهان هم‌گرایی و وحدت ملّی هستند. ساختنِ این‌گونه گروه‌های نظامی، برخلاف قانون اساسی افغانستان و سایر قوانینِ ملیِ مرتبط به قوای مسلح در کشور بوده، نقش دولت را در جامعه محدود گردانیده و نقض حقوق بشر را گسترده‌تر می‌سازد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از شخص رییس جمهور، جلالت‌مآب حامدکرزی، می‌خواهد تا طی پیامِ واضح و روشن، از جلوگیری این‌گونه رویکردهای منفی، به مردمِ کشور اطمینان دهد.…

ادامه خواندناعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ زمینه‌سازی برای برنامه‌های نظامیِ غیرقانونی در افغانستان

دیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش سوم)

درگفتگوی اختصاصی با بانوان صاحبنظر (بخش سوم) پدیدۀ جنسیت و سهم زنان در فعالیتهای اجتماعی، محور گفتمانیست که بخش اول و دوم آن هفته های گذشته به نشررسید؛ اینک درفرجامین بخش این گفتمان، پرسش ها را درمحور بحث مذکوربا خانم خالده خرسند، نویسنده، پژوهشگر وازفعالان حقوق بشر درولایت باستانی هرات درمیان میگذاریم وابتدا از پژوهشهای تخصصی وی در رابطه به وضعیت زنان کشور می پرسیم: □ خانم خالده خرسند ! از شما نوشته های جالبی در رسانه های کشور به نشر رسیده است. به نطر می رسد که شما دیدگاههای ارزشی شهروندی داشته و در زمینه پژوهش می کنید و تحلیل می نویسید. نوشته های شما بیشتر از نابسامانیهای اجتماعی پیرامون زنان، سخن می گویند. می خواهم این گفت و شنود را از همینجا آغاز نماییم، که این نابسامانیها را چگونه هنجار سازی می کنید؟ ■ اگر برداشت من از پرسش، دقیق باشد، خیال می کنم پاسخ آن ، ابعاد بسیار وسیع دارد و شرح و توضیح همه ابعاد در حوصلۀ این بحث نیست. آنچه امروز و دیروز زنان افغانستان با آن مواجه بوده اند و تحت تأثیر آنها قرار گرفته اند، تعصب، عدم آگاهی، فرهنگ پایین، جنگ، فقر و صدها گره دیگر ... بوده است. کار بالای فرهنگ جامعه و رشد و ارتقای کمی و کیفی این پدیده، ما را برای رسیدن به ایده آل هایامان برای حقوق زنان کمک می کند؛ چرا که پدیدۀ فرهنگ، موفقیتها، ارزشها و هنجارها را با خود نهادینه می کند. شاید آنچه گفته آمده ام، دورنمای کلی برای حل مشکلات زنان است؛ امّا قضیه از دید من باریکتر از این حرفهاست. زنان افغان، به دلایل گوناگون و به اساس مناسبات مردانه، جنسیت را در خودشان نهادینه کرده اند. زن افغان هیچگاهی دنبال جنس زن نبوده، بلکه به تعدیل، چانه زدن و دعوا کردن برای مؤلفه های جنسیت خود پرداخته است. این…

ادامه خواندندیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش سوم)

