Reports

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان دربارۀ تیرباران ‌ کردن یک خانم، به دست افراد مسلح در ولسوالی شینواری ولایت پروان ۲۴ / ۴ / ۱۳۹۱ برابر با ۱۱ / ۷ / ۲۰۱۲ کابل ـ افغانستان افراد مسلح در ولسوالی شینواری ولایت پروان، بانویی را در محضر عام تیرباران کردند. مجرمان از صحنۀ رخداد فرار کرده ‌ اند و کسی بازداشت و یا مجازات نشده است. این کردارِ ددمنشانه، احساسِ مردم افغانستان، به ‌ ویژه زنان کشور را سخت خدشه ‌ دار گردانیده است. زنان، بیش ‌ ترین دردها و رنج ‌ هایی را که از جنگ ‌ ها و جنایات ناشی می ‌ شوند بر دوش می ‌ کشند؛ امّا با دریغ که دولت نتوانسته است امنیّت جانی آنان را تأمین کند. نبود امنیّتِ جانی در میان زنان، سبب شده است تا تخطّی ‌ های حقوق بشر، فراگیرتر شده و ارزش ‌ های حقوقِ بشرخواهانه زیرِ پا شوند. از سوی دیگر، مجازات افراد غیرنظامی به دست گروه ‌ های مسلح، اعتبار و مشروعیّت دولت و نقش جامعۀ بین ‌ المللی را در افغانستان آسیب می ‌ رساند. • شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، در حالی که این عمل غیرانسانی را سخت نکوهش و تقبیح می ‌ کند، از نیروهای امنیتی کشور می ‌ خواهد تا کارگزارانِ این عمل بی ‌ شرمانه را به چنگال قانون و عدالت بکشاند. • شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان از تمامی نهادهای مدنی و مدافعان حقوق بشر و به ‌ ویژه حقوق زنان می ‌ خواهد تا در زمینه سکوت نکنند و با نکوهیدنِ این اَعمال وحشیانه ایستاده ‌ گی کرده و برای تأمین عدالت در برابر هم ‌ چون جنایات، دادخواهی مستمر و متداوم را راه ‌ اندازی کنند. • شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان از نیروهای…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در بارۀ مسموم‌کردن دخترانِ دانش‌آموز کابل ـ ۸ سرطان ۱۳۹۱ نیروهای ضدِ توسعه و پیشرفت، این روزها دختران دانش‌آموز افغانستان را، به ویژه در بخش‌های شمالی کشور، مورد تهاجم قرار می‌دهند و مسموم می‌کنند. مسموم‌کردنِ دانش‌آموزان، صدمۀ شدیدی را بر روند آموزش و پرورش وارد می‌کند و روحیۀ پدران و مادران این کودکان بی‌گناه را که قربانیان برنامه‌های سیاسی می‌شوند، مخدوش می‌سازد. از سوی دیگر، این عمل غیرانسانی، به جریان فعال‌سازی نقش زنان در آیندۀ افغانستان، آسیب سختی وارد می‌کند؛ زیرا به‌دورماندن کودکان دختر از روند آموزش و پرورش، به‌دورماندن زنان را از فعالیت‌های اجتماعی در آیندۀ افغانستان، در پی دارد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، از همۀ جوانب درگیر در افغانستان می‌خواهد، تا از افراد غیرنظامی به عنوان سپری برای رسیدن به اهداف‌شان استفاده نکنند و کنوانسیون‌های چهارگانۀ ژینوا را در پیرامون احترام به افراد غیرنظامی که در سال ۱۹۴۹ منعقد شده بود، جداً پاس دارند. انتقام‌گیری‌یی که سبب قربانیان بی‌شمار در میان افراد بی‌گناه شود، ناساز با ارزش‌های اسلامی و سایر ارزش‌های ملّی و فرهنگی است.. بر پایۀ دین مبین اسلام، هیچ‌کسی حق ندارد تا فرد بی‌گناهی را مورد آزار و اذیت قرار دهد. این امر، به ویژه در پیوند با کودکان بی‌گناه، از اهمّیّت شایانی برخوردار است. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، انتقام‌‌گیری سیاسی از کودکان معصوم را، برخلاف ارزش‌های انسانی و اسلامی دانسته و آن را سخت نکوهش می‌کند. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از رسانه‌های کشور می‌خواهد تا در این راستا برنامه‌های توضیحی و آموزشی گسترده‌یی را راه‌‌اندازی کنند و ذهنیت اجتماعی را برای مهارسازی این عمل ضدانسانی تقویت نمایند. بر بنیاد ارشادات پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص) که همۀ مسلمانان را به آموزش وا می‌دارد، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامون اعدام‌های زنجیره‌یی پناه‌جویان افغان در ایران ۲۳ جوزای ۱۳۹۱، برابر با ۱۲ جون ۲۰۱۲ کابل ـ افغانستان به تازه‌گی، شماری از پناه‌جویان افغان در ایران، اعدام شده و جسدهای آنان به گونۀ غیرانسانی، به جانب افغانستان سپرده شده‌اند. از سوی دیگر، در برخی از مراکز اجتماعی، فرهنگی و تفریحی ایران، ورود شهروندان افغان، ممنوع اعلام شده و از حضور ‌آنان با برخوردهای تحقیرآمیز، جلوگیری می‌شود که چنین رویکردها، با واکنش‌های گستردۀ جامعۀ مدنی افغانستان روبه‌رو شده‌اند. ایران به عنوان نزدیک‌ترین کشور به افغانستان از لحاظ فرهنگ، تاریخ و پیشینۀ مشترک، می‌تواند نقش مهمی را در بهبود روابط سیاسی افغانستان در منطقه ایفا کند. امّا رویکردهایی از این دست، طی سال‌های پسین، نشانگر آسیب‌پذیری روابط اجتماعی دو کشور در بالاترین حدّ ممکن است. باید گفت واکنش‌های دولت ایران در برابر پناه‌جویان افغان، ناساز با موازین پذیرفته‌شدۀ حُسن هم‌جواری در اصول روابط بین‌الملل شمرده می‌شوند. هم‌چنین، این رویکردها برخلاف ارزش‌های پذیرفته‌شدۀ حقوق بشر نیز به شمار می‌آیند. بنابراین، دولت‌های افغانستان و ایران به عنوان اعضای جامعۀ بین‌المللی، باید هرچه زودتر برای این مشکل مهم پناه‌جویان افغان مقیم ایران، چاره‌یی بجویند و نگذارند که این رویکردها روابط تاریخی و پیشینۀ دو کشور را صدمه بزنند. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، بر اساس قوانین شناخته‌شدۀ بین‌الملل، از دولت ایران می‌خواهد تا پناه‌جویان افغانستان را که از قوانین ملّی ایران تخطّی کرده‌اند، برای پَی‌گرد و مجازات قانونی، به دولت افغانستان بسپارند. این رویکرد می‌تواند التهاب‌های ناشی از حوادث اخیر را کاهش دهد و به دوستی و برادریِ تاریخی دو ملت و دولت، تداوم بخشد. هم‌چنین، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، از نهادهای بین‌المللی از جمله کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، صمیمانه می‌خواهد که برای…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا دید گاه‌های مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشرِ افغانستان پیرامونِ کنفرانسِ بین‌المللی توکیو پیش‌گفتار افغانستان در ده سالِ پس از طالبان، افزون بر دست‌آوردهایی که در عرصه‌های گوناگونِ اجتماعی و سیاسی داشته، با دشواری‌های فراوانی هم‌چون ناامنی و مداخلاتِ گستردۀ همسایه‌گان، ضعف در سازمان‌دهی برنامه‌های بین‌المللی، فسادِ اداری، کشت و قاچاقِ موادِ مخدر، کم‌رنگ‌بودن برنامه‌های اصلاحات و ... نیز روبه‌رو بوده است. نبودِ امنیت، جانِ بسیاری از هم‌وطنان ما را گرفته و هزاران تن را به درد و رنج نشانده است. در این مدّت، نقشِ جامعۀ بین‌المللی در افغانستان را می‌توان پُراهمّیّت خواند. نیروهای نظامی بین‌المللی در تأمین امنیتِ افغانستان، برنامه‌ها و راهبردهای گوناگونی را در پیش گرفتند؛ امّا با دریغ، در نتیجۀ عملیات‌ها در برابرِ تروریزمِ بین‌المللی، مردمان بی‌گناه به شهادت رسیدند و شماری هم بی‌خانمان گردیدند. در کنارِ این‌همه چالش‌ها، مردمِ افغانستان از دست‌آوردهایی هم بهره‌مند شدند. مهم‌ترین دست‌آورد در این ده سال، طرح و تصویب قانونِ اساسی افغانستان است که به عنوانِ مهم‌ترین چهارچوبۀ حقوقی و وثیقۀ ملّی، ارزشمندی فراوانی دارد. بر بنیاد قانونِ اساسی جمهوری اسلامی افغانستان، نهاد‌ها و