ترویج حقوق بشرخواهانۀ بین‌المللی در چارچوب فعالیت‌های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان

حقوق بشرخواهانۀ بین‌المللی دربرگیرندۀ تعهدات دولت‌ها برای محافظت از قربانیان جنگی، حمایت از اسیران جنگی، شرایط اعادۀ غرامات برای قربانیان جنگی و مسؤولیت دولت‌ها دربارۀ هم‌آهنگی در کاهش تلفات افراد غیرنظامی است. حقوق بشرخواهانۀ بین‌المللی در کنوانسیون‌های چهارگانۀ سال ۱۹۴۹ ژنوا تعریف و تفسیر گردیده است. این کنوانسیون‌ها، در چهارچوب حقوق عمومی بین‌المللی به تصویب سازمان ملل متحد رسیده است. بدین ترتیب، تمام دولت‌های عضو سازمان ملل متحد، مکلّف به جذب مفاد این کنوانسیون‌ها در قوانین ملی خویش بوده و بر بنیاد آن، ساختارها و مکانیسم‌هایی را شکل می‌دهند و حقوق بشرخواهانۀ بین‌المللی را در زنده‌گی سیاسی و اجتماعی نظام‌های خویش اجرایی می‌گردانند. این کنوانسیون‌ها، به گونۀ خاص، برای دولت‌های در حال منازعه و جنگ، از اهمیت فراوانی برخوردار اند. افغانستان کشوری است که در آن نیروهای بین‌المللی نظامی دست به عملیات‌های گسترده می‌زنند. قطعات رزمی بیش‌تر از چهل کشور جهان، زیر چتر مبارزه علیه هراس‌افگنی بین‌‎المللی فعالیت دارند. در دوازده سال اخیر، ما شاهد قتل افراد غیرنظامی و بی‌گناه، به‌ویژه کودکان و زنان، بوده‌ایم. با تأسف، قبول مسؤولیت پیرامون تلفات افراد غیرنظامی در منازعات به یکی از چالش‌های مهم در جریان این عملیات‌‌ها مبدل گردیده است. برای این‌که فرهنگ مسؤولیت‌پذیری میان نیروهای رزمی ملی و بین‌المللی ترویج یابد، نیاز مبرم برای تعمیم بخشیدن حقوق بشرخواهانه وجود دارد. شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، گسترش فرهنگ حقوق بشرخواهانه را به یکی از برنامه‌های مهم خویش در مرحلۀ چهارم قرار داده است. بر بنیاد این برنامه، گفت‌وشنود سازنده میان نهادهای جامعۀ مدنی، راه‌اندازی گردیده است. بر بنیاد این گفت‌وشنود، نهادهای مدنی پیش‌نهاد کرده‌‎اند که شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، برنامه‌های تقویت ظرفیت نهادهای عضو را پیرامون حقوق بشرخواهانه روی دست گیرد. بنا بر همین پیش‌نهاد، دبیرخانۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر، نشست مشترکی را با نهادهای عضو خویش راه‌اندازی کرد که در این نشست، یک گروه…

ادامه خواندنترویج حقوق بشرخواهانۀ بین‌المللی در چارچوب فعالیت‌های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان

ظرفیت‌سازی استراتژیک، مؤلفۀ مهم برنامه‌های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر

جامعۀ مدنی افغانستان به سان سایر بخش‌های اجتماعی و دولتی، نیاز به ظرفیت‌های استراتژیک دارد. بیش‌ترینه نهادهای مدنی در افغانستان بر بنیاد برنامه‌های روزمره فعالیت دارند. این امر، سبب گردیده است که این برنامه‌ها نتوانند دارای هدف و دورنمای استراتژیک باشند. از سوی دیگر، این کمبود سبب گردیده است که هم‌گرایی نهادهای مدنی با چالش‌هایی مواجه گردد. از همین‌جا است که شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، آموزش و تقویت ظرفیت‌های خویش را در پیوند به آموخته‌های استراتژیک، به یکی از مهم‌ترین پی‌آمدهای کاری خویش مطرح کرده است. بر بنیاد این برنامه، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، دست‌نامۀ آموزشی برنامه‌سازی استراتژی را پیش‌کش کرد. گروه کاری متشکل از متخصصین امور استراتژیک، مدت هفت ماه کار نمودند تا این دست‌نامۀ آموزشی، تکمیل گردید. بر بنیاد این دست‌نامۀ آموزشی، نهادهای جامعۀ مدنی می‌توانند برنامه‌های استراتژیک خویش را تهیه نموده و آن را عملی سازند. این دست‌نامه، دورنما، مأموریت و مؤلفه‌های کلیدی مدیریت استراتژیک را مورد بحث قرار داده است. این دست‌نامه، نقش مهمی را در بهبود برنامه‌های اجرایی نهادهای مدنی بازی می‌‎کند. بر بنیاد این رهنمود آموزشی، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، برنامه‌های آموزشی «آموزش آموزگاران» را در سراسر کشور راه‌اندازی کرد. در این برنامه، آموزگاران حقوق بشری نهادهای عضو شبکه، در بیست و چهار ولایت کشور آموزش دیدند و آموخته‌های این رهنمود را به گونۀ سیستماتیک فراگرفتند. بر اساس این برنامه، مکتب تابستانی حقوق بشر در پیوند به برنامه‌های استراتژیک برای نهادهای مدنی در شهر کابل تدویر یافت.در این مکتب آموزشی، آموزگاران حقوق بشری، از ولایت‌های مختلف کشور به کابل دعوت گردیدند تا تجارب و آموخته‌های خود را با هم‌دیگر در میان گذاشته و راه‌های بهبود شیوه‌ها و راه‌کارهای استفاده از این رهنمود آموزشی را مورد بحث و ارزیابی قرار دادند. شرکت‌کننده‌گان مکتب تابستانی، از تجارب و آموخته‌های نهادهای دولتی، نهادهای اکادمیک، کمیسیون مستقل…

