تاریخ اقلیت ها را کسی نمی‌نویسد/ نظام است که تبعیض ایجاد می‌کند

برتری طلبی در افغانستان کاملا آگاهانه است. همه اش برتری طلبانه است که از نگاه اقتصادی و ایدئولوژیک هم تمویل می شود. این یک پروژه دوام دار است و جریان دارد. هر قدر تبعیضات قومی، زبانی و نژادی زیادتر شود، این مملکت بدبخت تر خواهد شد و این خارجی ها و همسایه ها هستند که از آن سوء استفاده کنند. پرسش: به باور شما آیا تبعیض (قومی، زبانی و مذهبی) در افغانستان وجود دارد؟ اگر بلی، این تبعیض بر مبنای چیست، قومیت، زبان، مذهب و یا هر سه؟ لطفاْ توضیح دهید و اگر ممکن است چند مثال هم ارايه کنید؟ پاسخ: بلی! تبعیض کاملاً احساس می شود، هم در سطح ولایت و هم در سطح مرکز.در سطح ولایت، حقوقی را  که باید برای ولایت نورستان داده شود، کاملا داده نمی شود، والی را گماشته اند که از ۱۰ سال به این طر سرپرست است.  کاملا داده نمی شود، والی را گماشته اند که از ۱۰ سال به این طر سرپرست است. خود والی سرپرست منشا فساد است. این والی کاملا فاسد است و امکانات بودجه ای که برای این ولایت می رسد را حیف و میل می کند و برای کسانی‌که او را در ولایت ابقا کرده اند، می دهد.  مسائل معارف درحد صفر است، مسایل صحت عامه شاید خبر باشید که قطعا نیست. پرسونل طبی ما بعد از چهار یا شش ماه بسیار به مشکل معاش می گیرند. در تمام بخش های که وارد بحث شویم کاستی های فوق  العاده زیاد است. منشا همه این ها  را در تبعیض علیه نورستانی ها می دانیم.. مخصوصا یک والی دست نشانده توسط اراکین حفظ شده و با خاطر جمع فساد می کند. در بخش مرکز وقتی من رئیس نشرات وطنداران، در وزارت  اطلاعات و فرهنگ بودم، این تشکیل بعدها کم شد و به آمریت تبدیل شد، احساس کردم که در…

ادامه خواندنتاریخ اقلیت ها را کسی نمی‌نویسد/ نظام است که تبعیض ایجاد می‌کند

تبعیض‌های قومی و مذهبی در افغانستان از بالا به پایین دیکته می‌شود

س: به باور شما آیا تبعیض (قومی، زبانی و مذهبی) در افغانستان وجود دارد؟ اگر بلی، این تبعیض بر مبنای چیست، قومیت، زبان، مذهب و یا هر سه؟ لطفاْ توضیح دهید و اگر ممکن است چند مثال هم ارائه کنید؟ پ: بلی. متاسفانه وجود دارد و به نظر من این تبعیض بیشتر در سطح بالای جامعه وجود دارد و یقین دارم که تبعیض در بین شهروندان کشور به آن شدتی که در بین صاحبان قدرت دیده می‌شود، به صورت تاریخی وجود نداشته است. متاسفانه بعد از بحران و جنگ‌های داخلی، جامعه افغانستان شکل دیگری به خود گرفت و حالا کم یا زیاد، در همه جا، در مقابل قومیت، زبان و مذهب تبعیض وجود دارد. یک شهروند افغانستان در یک جایی به خاطر زبان و در مکانی دیگر به خاطر قومیت مورد تبعیض قرار می‌گیرد اما، باز هم تکرار می‌کنم، این تبعیض از سوی صاحبان قدرت بین مردم تزریق می‌شود. مردم افغانستان به خاطر تنوع قومی، دینی، زبانی، منطقه‌ای یاد گرفته‌اند که چطور به یک تعادل در تعاملاتشان برسند. س: لطفا یک یا دو خاطره ای که خودتان یا یکی از دوستان تان مورد تبعیض قرار گرفته باشید را با ما شریک سازید؟ پ: من در مهاجرت بزرگ شدم و بارها تبعیض را تجربه کردم اما هیچ خبر نداشتم که در افغانستان هم مورد تبعیض قرار خواهم گرفت. اولین باری که مورد تبعیض قرار گرفتم، وقتی بود که می‌خواستم لیلیه دولتی بگیرم. وقتی من به دانشگاه کابل رفتم مسئول لیلیه‌های پوهنتون کابل از من پرسید کجا بودم؟ من منظور وی را دقیقا نفهمیدم. گفتم یعنی چه کجا بودم؟ گفت از کجا آمده‌ای؟ گفتم من از ایران آمده ام. گفت برو لیلیه خالی نیست. در حالیکه لیلیه اتاق خالی داشت. در طول چهار سالی که من در پوهنتون کابل محصل بودم موفق به گرفتن لیلیه نشدم و آواره بودم، در…