دستگاه‌های ملّی که دربرگیرندۀ نهاد‌ها و ساختار‌های دولتی و غیر دولتی هستند، شکل گرفتند. دولتِ جمهوری اسلامیِ افغانستان، به دموکراسی و ارزش‌های حقوقِ بشر متعهد گردید و در راستای احترام به حقوقِ زنان، برنامه‌هایی را ریخت. رسانه‌ها در افغانستان رشدِ فراوانی داشته‌اند. آزادی بیان، به عنوانِ یک مؤلفۀ مهم در برنامه‌های رسانه‌یی، تعمیم یافت. در عرصه‌های فن‌آوری و الکترونیکی نیز موفقیت‌هایی نصیب مردم افغانستان شدند. برنامه‌هایی در زمینۀ برون‌آوری معادنِ افغانستان راه‌اندازی گردیده و ابتکاراتِ سودمندی در زمینۀ بهبودِ وضعیتِ معادن در افغانستان صورت گرفته است. افغانستان در بخشِ کشاورزی نیز موفقیت‌های قابلِ ملاحظه‌یی را تجربه کرده است. سیستمِ بانک‌داری نیز رشدِ چشم‌گیری داشته است. شهروندانِ افغانستان، چهار دَور انتخاباتِ ریاستِ جمهوری و پارلمانی را تجربه کردند. روندِ انتخابات،…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان پیرامون کنفرانس سران کشورهای «ناتو» در شیکاگو کابل، افغانستان می ۲۰۱۲ قرار است به تأریخ ۲۰ و ۲۱ ماه می سال جاری، رهبران دولتهای عضو پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) در شهر شیکاگوی ایالات متحدۀ امریکا جمع شوند و پیرامون وضعیت افغانستان نیز بحث نمایند. کنفرانس ناتو، اهمّیت زیاد جهانی به دست آورده است. این کنفرانس، مباحث مهم جهانی از جمله نقش ناتو در افغانستان، بهار عرب، وضعیت لیبیا و بحران بین المللی اقتصادی جهانی را به اجندای اساسی خویش مبدل گردانیده است. کنفرانس شیکاگو، ادامۀ فیصله های کنفرانس سران کشورهای ناتو در لیزبن، منعقدۀ سال ۲۰۱۰ است، که مبحث خروج فرسایشی نیروهای ناتو از افغانستان را مورد بحث قرار داد. کنفرانس شیکاگو، اهمّیت زیادی برای مردم افغانستان دارد. این کنفرانس، که به میزبانی رییس جمهور امریکا دایر میگردد، بالای نقش حیاتی جامعۀ بین المللی در افغانستان، تصامیم تأریخی اتخاذ مینماید و راههای برون رفت از بحران سیاسی در منطقه را مورد بحث و ارزیابی قرار میدهد. این کنفرانس، یک روز پس از نشست سران کشورهای صنعتی جهان G8 ، که قرار است به تأریخ ۱۸ و ۱۹ ماه می در کمپ دیوید دایر گردد، راه اندازی میگردد. بناءً، فیصله های کنفرانس، تأثیر مهمی بر وضعیت افغانستان خواهد داشت. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، جریانات و حواث کشور و ارتباط آن را با این کنفرانس مهم، تعقیب نموده و نگرانیهای خود را پیرامون وضعیت بحرانی افغانستان مطرح مینماید. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان باورمند است، که نقش نظارتی جامعۀ بین المللی بر حوادث امروز و پس از سال ۲۰۱۴، که سال خروج نیروهای ناتو از افغانستان پیش بینی شده است، اهمّیت فراوانی برای سرنوشت مردم افغانستان دارد. از سوی دیگر، نهادهای جامعۀ مدنی، مدافعین و فعالان حقوق بشر و بازیگران ترویج…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان به مناسبتِ هشتم مارچ، روزِ همبستگی زنانِ جهان ۷ مارچِ ۲۰۱۲ میلادی کابل ـ افغانستان هشتمِ مارچ، روزِ همبستگی زنانِ جهان، برای تمامِ زنانِ جهان، روز ارزشمندی شمرده میشود. بزرگداشت از این روز، نشانگرِ توجه دولتها و نهادهای جهانی، به نقشِ زنان در جامعه و همسانی مشارکتی آنها در حیاتِ اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تلقی میگردد. زنانِ افغانستان، به مثابۀ جزئی از جامعۀ افغانی و جهانی، از این روزِ با اهمّیت تجلیل به عمل آورده و به مناسبتِ همین روز، دیدگاههای خویش را از طریقِ نهادهای جامعۀ مدنی و رسانه ها، به گوشِ دولت و جامعۀ جهانی میرسانند. سالِ جاری، سالِ دشواری برای زنانِ افغانستان بوده است. درین سال، زنانِ کشور، از کمبودِ امنیتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی رنجِ فراوانی برده اند. تحقیر، اهانت به کرامتِ انسانی زنان، تجاوزهای جنسی به زنانِ افغان، کم بهادادن به نقشِ با اهمیتِ سیاسی زنان، نبودِ توازنِ جنسیتی در زمینه های فرهنگی ـ اقتصادی، مرگ و میر مادران، خشونت، کمبود دسترسی به آموزش و پرورش، قاچاق انسان و سوء تعبیر از ارزشهای مقدس، در پیوند به نقشِ زنان، از جملۀ دشواریهای مهمِ اجتماعیِ زنانِ کشور به حساب می آید. دولتِ جمهوری اسلامی افغانستان، با وجودِ تلاشهای قابلِ ملاحظه، نتوانسته است، سطحِ تخطی از حقوقِ زنان را کاهش دهد. با وجودِ حمایتِ گستردۀ بین المللی از افغانستان، هنوز هم، از نهادهای مدافعِ حقوقِ زنان، حمایتِ چندانی صورت نگرفته است. براساسِ آمار و داده ها، که از سوی مؤسساتِ معتبرِ ملی و بین المللی ارائه میگردد، زنانِ افغانستان، در جمعِ رنجدیده ترین زنانِ جهان، شامل بوده و از نبودِ امنیتِ جانی و مالی رنجِ فراوانی میبرند. هنوز هم، ذهنیتهای بنیادگرایانه علیه زنانِ افغانستان، حاکمیت دارد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، این روز خجسته را، برای تمامِ…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا اعلامیۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان در پیوند به برکناریِ تعدادی از کمیشنرهای کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان ۳ جدی۱۳۹۰ برابر با ۲۴ دسامبر ۲۰۱۱ کابل ـ افغانستان درین اواخر، به حُکمِ رییسِ دولتِ جمهوری اسلامی افغانستان، آقای حامدِ کرزی، برخی از کمیشنرهای فعالِ کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشرِ افغانستان، از سمتهای شان برکنار گردیده و افرادِ دیگری، جایگزینِ آنها گردیده است. آقایان، فهیمِ حکیم و نادرِ نادری، که از فعالانِ برجستۀ حقوقِ بشر در افغانستان به حساب می آیند، شاملِ لیستِ کمیشنرهای برکنار شده استند. هرچند گفته میشود، که دورۀ کاریِ این کمیشنرها به اتمام رسیده است، امّا این پرسش که چرا کمیشنرهای فعال و متخصص، ازین سمت برکنار گردیده اند، موجبِ تشویشِ نهادهای مدنی و به ویژه شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، گردیده است. بر بنیادِ اصولنامۀ پاریس، نهادهای ملیِ حقوقِ بشر (که در افغانستان به نامِ کمیسیونِ مستقلِ حقوقِ بشر یا میگردد)، در چارچوبۀ نظام، شکل میگیرند و حمایتِ مالیِ دولتها را به دست می آورند؛ امّا این حمایت، نباید هیچ تأثیری بر استقلالیتِ کاری، تخصصی و مدیریتیِ این نهادها داشته باشد. نهادهای ملیِ حقوقِ بشر، ناظر بر وضعیتِ حقوقِ بشر بوده و برای ترویجِ فرهنگِ حقوقِ بشر در ساختارِ نظامها فعالیت مینمایند. بر بنیادِ اصولنامۀ پاریس، دولتها باید برای گزینشِ اعضای رهبری یا کمیشنرهای نهادهای ملیِ حقوقِ بشر، نکاتِ زیر را رعایت نمایند: • تخصص و شناختِ لازم از ارزشهای حقوقِ بشر؛ • استقلالیتِ فکری و نبودِ هیچ گونه تعهدی به احزابِ سیاسی؛ • نامِ نیک و شهرتِ همه پذیر در جامعه. از سوی دیگر، دولتها برای گزینشِ افرادِ شایسته، مشوره های گسترده یی را با نهادهای مدنی و فعالان و مدافعانِ حقوقِ بشر، راه اندازی مینمایند. در این زمینه، در اکثرِ کشورها، میکانیسمی زیرِ نامِ «بوردِ مشورتیِ گزینشِ کمیشنرها» راه اندازی میگردد؛ امّا با…

