چگونگی سرنوشت حقوق زنان در جامعهی پسا صلح؛موضع گنگ طالبان بوی سرکوب میدهد
برخی پژوهشگران به این باورند که مشخصنبودن موقف طالبان در رابطه با حقوق زنان در حکومت پس از توافق صلح ممکن است به معنای عدم تغییر در باورهای این گروه نسبت به زنان باشد.داکتر سید عاصف حسینی، پژوهشگر، در گفتوگویی با شبکهی جامعهی مدنی و حقوق بشر (شبکه) میگوید، طالبان هیچ پاسخ واضحی در رابطه با موضوع حقوق زنان ندادهاند که این به معنای تلاش آنان برای سرکوبکردن زنان است. «طالبان جواب صریحی دربارهی حقوق زنان در جامعهی احتمالی پساصلح ندادهاند، این یعنی که آنان سعی میکنند زنان را سرکوب کنند، حتی اگر نتوانند به اندازهی گذشته در این کار موفق باشند. این گروه باور ایدئولوژیک خود را تغییر نداده است.»شبکه: آیا حضور زنان در گفتوگوهای صلح میتواند تاثیری بر رویکرد زنستیزانهی این گروه بگذارد؟حسینی: حضور زنان در گفتوگوها یقینا خوب است، اما واقعیت این است که هیچ تاثیری بر روند صلح با گروهی که زنان و حضور آنان را به رسمیت نمیشناسد، ندارد.شبکه: به نظر شما تیم مذاکرهکنندهی دولت، بهویژه زنانی که در این تیم استند شایستگی و توانایی نمایندگی از زنان و دفاع از حقوق آنان را دارند؟حسینی: بلی، به نظر من آنان شایستگی کافی برای روبهرو شدن با گروه طالبان را دارند، اما بحث این است که آنان از یکسو نمیتوانند چیزی فراتر از اجندای دولت بگویند و از سوی دیگر طالبان حضور آنان را به رسمیت نمیشناسند و نمادین میبینند.شبکه: اگر قرار باشد طالبان برای توافق صلح محدودیتهایی در مورد حقوق زنان طرح کنند، موقف حکومت چه باید باشد؟حسینی: حکومت باید سرسختانه در برابر هرگونه محدودیت در مورد حقوق زنان ایستادگی کند. حقوق زنان در شرایط کنونی جامعهی افغانستان در واقع خط سرخ تمام معادلات سیاسی است. اگر حضور فعال زنان در جامعه تضمین شود، جامعه به سوی خوبی پیش خواهد رفت.شبکه: جدا از مسائل امنیتی و مخالفت طالبان که مانعی برای پیشرفت زنان…