حوزۀ عمومی؛ فضایی برای گفتگو

نویسنده: ویرا در سطح اجتماع، سه حوزه را می توان برای روابط و مناسباتِ اجتماعی بازشناخت. یکی حوزۀ خصوصی، که شاملِ روابط و مناسباتِ شخصیِ افراد است؛ دوم، حوزۀ رسمی، که شاملِ مناسبات و روابطِ رسمیِ دولتی می باشد؛ سوم، حوزۀ عمومی، که خارج از سلطۀ مستقیمِ دولت بوده و شاملِ روابطِ عمومیِ شهروندان پیرامونِ مسایلِ عمومی می گردد. حوزۀ عمومی، محیطی است، که در آن شهروندان، آزادانه گردِهم جمع شده و به گفتگو می پردازند. به معنایِ دیگر، حوزۀ عمومی، فضایی است، که در آن شهروندان، با برقراریِ رابطه با همدیگر به تبادلِ نظر و بحث پیرامونِ مسایلِ عمومی (مسایلی که به حیاتِ جمعیِ شهروندان بستگی دارد.) می پردازند. در حوزۀ عمومی، معمولاً، استدلالِ عقلانی، ملاکِ صدق و کذبِ سخنان است، نه هویتها، سن، پایگاههای اجتماعی وغیره. در حوزۀ عمومی، شهروندان، به صورت مؤقتی و کاذب، موقف اجتماعیِ خویش را فراموش می کنند و بر مبنایِ عقل و استدلالِ عقلانی، با همدیگر به گفتگو می پردازند. از این رو، حوزۀ عمومی، یگانه فضای مناسب برای شکلگیری گفتگوهای دموکراتیک در جامعه است. با گفتگو در فضای آزادِ حوزۀ عمومی، شهروندان، نه تنها به حلِ دموکراتیکِ مسایل و مشکلاتِ جامعۀ خویش دست می یابند، بل امکانِ رشد و ساخته شدنِ متواتر و دوامدارِ خویشتن را نیز مساعد می سازند. انسانها، با تماسِ دوامدار با همدیگر، ساخته می شوند و رشد می کنند. شهروندانِ جامعۀ دموکراتیک، با تبادلِ نظر و گفتگوی دوامدار در فضای حوزۀ عمومی به بازتولیدِ شهروندیِ دموکراتیک می پردازند. دموکراسی، نه در حوزۀ خصوصی و نه در حوزۀ رسمیِ دولتی، بل در حوزۀ عمومی، نطفه گذاری می کند. حوزۀ عمومی در انگلستان، در قهوه خانه ها، در آلمان، در دانشگاهها و در فرانسه، در خانواده ها شکل گرفت و در نهایت، زمینه را برای نطفه گذاری دموکراسی مساعد ساخت.* با توجه به تجربۀ کشورهای غربی، می توان…

ادامه خواندنحوزۀ عمومی؛ فضایی برای گفتگو

اهمیتِ جیوپولیتیکِ افغانستان در مناسباتِ معاصرِ بین المللی

نوشتۀ ملک ستیز، کارمندِ ارشد در انستیتوتِ حقوقِ بشرِ دنمارک آیا افغانستان بار دیگر نقطۀ عطفی در جنگ سردِ بین الملللی خواهد بود؟ این پرسشِ مهمی است که ذهنیتِ پژوهشگرانِ منطقه را مشغول کرده است. باورِ برخی از محققین اینست که افغانستان قسمتِ مهمی از درگیریهای منطقه یی و بین المللی باقی خواهد ماند و برای این معمول، دلایلِ موجهی نیز دارند. مهمترین دلیل، اهمیتِ جیوپولیتیکِ این کشور است. افغانستان، به عنوانِ یک کشورِ با اهمیت از دیدگاه جیوپولیتیک، برای نخستین بار توسطِ دو دانشمندِ بزرگِ علومِ سیاسی، رودولف کیلین، شهروندِ سویدن و فریدیریش ردزیلِ آلمانی، در دهۀ دومِ قرنِ نزدهم، مطرح گردید. آنها در پهلوی افغانستان، از کشورهای بریتانیای کبیر، افریقای جنوبی، برازیل و ویتنام نیز به عنوانِ نقاطِ قابلِ توجه جهانی نام بردند. فریدریش ردزیل، جنگِ نخستِ جهانی را نیز یک جنگِ جبوپولیتیک می نامید. پس از ختمِ جنگِ سرد، آلمانیها، با استفاده از نظریاتِ این دو دانشمند، مرکزی را افتتاح کردند، که زیرِ چترِ سیاستِ خارجی، به پژوهشهای جهانی می پرداخت. محورِ این پژوهشها را جغرافیای سیاسیِ جهان تشکیل می داد. در این مرکز نیز، که همین اکنون به نامِ «مرکزِ پژوهشهای بین المللی از دیدگاه جغرافیای سیاسی» مسمی است، افغانستان را به عنوانِ یکی از با اهمیت تربن کشورهای جیوپولیتیک در منطقه و جهان می شناسند. از دیدگاه جیوپولیتیک، افغانستان دارای سه مؤلفۀ مهم است: نخست ـ تأریخِ سیاسی و با اهمیتِ بین المللیِ این کشور، باستان شناسان، در موردِ تأریخِ پُرقدامتِ این سرزمین، به نظریۀ واحدی دست یافته اند. این تأریخ، که با فراز و نشیبهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی همراه بوده است، قسمتی از تأریخِ توسعۀ تمدنهای بشری به شمار می آید. جامعه شناسان و مردم شناسان، به تحولاتِ عظیمی که در جغرافیای افغانستانِ امروز رخ داده است، اهمیتِ بزرگی قایل هستند و این تحولات را با حوادثِ امروزِ منطقه و…