ادامه خواندنتبعیض‌های قومی و مذهبی در افغانستان از بالا به پایین دیکته می‌شود

اعلامیه شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در پیوند به بحران‌های جاری در کشور

حل منازعات پسا انتخاباتی، آتش‌بس بدون قید و شرط و افزایش کمک‌های کشورهای دوست به افغانستان ضرورت مبرم برای جلوگیری از گسترش بحران در کشور است. اعلامیه شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در پیوند به بحران‌های جاری در کشور ویروس کوید19 به‌عنوان دشمن مشترک همه انسان‌ها روزبه‌روز به‌سرعت در حال شیوع است و افغانستان هم از این شر در امان نمانده است. افغانستان به‌عنوان کشوری که بیشتر از سایر نقاط جهان در اثر جنگ و خشونت زیربناهایش تخریب‌شده است، بیشتر از هر زمان دیگر به یک فاجعه بزرگ انسانی نزدیک شده است. شیوع ویروس کرونا تمام مرزهای سیاسی، قومی، مذهبی، سمتی و زبانی و ایدئولوژیک را در نوردیده و سراسر کشور را در معرض تهدید قرار داده است. هرچند آمارهای رسمی تا اکنون از مبتلا شدن 42 نفر خبر می‌دهد، اما شهروندان کشور مطمئن نیستند که این آمار واقعی باشد. از جانب دیگر منازعه پسا انتخاباتی میان دو تیم انتخاباتی پیش تاز، تأثیر خود را بر تلاش‌ها برای مهار بحران‌ها گذاشته است، فراهم‌ساز زمینه منازعه دیگر گردیده و باعث فرو کاستن بیشتر اعتماد جهانی به دولت افغانستان شده است. اخیراً وزارت امور خارجه ایالات‌متحده امریکا به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی دولت افغانستان هشدار داده است که به دلیل این اختلاف‌ها مبلغ یک میلیارد دالر از کمک‌هایش را به افغانستان کاهش می‌دهد و یک میلیارد دالر دیگر را سال آینده می‌کاهد. این موضوع بر نگرانی‌های بیشتر در افغانستان افزوده است.   بر اساس این ملحوظات شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر، به‌عنوان یکی از سازمان‌های چتری مدنی و حقوق بشری در کشور به همه طرف‌ها (دولت، احزاب سیاسی، طالبان و جامعه جهانی) توصیه می‌کند که: اکنون مناسب‌ترین زمان برای آتش‌بس همه‌جانبه بدون قید و شرط است. دولت افغانستان و طالبان برای جلوگیری از قربانی شدن بیشتر مردم و حتا برای حفظ جان خود و سربازانشان باید تا زمان پایان بحران…

ادامه خواندناعلامیه شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در پیوند به بحران‌های جاری در کشور

اعلامیۀ نهادها و فعالان جامعۀ مدنی افغانستان پیرامونِ درخواست دولتِ افغانستان برای درجِ نام رهبر گروه طالبان در لیست تعزیزاتِ سازمانِ ملل متحد، اعلان آماده‌گی دادگاه بین‌المللی جزایی برای آغاز تحقیق عدلی ـ قضایی در افغانستان و موافقت‌نامۀ صلح میانِ دولت افغانستان و حزب اسلامی حکمت‌یار

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ نهادها و فعالان جامعۀ مدنی افغانستان پیرامونِ درخواست دولتِ افغانستان برای درجِ نام رهبر گروه طالبان در لیست تعزیزاتِ سازمانِ ملل متحد، اعلان آماده‌گی دادگاه بین‌المللی جزایی برای آغاز تحقیق عدلی ـ قضایی در افغانستان و موافقت‌نامۀ صلح میانِ دولت افغانستان و حزب اسلامی حکمت‌یار ۲۷ عقرب ۱۳۹۵ خورشیدی، برابر با ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶ میلادی کابل، افغانستان گفت‌وگوهای صلح با گروه‌های مسلحِ درگیر با نظام افغانستان، در بیش از یک دهۀ اخیر، بخشِ جداناپذیرِ سیاست رسمیِ دولتِ افغانستان بوده است. به‌رغمِ تلاش‌های بی‌وقفه و سرمایه‌گذاری‌های پُرهزینۀ سیاسی و اقتصادی، منازعه در افغانستان، کماکان ادامه دارد و هر سال لایه‌های دیگری بر آن افزوده شده، شدتِ بیش‌تری پیدا می‌کند.با توجه به ناکارآمدی و شکستِ پیاپیِ سیاست‌های صلحِ دولتِ افغانستان، هنوز طرف‌های منازعه، به دیدگاه مردم، مطالبۀ قربانی‌ها و توصیه‌های جامعۀ ‌مدنی و نهادهای حقوق بشری برای گذارِ ساختاری از منازعۀ کنونی، وقعی نمی‌گذارند.بیش از یک دهه است که گفت‌وگوی صلحِ دولتِ افغانستان با گروه طالبان ادامه دارد؛ امّا، نه‌تنها صلحی در میان نبوده، که در این مدت، حتا آتش‌بسِ دوام‌دار و توقفِ درازمدتِ منازعه را نیز شاهد نبوده ایم.ناامیدی، نارضایتی و بدبینیِ شهروندان افغانستان، نسبت به سیاست‌های رسمی صلح و مصالحۀ دولت با گروه‌های متخاصم، هر روز بیش‌تر و گسترده‌تر می‌شود.اخیراً دو مسألۀ مهم و امیدوار کننده، از سوی دولت افغانستان و دادگاه بین‌المللی جزایی، در پیوند به ختمِ منطقی، حقوقی و عادلانۀ منازعاتِ افغانستان مطرح شده است. در هفتۀ گذشته، رئیس جمهور افغانستان، در نشستی که با هیئت سازمان ملل متحد داشت، خواستارِ درجِ نامِ رهبر گروه طالبان و سایر تروریستان، در لیست تعزیراتِ سازمان ملل متحد شده است. این درخواست، در مبارزۀ جدی با گروه‌های تروریستی، که عامل عمدۀ نقض‌های جدی حقوق بشر و حقوق بشردوستانۀ بین‌المللی در منازعات افغانستان بوده اند، می‌تواند به عنوان یک نقطۀ عطف مطرح گردد.از…

ادامه خواندناعلامیۀ نهادها و فعالان جامعۀ مدنی افغانستان پیرامونِ درخواست دولتِ افغانستان برای درجِ نام رهبر گروه طالبان در لیست تعزیزاتِ سازمانِ ملل متحد، اعلان آماده‌گی دادگاه بین‌المللی جزایی برای آغاز تحقیق عدلی ـ قضایی در افغانستان و موافقت‌نامۀ صلح میانِ دولت افغانستان و حزب اسلامی حکمت‌یار

