شهرِ هرات، میزبانِ گفتمان حقِ زن
خالده خرسند در چند سالِ اخیر، تلاشها برای ایجادِ جامعۀ مدنی و توضیحِ ابعادِ گفتمانهای حقوق بشری در کشور، گسترش یافته است. بسیاری از خبرگان و کارشناسانِ شایستۀ کشور، چه در داخل و چه در خارج از افغانستان، کوشیده اند تا با گفته ها و نوشته های خویش، سطحِ آگاهیِ مردم را نسبت به این مفاهیم بالا ببرند. از سوی دیگر، کارکردهای تعدادی از انجمنها و نهادهای مدنی، در شرح و بسطِ این گونه مفاهیم، تأثیراتِ قابلِ ملاحظه یی داشته است. با آن هم، کشورِ جنگزده، فقیر و سنتیِ مانندِ افغانستان، امروزه بیش از پیش، به شناختِ جهانِ مدرن و مفاهیمِ انسانیِ آن نیاز دارد. تأریخِ معاصرِ افغانستان، در رویارویی با تمدن و فرهنگِ غرب رقم خورده است و کسانی که تلاش کرده اند تا با نگاه «غرب ستیزانه» یا «غرب گرایانه»، سرنوشتِ این رویارویی را رقم بزنند، هرکدام به نوعی، دچارِ افراط و تفریط شده اند و بر بن بستهای تأریخیِ این کشور، بن بستِ دیگری افزوده اند. بدین گونه، حس می شود که عمده ترین چالش فراروی رویکردهای جامعۀ مدنی و گفتمانهای حقوقِ بشر، نسبت دادنِ افراطیِ این پدیده ها به جامعۀ غربی و غیرِ مؤثر پنداشتنِ هرکدام برای جوامعی چون افغانستان است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، پیوسته در تلاش است تا در موردِ مفاهیم جامعۀ مدنی و گفتمانهای حقوقِ بشری، رویکرد های ارزشی داشته باشد. در این راستا، شبکه، به دنبالۀ گامهای پیشینِ خویش، اینبار به جدی ترین چالشِ فراروی جامعۀ مدنی، یعنی گفتمانِ حقوقِ زن، پرداخته و با ترتیبِ دستنامه یی در این مورد، تصویرِ دقیقی از این مفاهیم ارایه داده است. دستنامۀ گفتمانِ حقِ زن در افغانستان، یک مجموعۀ انتقادی بوده و تناقض میانِ تفسیرهای عمده در موردِ گفتمانِ حقِ زن را مطرح کرده است. دستنامۀ گفتمانِ حقِ زن در افغانستان، در گامِ نخست، در قالبِ برنامۀ یک هفته یی، به…