ادامه خواندناهمیتِ جیوپولیتیکِ افغانستان در مناسباتِ معاصرِ بین المللی

اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان دربارۀ حضورِ متخصصان بین‌المللی در ساختار‌های انتخاباتی افغانستان

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان دربارۀ حضورِ متخصصان بین‌المللی در ساختار‌های انتخاباتی افغانستان ۹ عقرب ۱۳۹۱ برابر با ۳۰ اکتوبر ۲۰۱۲ کابل ـ افغانستان سالِ ۲۰۱۴ میلادی، سال سرنوشت‌سازی برای افغانستان است. در این سال، هم نیروهای نظامیِ بین‌المللی ، افغانستان را ترک می‌گویند و هم انتخاباتِ سرنوشت‌سازِ ریاست جمهوری در کشور راه اندازی می‌شود. وقوعِ این دو برنامۀ بااهمّیت در یک سال، ذهنیتِ عامّۀ کشور و افکارِ جامعۀ جهانی را نسبت به آیندۀ دولت در افغانستان، مشغول و مشوّش ساخته است. جامعۀ مدنی افغانستان، درحالی که این دو پیش‌آمد را با دقتِ تمام، پی‌گیری می‌کند، از وجودِ نارسایی‌ها در راه‌اندازیِ درستِ این برنامه‌های مهم، سخت نگران است. نگرانیِ نهادهای جامعۀ مدنی افغانستان، زمانی افزایش می‌یاید که جلالت‌مآب حامد کرزی، رییس جمهور کشور، مخالفتِ خویش را با حضورِ متخصصانِ بین‌المللی در کمیسیونِ رسیده‌گی بر شکایاتِ انتخاباتی، اعلام داشت . شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، ضمنِ این‌که در مقطعِ کنونی، حضورِ متخصصانِ بین‌المللی را در ساختارهای کمیسیونِ انتخابات و کمیسیونِ رسیده‌گی به شکایت‌های انتخاباتی، یک نیاز می‌داند، نکاتِ زیر را پیشکش می‌کند: کشورِ ما، از مداخلاتِ غیرِقانونیِ افراد و ساختارهای زیادی در امورِ انتخابات، رنج می‌بَرَد و پیرامونِ راه‌اندازیِ انتخاباتِ شفّاف و معیاری، با آسیب‌پذیری‌های فراوانی روبه‌رو است. از دیدِ ما، حضورِ متخصصانِ بین‌المللی در ساختارهای مرتبط با امورِ انتخابات، زمینه‌های گسترده‌یی را برای استقلالیت، تخصصی‌بودن و شفاف‌بودنِ انتخابات، فراهم می‌سازد. در این راستا، نمونه‌های بسیاری هستند و حتّا وجودِ متخصصانِ بین‌المللی، در ساختارهای انتخاباتیِ پیش‌رفته‌ترین کشورهای جهان نیز تضمین گردیده است. ساختارهای انتخاباتیِ کشورِ ما، خیلی جوان‌اند و به همکاری و ظرفیت‌پروریِ تخصصی، نیازِ فراوان دارند. حضورِ متخصصان و نهادهای بین‌المللی در امورِ انتخابات سبب می‌شود تا ظرفیتِ بیش‌تر و تجاربِ سودمند بین‌المللی، در ساختارهای مسؤول در امورِ انتخاباتِ کشور، جذب گردد. این روندی پذیرفته‌شده و معقول…

ادامه خواندناعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان دربارۀ حضورِ متخصصان بین‌المللی در ساختار‌های انتخاباتی افغانستان

دیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش دوم)