مشاوره با سازمان های جامعه مدنی در مورد وضعیت اقلیت ها در افغانستان

در آغاز فصل جدید فعالیت های خود ، جامعه مدنی و شبکه حقوق بشر (CSHRN) شروع به رسیدگی به وضعیت قانونی اقلیت ها را به عنوان یکی از اولویت های آن آغاز کرده است. به همین مناسبت ، در تاریخ 27 اکتبر 2019 ، CSHRN با تعدادی از فعالان جامعه مدنی ، نخبگان و اساتید دانشگاهی جلسه مشاوره ای برگزار کرد. شرکت کنندگان درمورد نظرات ، انتقادات و پیشنهادات خود در مورد وضعیت اقلیت ها و قومیت ها در افغانستان بحث کردند. در این برنامه ، آنها نظرات خود را در مورد تبعیض در قوانین (مکتوب و نانوشته) فرهنگ ، جامعه ، سیاست و اقتصاد افغانستان به اشتراک گذاشتند. در این برنامه تأکید شد که رفع تبعیض قومی ، زبانی و مذهبی مسئولیت اساسی دولت در ریشه کن کردن هر نوع برتری از طریق تصویب قوانین و سازوکارهای دیگر است. به گفته این فعالان ، تبعیض به حدی ساختار یافته است که شهروندان را به درجه های اول ، دوم و سوم تقسیم می کند. وقتی یک استان در درجه سوم قرار می گیرد ، آن استان از نظر توسعه و رفاه دو سطح پایین تر از استان های درجه یک است. توسعه بهداشت ، آموزش ، اقتصاد و فرهنگ آن استان در اولویت سوم قرار دارد. این به نوبه خود باعث ازدحام جمعیت در استان های درجه یک شده و نیروی تولیدی را به یک نیروی مصرف کننده در استان های اول تبدیل کرده است. CSHRN از طریق مشاركت سازنده و تعامل با دولت ، مصمم است تا برنامه های مربوط به حقوق اقلیت ها را هماهنگ كند.

ادامه خواندنمشاوره با سازمان های جامعه مدنی در مورد وضعیت اقلیت ها در افغانستان

چه باید کرد ها

"نــــــــگاه ژرف" رشته برنامه های تحلیلی پیرامون گفتمان های ارزشیدر پیوند با فرهنگ حقوق بشر بیست و چهارمین و واپسین برنامه از مجموعه برنامه های نگاه ژرف به ارزیابی و بررسی موضوعات مطرح شده در برنامه های گذشته ویژه شده است. آقای ملک ستیز پژوهشگر امور بین المللی مهمان ویژه ی این برنامه با مثبت ارزیابی کردن موضوع هایی که در این برنامه ها مورد بحث قرار گرفته، پیشنهاد های مشخصی را در پیوند با رعایت قوانین بشردوستانه بین المللی در افغانستان عنوانی رسانه ها، جامعه مدنی، دولت، طرف های درگیر جنگ (نیرو های بین المللی و نهاد های امنیتی افغانستان) و جامعه بین المللی مطرح کرده اند. با توجه به این که در سراسر برنامه های نگاه ژرف گفتمان های ارزشی در پیوند با حقوق بشر و حقوق بشر خواهانه بین المللی در افغانستان به تحلیل گرفته شده، تلاش صورت گرفته تا مصوونیت جان غیرنظامیان و رعایت قوانین جنگ به یک گفتمان فراگیر در سطح رسانه ها، جامعه مدنی و مردم افغانستان مبدل شود. در این برنامه آقای ستیز به پرسش های کلیدی در پیوند با پیام اصلی این مجموعه برنامه، چه باید کرد ها و پیش زمینه های صلح پروری در افغانستان از ورای رعایت قوانین بشر دوستانه ی بین المللی پاسخ داده است. ۱۸٫۰۵٫۲۰۱۱ برنامۀ بیست و چهارم: چه باید کرد ها پژوهش از ملک ستیز، پژوهشگر امور بین المللی مجری برنامه: حشمت الله رادفر   بیست و چهارمین و واپسین برنامه از مجموعه برنامه های نگاه ژرف به ارزیابی و بررسی موضوعات مطرح شده در برنامه های گذشته ویژه شده است. آقای ملک ستیز پژوهشگر امور بین المللی مهمان ویژه ی این برنامه با مثبت ارزیابی کردن موضوع هایی که در این برنامه ها مورد بحث قرار گرفته، پیشنهاد های مشخصی را در پیوند با رعایت قوانین بشردوستانه بین المللی در افغانستان عنوانی رسانه…

ادامه خواندنچه باید کرد ها