ادامه خواندنظرفیت‌سازی استراتژیک، مؤلفۀ مهم برنامه‌های شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر

دسترسی به اطلاعات، یکی از اولویتهای ستراتیژیک برای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر

دسترسی به اطلاعات، به یکی از نیازمندیهای مهم در کشور مبدل گردیده است. گستردگی فساد اداری، کم توجهی به خواستهای شهروندان برای اطلاعات در جریان انتخابات و نبود ارتباط ارگانیک میان شهروندان و دولت افغانستان، از نتایج و پیامدهای ناخوشایند کمبود دسترسی به اطلاعات به حساب می آید. در جریان شش سال اخیر، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، بحثهای گسترده یی را در پیوند به حقوق بشر راه اندازی نموده است و در نتیجۀ این بحثها، به این باور رسیده است، که پرداختن به دسترسی به اطلاعات، زمینه های تطبیق ارزشهای حقوق بشر را مساعدتر میگرداند. برای پرداختن کارشناسانه پیرامون دسترسی به اطلاعات، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، سمپوزیم تحلیلی پیرامون دسترسی به اطلاعات را، به تأریخ ۲۹ می ۲۰۰۹، در شهر مزارِشریف راه اندازی نمود. اشتراک کنندگان این سمپوزیم، عوامل کمبود دسترسی به اطلاعات را به پژوهـــش گرفت و راهــــهای مـــؤثری را برای شـبکۀ جامعۀ مدنی و حقـوق بشر افغانستان پیشنهاد نمود. سمپوزیم تحلیلیِ مذکور دریافت، که برای واقعی ساختن دسترسی به اطلاعات، نیازی به قانون دسترسی به اطلاعات وجود دارد. سمپوزیم پیشنهاد نمود تا گروه کاریی از نخبگان در شهر مزارِشریف شکل گیرد، تا این گروه، نخستین پیشنویس قانون دسترسی به اطلاعات را تهیه نماید. دریافتهای این سمپوزیم شامل برنامه های اجرایی شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر گردید. پس از آن که گروه کاری شکل گرفت، دبیرخانۀ شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان، هماهنگیهای لازم را برای شکلگیری نخستین طرح پیشنویس فراهم نمود. اعضای گروه کاری، که عبارتند از آقای سید محمد اسلامی، کارشناس امور دینی، آقای رحیم ابراهیم، روزنامه نگار و استاد دانشگاه، آقای تقی واحدی، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر و آقای کاوه سحاب، کارشناس امور حقوقی، توانستد در مدت هفت ماه کار خستگی ناپذیر، نخستین طرح پیشنویس را تهیه کنند و آن را برای نهادهای مدنی،…

ادامه خواندندسترسی به اطلاعات، یکی از اولویتهای ستراتیژیک برای شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر

گزارش تحقیقی خشونت علیه زنان در افغانستان

نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و اطفال، که عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر و یکی از نهادهای فعال و اثرگذار کشور است، به روز چهارشنبه ۲۳ ثور ۱۳۸۸، گزارش تحقیقی خشونت علیه زنان را، در کابل به نشر رسانید. این تحقیق، توسط خانم زرقا یفتلی و آقای احمد ضیا ضیایی، در مدت ۱۸ ماه، با حمایت مالی (HBS - HEIRICH BOLL STIFTUNG) انجام یافته است. یافته های این گزارش، در نتیجۀ مصاحبه با ۲۰۶۱ تن از زنان شامل در عرصه های مختلف، در ولایتهای کابل، بلخ، بدخشان، پروان و ننگرهار، با جمعیت شهری و روستایی، تشخیص شده است. گزارش، برمبنای تعریف زیر از خشونت علیه زنان، تهیه گردیده است: «هرعملی که اضرار فزیکی، جنسی و روانی را برای زنان به بار آورد و یا تهدیدی درین زمینه تلقی گردد، به شمول تهدید و اقدام به محرومیت از آزادی در حوزۀ زندگی خصوصی و اجتماعی، خشونت علیه زنان نامیده میشود». این گزارش، ابعاد خشونت علیه زنان را در بخشهای دسترسی به خدمات بهداشتی، اشتغال، آموزش و پرورش و خانواده مورد بررسی قرار داده است. در این گزارش سعی به عمل آمده است تا خشونت علیه زنان، از زاویه های مختلف به بررسی گرفته شود و در زمینه، مشکلات عمده، شناسایی گردد. این تحقیق، نظر به دلایل زیر، راه اندازی گردیده است: • در عرصه هایی که این تحقیق صورت گرفته، تا حال تحقیقی انجام نیافته است. تحقیقاتی، که تا حال در افغانستان صورت گرفته است، بیشتر در اطراف خشونتهای خانواده گی بوده است؛ • شناسایی این که چی نوع خشونتهایی در دسترسی زنان افغان به خدمات بهداشتی، آموزش و پرورش، اشتغال و خانواده وجود دارد؛ • شناسایی این که چی امکانات و سهولتهایی در دسترسی زنان به خدمات بهداشتی، آموزش و پرورش و اشتغال وجود دارد؛ • دولت افغانستان، در سطح بین المللی، تعهداتی را پذیرفته است، تا…

ادامه خواندنگزارش تحقیقی خشونت علیه زنان در افغانستان

تدویر سمپوزیم تحلیلی پیرامون کاهش خشونت های خانوادگی در هرات

شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر از آوان فعالیتهای خویش در زون غرب، برنامه هایی را برمحور گفت و شنود گسترده میان نهاد های جامعۀ مدنی، نهاد های حکومتی شامل در زمینۀ حقوق بشر، فعالین حقوق بشر و روشنفکران در شهر هرات راه اندازی نموده واز فبروری سال ۲۰۰۷ بدین سو، برنامه های آموزشی، آگاهی دهی و هم آهنگی را میان نهاد های جامعۀ مدنی و حقوق بشر در شهر هرات دایر کرده است. در راستای این هدف، شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان در همکاری و همیاری نظرات و تحلیل های نهاد های مدنی ، روشنفکران و فعالین حقوق بشر درولایت هرات، تصمیم به ارائۀ پروگرام های مفید آگاهی دهی و اطلاع رسانی بخاطر کاهش خشونت خانواده گی در هرات گرفت. بدین گونه شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان سمپوزیم تحلیلی حقوق بشر را زیر نام راه های بیرون رفت از خشونتهای خانواده گی به تاریخ ۴ جوزا ۱۳۸۸ برابر با ۲۵ می ۲۰۰۹ در شهر هرات راه اندازی نمود. سمپوزیم در هوتل پنج ستارۀ هرات با حضور نهاد های جامعۀ مدنی، نهاد های حکومتی فعال در زمینۀ حقوق بشر، روشنفکران، نخبه گان و علمای دینی در صبح روز دوشنبه شروع به کار نمود. این سمپوزیم استوار بر ۸ عنوان مقاله ازمنظرهمه سونگر، خشونت را به عنوان یک پدیدۀ ناهنجار در بستر اجتماعی اش مورد تحلیل و بررسی قرار داد. نخستین بخش سمپوزیم با سخنرانی های رسمی داکتر همایون عزیزی رئیس شورای ولایتی هرات، انجنیر عبدالقادر رحیمی رئیس دفتر ساحوی زون غرب کمسیون حقوق بشرافغانستان، خانم ثریا پرلیکا، عضو بورد شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان به انجام رسید. سپس ملک ستیز، کارمند ارشد در مرکز مطالعات جهانی و حقوق بشر، مقالۀ مضمونی سمپوزیم تحلیلی را تحت عنوان «خشونت از دیدگاه حقوق مدنی – سیاسی» ارائه کرد. مقاله از دیدگاه حقوقی و جامعه شناختی…

ادامه خواندنتدویر سمپوزیم تحلیلی پیرامون کاهش خشونت های خانوادگی در هرات