درگفتگوی اختصاصی با بانوان صاحبنظر (بخش دوم) پدیدۀ جنسیت و سهم زنان در فعالیتهای اجتماعی، محور گفتمانیست که بخش اول آن هفتۀ گذشته به نشررسید؛ اینک صحبت ها را درگسترۀ بحث مذکور، با معاون سر محقق خانم دکتورشفیقه یارقین، رئیس شورای علمی ومسؤول زبانهای رسمی سوم در نصاب تعلیمی وزارت معارف، از بانوان آگاه وخدمتگزار در زمینۀ صلح وسازنده گی و داعیۀ حق زن پی میگیریم: خانم شفیقه یارقین، شما میدانید که تبعیض و برتری جویی درادبیات جهان پیوسته تجربه شده است. امروز در جهان روبه تغییر و انکشاف، ادبیات تبعیضی ارزشهای حقوق بشری را صدمه شدید میزند. آیا شما تبعیض جنسی را در ادبیات کشور احساس میکنید؟ در جامعه یی که همه ارزشها، داوریها و برخوردهایش در مسایل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و غیره بر مبنای سنتهای کهنه، عنعنات دست و پاگیر آمیخته با خرافات و ناآگاهی از تحولات در مناسبات اجتماعی کشور و جهان و بیخبری از انکشافات دانش و تکنالوژی معاصر باشد، در کشوری که با وصف موجودیت قوانین نافذه و احکام شرع و سنت نبوی هنوز هم عرف و قواعد عنعنوی قومی و قبیله یی مسلط باشد، در ملتی که هنوز هم تعلیم، تحصیل و کار دختران و زنان گناه شمرده شود و در بعضی از جاها تحصیل جز تعلیمات اسلامی مدرسه یی حتی برای پسران مجاز نباشد، طبیعی است که در چنین جامعه یی عدالت اجتماعی را نمیتوان برقرار کرد و در جایی که عدالت اجتماعی نباشد، موجودیت هر نوع تبعیض را میتوان یافت که یکی از آنها تبعیض جنسی است و اگر این تبعیض را در ادبیات پی جویی کنیم، به مظاهر متعدد آن برمیخوریم که به گونۀ نمونه میتوانیم از اینها نام ببریم: - از آنجاییکه از گذشته های دور تا آغاز سدۀ یی که در آن قرار داریم، زمینۀ آموزش دانش و هنر برای پسران مهیا و برای دختران دور…

ادامه خواندندیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش دوم)

قضاء، ستونِ فقراتِ دموکراسی

نویسنده: ویرا قوۀ قضاییه، ستونِ فقراتِ دموکراسی است. دموکراسی، حکومتِ عدل و انصاف است. دموکراسی، مبتنی بر ارادۀ مردم است. مردمی بودنِ قدرت در دموکراسی، به معنای عادلانه بودنِ آنست. در دموکراسی، تلاش صورت می گیرد تا قدرت تقسیم گردد. تقسیمِ قدرت به تنهایی کافی نیست؛ بلکه قدرت باید عادلانه تقسیم گردد. قدرت، در سطحِ دولتِ دموکراتیک، به اشکالِ مختلف تقسیم می گردد. تقسیم، تحدید و تعادلِ قدرتِ سیاسی به دولتِ دموکراتیک ثبات و کارایی می بخشد. دموکراسی، با مفهومِ عدل پیوندِ محکمی دارد. دموکراسی نظامیست، که در آن حقوق و آزادیهای فردی تضمین می گردد. برابری در مقابلِ قانون، یکی از اصولِ اساسیِ نظامهای دموکراتیک به شمار می رود. در دموکراسیها، افراد، از حقوق و آزادیهای مساوی در برابرِ قانون برخوردار اند. هیچ کسی نمی تواند فراتر از قانون قرار بگیرد. حقوق و آزادیهای افراد، توسطِ قوۀ قضاییه تضمین می گردد. در نظامهای دموکراتیک، قوۀ قضاییه وظیفۀ حمایت و پشتیبانی از حقوق و آزادیهای فردی و اصولِ دموکراتیک را دارا می باشد. قوۀ قضاییه مؤظف است تا آنانی را که مخالفِ قانونِ دموکراتیک عمل می نمایند، مطابقِ قانون، مجازات نماید. قوۀ قضاییه، ستونِ دموکراسی است، باید از شرِ فساد در امان باشد. وجودِ فساد در قوۀ قضاییه، کاخِ دموکراسی را به لرزه می اندازد. قوۀ قضاییۀ فاسد، فساد را به تمامِ بدنۀ دولت هدایت می کند. با فاسد شدنِ قوۀ قضاییه، شیرازۀ دموکراسی ازهم می پاشد. قوۀ قضاییۀ فاسد نمی تواند حراست کنندۀ حقوق و آزادیهای افراد باشد. با قوۀ قضاییۀ فاسد، دموکراسی از درون می پوسد. قضات باید از امکاناتِ کافی برای زندگی برخوردار باشند تا نیازی به گرفتنِ رشوه نداشته باشند. نبودِ امتیازاتِ کافی برای قضات، فساد را در قوۀ قضاییه نهادینه خواهد ساخت. در نظامِ دموکراتیک، قوۀ قضاییه باید از استقلالِ کافی برخوردار باشد. استقلالِ قوۀ قضاییه، بیطرفی در قضایا و صدورِ حکمِ عادلانه…