به نامِ خداوندِ دادگر و توانا پیامِ مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان عنوانیِ «کنفرانسِ بین المللیِ افغانستان در بُن» ۲۲ عقربِ ۱۳۹۰، برابر با ۱۳ نوامبرِ ۲۰۱۱ میلادی کابل ـ افغانستان مقدمه ده سال از تغییرِ نسبتاً گستردۀ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسیِ کشور میگذرد. درین ده سال، کشورِ ما شاهدِ تحولاتِ گسترده یی در زمینه های مختلف بوده است، که برخی از مواردِ آن را مینگاریم: شکل گرفتنِ نظامِ نوپای افغانستان به حمایتِ جامعۀ بین المللی، تصویبِ قانونِ اساسیِ افغانستان، تدویرِ دو دور انتخاباتِ ریاست جمهوری و پارلمانی، شکل گرفتنِ نهادهای جامعۀ مدنی، فعالیتِ سکتورِ خصوصی، حضور و مشارکتِ تعدادی از زنان در برنامه های ملی و بین المللی، تعددِ رسانه های آزاد، تأمینِ آزادیِ بیان، شکلگیری و انسجامِ احزابِ سیاسی و ... . امّا، این ده سال، دشواریها و چالشهای مهمی را نیز با خود به همراه داشت. مخالفینِ نظامِ جدید در افغانستان، خود را منسجم تر از قبل نموده و به حمایتِ تروریسمِ بین المللی، فعالیتهای تخریبگرانۀ خویش را گسترده تر ساختند. در نتیجۀ نبردهای مخالفینِ نظام، نیروهای قوای مسلح و نیروهای بین المللیِ مُقیمِ افغانستان، مردمِ افغانستان، هزاران قربانی را متحمل گردیده اند. نیروهای بین المللی، هزاران عسکرِ خویش را از دست داده اند؛ امَا با تأسف، منازعات و درگیریها در افغانستان ادامه داشته و روزانه جانِ دهها تن ازهموطنانِ ما را میگیرد. نقشِ نیروهای بین المللی در افغانستان، از اهمّیتِ شایانی برخوردار است. با حضورِ نیروهای بین المللی، ما شاهدِ توجه آنان در زمینه های رشدِ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در کشورِ مان بوده ایم، که قابل ارجگذاری است. بر بنیادِ برنامه هایی که از سوی پیمانِ اتلانتیکِ شمالی (ناتو) مطرح گردیده است، سالِ ۲۰۱۴ زمانِ خروجِ نیروهای نظامیِ بین المللی از افغانستان خواهد بود. این سال، برای مردمِ افغانستان، سالِ با اهمّیتی به حساب می آید. جامعۀ مدنی افغانستان،…

به نامِ آفرینشگرِ زیباییها پیامِ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، در پیوند با ممانعتِ افتتاح و نمایشِ فلمِ «مدرسه» ۲۵ میزان ۱۳۹۰ خورشیدی کابل ـ افغانستان با تأسف اطلاع گرفتیم، که از افتتاح و پخشِ فلمِ «مدرسه»، از کارکردهای کارگردانِ موفقِ کشور، اسد سکندر، ممانعت صورت گرفته است. این فلم، بازتاب دهندۀ دشواریهای زندگیِ شهروندانِ افغانستان، که در کشورِ همسایه ـ ایران ـ به عنوانِ مهاجر و پناهنده زندگی میکنند، میباشد. فلمِ مدرسه، که با معیارهای قبول شدۀ قوانینِ ملیِ افغانستان، ترتیب شده است، به هیچ صورتی برخلافِ موازین و هنجارهای قوانینِ ملی و بین المللی نبوده و برای بهبودِ وضعیتِ پناهندگان و مهاجرینِ افغان در کشور های همسایه، طرحریزی گردیده است. این فیلم، که از دیدگاه هنری و اجتماعی، پیامِ ویژه یی به دست اندرکارانِ امور دارد، میتواند نقشِ ارزنده یی را در پرداخت به مسایلِ اجتماعی و فرهنگی داشته باشد. ممانعت از افتتاح و نشرِ فلمِ «مدرسه»، برخلافِ «کنوانسیونِ بین المللیِ حقوقِ مدنی و سیاسی»، به ویژه در تقابل با ماده های بیستم و بیست و یکم آن کنوانسیونِ معتبر میباشد. از سوی دیگر، ممانعتِ نشر این فلم، تخطی از «قانونِ رسانه های همگانی» و ارزشهای قانونِ اساسیِ افغانستان نیز به حساب می آید. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشرِ افغانستان، که متشکل از نود و دو نهادِ فعال در زمینۀ حقوق بشر در کشور میباشد، از ادارات و مراجعِ مسؤول، به ویژه از وزارتِ اطلاعات و فرهنگِ کشور میخواهد تا زمینه را برای افتتاحِ این فلم مساعد گردانیده و از هرنوع تهدید، در برابرِ آزادیِ بیان و آزادیِ رسانه ها، جلوگیری نمایند.