روشنگری، محورِ اصلیِ کارِ «آسمایی»
گفت و شنود ویژه با آقای حمید عبیدی، مسوول سایت آسمایی محمد نعیم نظری آسمایی، از ارزشمندترین و پُرخواننده ترین سایتهای برون مرزیِ افغانهاست، که به همتِ والای آقای حمید عبیدی و جمعی از نویسندگان و فرهنگیانِ فرهیختۀ دیگر به نشر می رسد. ما به این باوریم که باید پل رابطه میانِ افغانهای درون و برون از مرزها، تقویت و استحکامِ بیشتر یابد، تا زمینه های بیشتری برای پرداخت به گفتمانهای ارزشی فراهم آید. بدین منظور گفت و شنودِ کوتاهی را با آقای عبیدی، مسؤولِ سایتِ وزینِ آسمایی، راه اندازی کرده ایم، امید موردِ قبولِ خوانندگانِ گران ارج قرار گیرد. پرسش: جامعۀ فرهنگیِ افغانها در غرب را چگونه ارزیابی می نمایید؟ شمارِ نویسندگان و در کُل روشنفکرانِ ما در غرب کم نیستند، ولی به صراحت می توان گفت که شمارِ نوشته های آنها در روزگاری که ما نیازِ فراوان به نوشتن و آفرینش داریم، به مراتب کمتر هستند. چرا چنین است؟ پاسخ: حقیقتِ امر این است که نظامِ آموزشیِ ما-حتّادر سطحِ آموزشِ عالی ـ چنان نبوده است تا «اندیشه ورز» پرورش دهد. فاجعۀ خونینِ دهه های بحران موجب گردید تا محافظه کاریِ شدید بر جامعۀ ما سایه افگند. گرچه، حضورِ جامعۀ بین المللی در افغانستان، امکانات و امیدواریهایی را برانگیخته است؛ ولی طوری که می بینیم، نیروهای عقبگرا، از تلاش برای سرکوبِ ذهنِ شکاک، جستجوگر، پرسشگر و خلاق و برپا ساختنِ تفتیشِ عقاید و مجازاتِ دگراندیشان، نه تنها دست برنداشته، که حتّا در این اواخر جسورتر نیز گردیده اند. در این ارتباط می توان وارد کردنِ اتهامِ کفر و ارتداد بر چند ژورنالیست و ماجرای محاکمه و محکومیتِ پرویزِ کامبخش را مثال آورد. به باورِ من اینها همه، پیامدِ کاستیهای بنیادی در نظامِ آموزشی و فرهنگی ما است. گرچه اکثریتِ بزرگِ درس خوانده ها و تحصیلکرده های ما آرزو دارند و می خواهند افغانستان از مصیبتِ جنگ، بی ثباتی، عقبمانی و فقر نجات یافته و به…