ادامه خواندنقضاء، ستونِ فقراتِ دموکراسی

اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان پیرامونِ دنبالۀ اعدام‌های زنجیره‌ییِ پناه‌جویانِ افغان در ایران

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان پیرامونِ دنبالۀ اعدام‌های زنجیره‌ییِ پناه‌جویانِ افغان در ایران ۲۱ میزانِ ۱۳۹۱ هجری خورشیدی برابر با ۱۲ اکتوبر ۲۰۱۲ میلادی کابل ـ افغانستان خبرِ تصمیم‌گیریِ جمهوریِ اسلامیِ ایران، در پیوند با اعدامِ نزدیک به ۲۰۰۰ شهروندِ افغانستان، جامعۀ مدنی افغانستان را تکان داده است. به باورِ جامعۀ مدنیِ افغانستان، این تصمیمِ جمهوریِ اسلامیِ ایران، به عنوانِ قتلِ عام پذیرفته ‌شده و برخلافِ تمامِ موازینِ قبول‌شدۀ حقوقِ بشر و مناسباتِ بین‌المللی به شمار می‌آید. ایران، به‌عنوانِ نزدیک‌ترین کشور، از لحاظ فرهنگ، تاریخ و پیشینۀ مشترک با افغانستان، می‌تواند نقش مهمی را در بهبود روابط سیاسی افغانستان در منطقه ایفا کند؛ امّا رویکردهایی از این دست، طی سال‌های پسین، نشان‌گر آسیب‌پذیری روابط اجتماعی دو کشور در بالاترین حدّ ممکن است. باید گفت که واکنش‌های دولت ایران در برابر پناه‌جویان افغان، ناساز با موازین پذیرفته‌شدۀ حُسن هم‌جواری در اصول روابط بین‌الملل شمرده می‌شوند. دولتِ ایران، به عنوانِ عضوِ کنوانسیونِ بین‌المللیِ حقوقِ پناه‌جویان، منعقدۀ سالِ ۱۹۵۱ ژنیوا، مکلّف به حلِ منازعاتِ پناه‌جویان از راه‌های دیپلوماتیک و حُسن هم‌جواری با دولت‌های همسایه است. از سویی دیگر، اعدامِ گروهیِ شهروندانِ افغانستان، برخلافِ کنوانسیون‌های قبول‌شدۀ حقوقِ بشرِ و اصولِ قبول‌شدۀ حقوقِ بین‌المللی است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان، به نماینده‌گی از جامعۀ مدنی کشور، نکاتِ زیر را به گونۀ جدّی، مطرح می‌کند: ما از دولتِ جمهوری اسلامی ایران تقاضا می‌کنیم تا به‌ گونۀ فوری، ادامۀ اعدام‌ها را متوقف کرده و زمینه‌های مفاهمۀ بین‌المللی را پیرامونِ معضلِ پناه‌جویان افغان، که محکوم به اعدام هستند، فراهم سازد. ما از شورایِ حقوقِ بشرِ سازمانِ مللِ متحد و کمیساریای عالی سازمانِ مللِ متحد در امورِ پناه‌جویان، جداً می‌خواهیم تا در زمینه مطالعه کرده و فرستادۀ ویژه‌یی را برای حلِ این معضل بزرگِ اجتماعی و حقوقِ بشری، موظف گرداند. ما از دولتِ جمهوری اسلامی افغانستان…

ادامه خواندناعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان پیرامونِ دنبالۀ اعدام‌های زنجیره‌ییِ پناه‌جویانِ افغان در ایران

