نویسنده: Sayed Hussain Hussainy

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ تنش‌‌های موجود میانِ دولتِ افغانستان و جامعۀ بین‌المللی ۲۱ حوتِ ۱۳۹۱ ، برابر با ۱۱ مارچِ ۲۰۱۳ کابل ـ افغانستان کشورِ ما در یکی از حساس‌ترین مراحلِ زنده‌گی خویش قرار دارد. خروجِ فرسایشی نیروهای بین‌المللی از یک‌سو و راه‌اندازی‌ برنامه‌های ملّی، از جمله انتخاباتِ ریاست جمهوری، ایجادِ زمینه‌ها برای خودکفاییِ اقتصادی و سیاسی و زمینه‌سازی برای تقویتِ نهادهای دولتی از سوی دیگر، از مهم‌ترین مؤلفه‌های دورانِ کنونی به شمار می‌آیند. در این راستا، نقشِ جامعۀ بین‌المللی، به ویژه شریکانِ نزدیکِ افغانستان، از اهمّیتِ به‌سزایی برخوردار است. جامعۀ بین‌المللی در مدّتِ دوازده سالِ اخیر، مردم و دولتِ افغانستان را به گونۀ بی‌مانندی حمایت کرده است. جامعۀ مدنیِ افغانستان، در حالی که از نقشِ و حمایتِ جامعۀ بین‌المللی استقبال می‌کند، سپاسِ فراوانِ خود را به مردمانِ دولت‌های دوست، که کشور و ملتِ ما را در این مرحلۀ حساس تنها نگذاشته‌اند، ابراز می‌دارد. جامعۀ مدنیِ افغانستان به خوبی می‌داند که در این برهۀ مهمِ زمانی ـ که جهان درگیرِ بحرانِ اقتصادیِ فراگیر است ـ حمایت از مردمِ افغانستان، جایگاه به سزایی را دارا است. در این اواخر، به وضاحت دیده می‌شود که هم‌گراییِ سازنده میانِ دولتِ افغانستان و جامعۀ بین‌المللی، با دشوارهایی مواجه گردیده است. رهبرانِ سیاسیِ دولتِ افغانستان، با ابرازِ سخنانِ نه‌چندان دوستانه به نشانیِ جامعۀ بین‌المللی، در رأس به نشانیِ ایالاتِ متحدۀ امریکا، می‌پردازند. این رویکرد، سبب می‌گردد تا جامعۀ بین‌المللی نیز واکنش‌های هم‌مانندی را پیرامونِ وضعیتِ افغانستان، ارایه کند. افغانستان کشوری است که جنگ‌های متمادی،آن را به یک دولتِ وابسته به جامعۀ بین‌المللی مبدّل کرده است. دولت و مردمِ افغانستان، برای رهایی از این وابسته‌گی، نیاز به حمایتِ جامعۀ بین‌المللی دارد و برای جلبِ حمایتِ بین‌المللی نیاز است تا دولتِ افغانستان، برنامه‌های خویش را در هم‌گرایی و هم‌آهنگی با جامعۀ بین‌المللی، راه‌اندازی کند.…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ نسل‌کشی و حوادثِ تروریستیِ اخیر در کویتۀ پاکستان ۲ حوتِ ۱۳۹۱، برابر با ۲۰ فبروری ۲۰۱۳ کابل ـ افغانستان گزارشاتی مبنی بر کشتارِ هدف‌مندِ اقلیتِ قومیِ هزاره در پاکستان، باعثِ تأسف و نگرانیِ شدیدِ نهادهای جامعۀ مدنی و حقوق بشرِافغانستان شده است.عملِ تروریستیِ اخیر در شهرِ کویتۀ پاکستان،جانِ بیش‌تر از نود تن از افرادِ بیگناه را گرفته است و در اثرِ این عملِ ضدِ بشری، بیش‌تر از یکصدو هشتاد تنِ دیگر زخم برداشته است، که همۀ قربانیان این حادثۀ تروریستی،متعلق به یک گروه قومیِ خاصمی‌باشند. چنین کشتارِ هدفمند، برضدِ یک گروه خاص، یکی از جنایت‌های شدیداً ضدِ بشری محسوب می‌شود، که روح و وجدانِ بشری را جریحه‌دار می‌سازد. ما اعضای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، درحالی‌که خود را در درد و عزای قربانیان، شریک می‌دانبم، این عملِ تروریستی را به شدت نکوهش