دیو بریالی خبریال له له کارونو څخه ستاینه

د لوی او بښونکی خدای په نامه دیو بریالی خبریال له له کارونو څخه ستاینه دافغانستان دمدنی ټولنې او بشری حقونو شبکه، دهیواد په شمالی ولایتونو کې د بی بی سی راډیو خبریال هارون نجفی زاده څخه ستاینه کوی. په دې وروستیو کې د بی بی سی راډیو بریالی خبریال ښاغلی داود نجفی زاده دهیواد په ځینو شمالی سیمو کې له وچکالۍ څخه دراټوکیدلو ستونزو په اړه تحلیلی راډیویی خپرونې جوړې کړی چې د بی بی سی راډیو د څپو له لارې خپرې شوی، دغو خپرونو پرمسولو ټولنو اوادارو سترې اغیزې لرلی، او دغو ټولنیزو ستونزو ته د لازیات پام راجلبول، یوه اندازه مثبت غبرګونونه هم راپارولی. له دې امله دافغانستان دمدنی ټولنې اوبشری حقونو شبکې مدیره پلاوی ددغه خبریال د سترو کارونو د ترسره کولو په ځانګړې توګه د ښاریزکیدو فرهنګ دعامولو په ویاړ ښاغلی نجفی زاده ته یو ستاین لیک منظور کړ. په هغه غونډه کې چې له همدې امله، دهیواد په شمال کې دمدنی ټولنې او بشری حقونو شبکې د همغږۍ دفتر له خوا جوړه شوې وه ، رسنیو او یوشمیر نورو دولتی ټولنو استازو ګډون کړې وو. په دغه غونډه کې په شمالی سیمو کې د مدنی تولنې او بشری حقونو شبکې همغږی کونکی سروش کاظمی، د ښاغلی نجفی زاده د فعالیتونو په اړه خبرې ورکړې او د مدنی ټولنې او بشری حقونو د مدیره پلاوی د ستاینې پیغام د اورولو وسیله شوو. وروسته د بلخ ولایت د ولایتی شورا رییس ښاغلی فرهاد عظیمی دافغانستان دمدنی ټولنې او بشری حقونو شبکې ستاین لیک ښاغلی هارون نجفی زاده ته ورکړ، او هغه ته ېې د لازیاتو بریاو غوښتنه وکړه. غونډه په دې هیله چې د رسنیو کارکونکې وتوانیږی، د بشری حقونو په عامولو او د مدنی ټولنو به استحکام کې د اهمیت وړ ونډه ولری پایته ورسیده.  

ادامه خواندندیو بریالی خبریال له له کارونو څخه ستاینه

دیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش اول)

درگفتگوی اختصاصی با بانوان صاحبنظر برگرفته از مجلۀ انگاره (بخش اول) پدیدۀ جنسیت، یکی از بحث بر انگیز ترین موضوعاتیست که نه تنها از بعد حقوقی، بلکه در ابعاد متنوع آن میان رسانه ها غوغایی را بر پا نموده است. در گفتمان حاضر، این بحث را ازنقش بانوان درگسترۀ مطبوعات وآزادی بیان با خانم نجیبه ایوبی رئیس کلید گروپ و یکی از فعالان حقوق بشر آغاز می کنیم و بحث های آینده را در محور این موضوع، با برخی دیکر از بانوان صاحب نظرنیز دنبال خواهیم کرد. □ خانم ایوبی، شما آگاهی دارید که آزادی بیان یکی از پیش زمینه های مهم دموکراسی و جامعۀ مدنی به شمار میرود. شما وضعیت آزادی بیان در کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟ آنچه به نام آزادی بیان در کشور، بعد از سقوط طالبان به میان آمده، در افغانستان بی سابقه می باشد، البته اگر آنرا همه جانبه مطالعه نماییم آزادی به معنی واقعی آن وجود نداردچرا که هنوز هم هستند مباحثی یا موضوعات و تابوهایی که کسی را یارای سخن گفتن در آن باره نمیباشد، در طول چند سال گذشته، ما داشته ایم نمونه هایی از بحث هایی که هنوز تابو اند و کسانی که به آن پرداختند به نحوی با عکس العمل ها مواجه شدند، در حالیکه اگر آزادی بیان به معنی اصلی آن وجود میداشت، آن موضوعات و موارد نیز به بحث گذاشته می شد. □ رسانه ها دستاورد بزرگ و مهم تحولات اساسی در کشور پس از دوران طالبان پنداشته میشود. از سویی هم آزادی رسانه ها یکی از کناره هــای ارزشمنـــد حقــوق شهروندی نیز به شمار میرود. رسانه ها در کشور در دو بعد رشد کرده اند، بعد کیفی و بعد کمیتی. شما به عنوان یکی از دست اندرکاران عرصۀ رسانه یی در کشور، این دستاورد را چگونه ارزیابی مینمایید؟ کثرت رسانه ها هم مثل کثرت…

ادامه خواندندیده بانِ جنسیت و انهدام ارزشها (بخش اول)