نموده، نکاتِ آتی را مطرح می‌کنیم: •  ما اعضای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، از حملات و کشتارِ هدف‌مندی که از چند سال به این‌سو در پاکستان، برضدِ یک گروه قومیِ خاص انجام می‌شود، سخت نگران استیم و آن‌را یک نسل کُشیِ آشکار می‌دانیم. ما باور داریم اگر اقداماتِ جدی و فراگیر برای جلوگیری از چنین جنایات اتخاذ نشود، به ابعادِ اینفاجعۀ انسانی، افزوده خواهد شد؛ بناءً از دولتِ پاکستان می‌خواهیم تا در رابطه به این حادثۀ تروریستی، اقداماتِ عملی و همه‌جانبه را برای شناسایی و پی‌گردِ قانونیِ عاملینِ آن انجام دهد و تدابیرِ لازم را برای مصونیت و حفاظت از جان و مالِ افرادِ ملکی، که از اساسی‌ترین وظایفِ یک دولتِ مسؤول است، اتخاذ کند؛ •  شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، از سازمانِ مللِ متحد مصرانه می‌طلبد، تا برنامه‌های دقیقِ حقیقت‌یابی پیرامونِ این نسل‌کشی را راه‌اندازی نموده، نتایجِ آن‌را به‌گونۀ شفاف، اعلام بدارد؛ •  شبکۀ جامعۀ مدنی…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامونِ زمینه‌سازی برای برنامه‌های نظامیِ غیرقانونی در افغانستان ۲۴ عقرب ۱۳۹۱ ، برابر با ۱۴ نوامبر ۲۰۱۲ کابل ـ افغانستان به تازه‌گی، شماری از نیروهای سیاسی، بحث ساختنِ گروه‌های نظامی را مطرح کرده و از سامان‌دهی برنامه‌های رزمیِ مستقل سخن گفته‌اند. زمینه‌سازی برای برنامه‌های رزمی برون از ساختار نظام، در شرایطی به پیش کشیده می‌شود که مردم و دولت افغانستان، برای تقویتِ دولتِ ملّی و هم‌گرایی ملّی متعهد هستند. طرحِ این‌گونه برنامه های غیرِقانونی، در شرایطی مطرح می‌گردد، که ذهنیت عامۀ جهان و حامیان افغانستان، برای تقویتِ دولتِ فعال، که دارای ساختارها و سازوکارهای حرفه‌یی باشد، معطوف گردیده است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، طرحِ چنین برنامه‌ها را سخت نکوهش می‌کند و آن ‌را برخلاف منافع ملی، وحدت ملّی، حاکمیت قانون و روندِ هم‌گرایی برای صلح و ثبات در کشور می‌داند. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از روند دولت سازی در محور ایجاد نظام کارا و فعال، که دارای پولیس، استخبارات و ارتشِ متعهد، کارآزموده و حرفه‌یی باشد، استقبال می‌کند و از شکل‌گیری هرگونه واحد نظامی و رزمی موازی با ساختارهای قوای مسلحِ دولت، انزجارِ عمیق خویش را ابراز می‌دارد. مردم افغانستان، که طعمِ تلخِ جنگ‌های داخلی را با تمامِ وجود چشیده‌اند و از خودسری‌های گروه‌های نظامیِ لجام‌گسیخته به ستوه آمده‌اند، به هیچ‌وجه تحمّل قوم‌گرایی، تنظیم‌گرایی و تبارگرایی را نداشته و خواهان هم‌گرایی و وحدت ملّی هستند. ساختنِ این‌گونه گروه‌های نظامی، برخلاف قانون اساسی افغانستان و سایر قوانینِ ملیِ مرتبط به قوای مسلح در کشور بوده، نقش دولت را در جامعه محدود گردانیده و نقض حقوق بشر را گسترده‌تر می‌سازد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از شخص رییس جمهور، جلالت‌مآب حامدکرزی، می‌خواهد تا طی پیامِ واضح و روشن، از جلوگیری این‌گونه رویکردهای منفی، به مردمِ کشور اطمینان دهد.…